Zmiana klimatu kosztowała UE prawie 500 mld euro w ciągu ostatnich 40 lat

w COP27Światowi przywódcy będą debatować, jak podjąć konkretne działania przeciwko zbiorowemu zagrożeniu zmianą klimatu. Jego skutki stają się bardziej widoczne podczas ekstremalnych warunków pogodowych, takich jak fale upałów, powodzie i burze.

Zmiany te powodują straty na całym świecie. W samej UE ekstremalne zmiany klimatu spowodowały straty gospodarcze w wysokości ponad 145 miliardów euro w ciągu ostatnich dziesięciu lat.

W latach 1980-2020 szacowane straty w krajach UE sięgały prawie 500 mld euro.

Najbardziej dotknięte tą ekstremalną pogodą są Francja, Włochy i Niemcy.

Analiza trendów strat gospodarczych jest trudna, głównie ze względu na dużą zmienność z roku na rok. Jednak Europejska Agencja Środowiska (EEA) informuje, że ekstremalne zjawiska klimatyczne stają się coraz silniejsze z czasem coraz częściej.

Agencja ostrzega, że ​​jeśli nie zostaną podjęte środki zaradcze, zmiany klimatyczne mogą doprowadzić do jeszcze większych strat w nadchodzących latach.

Według Eurostatu w 2020 r. straty gospodarcze spowodowane zmianami klimatycznymi w 21 krajach UE wyniosły 12 mld euro – z wyłączeniem Węgier, Cypru, Malty, Łotwy, Estonii i Litwy, gdzie nie były dostępne żadne dane.

Dane wskazują na tendencję rosnących strat

W latach 1980–2020 ekstremalne zjawiska klimatyczne spowodowały szkody gospodarcze w 27 państwach członkowskich UE o wartości szacowanej na 487 miliardów euro. Średnia roczna w ciągu ostatnich 40 lat wynosi 11,9 mld euro.

Całkowite szkody osiągnęły najwyższy poziom w 2002 r. i wyniosły 38,8 mld euro, podczas gdy najniższe całkowite szkody odnotowano w 1988 r., wynosząc 1,3 mld euro.

Również w 2017 r. szkody spowodowane falami upałów były bardzo wysokie (27,9 mld EUR). pożar Warunki.

Kompleksowa analiza danych EEA pokazuje, że 30-letnia średnia krocząca strat gospodarczych związanych z klimatem odzwierciedla widoczną tendencję wzrostową.

Agencja szacuje roczny wzrost o prawie 2 procent w ciągu ostatniej dekady.

Które kraje europejskie ucierpiały najbardziej w ciągu ostatnich 40 lat?

W 2020 r. Francja (4,2 mld euro), Włochy (2,5 mld euro) i Niemcy (1,7 mld euro) poniosły największe straty gospodarcze w wyniku wydarzeń związanych z klimatem.

Następnie Grecja (969 mln euro), Belgia (377 mln euro), Rumunia (370 mln euro), Turcja (356 mln euro) i Polska (327 mln euro).

A co z ogólnymi stratami gospodarczymi w latach 1980-2020?

Wśród krajów, dla których dostępne są dane, ponownie najbardziej ucierpiały Niemcy (108 mld euro), Francja (99 mld euro) i Włochy (90 mld euro).

Te trzy kraje odpowiadają za 61 proc. łącznych strat UE w tym okresie. Inne kraje ponoszące znaczne straty gospodarcze to Hiszpania (61 mld euro), Polska i Szwajcaria (16 mld euro), Czechy (14 mld euro) i Austria (11 mld euro).

Jednak dane dla tych krajów nie są dostępne dla wszystkich lat. Dlatego ich rzeczywiste całkowite straty w latach 1980-2020 są prawdopodobnie wyższe niż te liczby odzwierciedlają.

Grecja odnotowała największą stratę ekonomiczną na mieszkańca w 2020 r.

W 2020 r. straty gospodarcze związane z klimatem na mieszkańca w UE wyniosły 27 euro. Na poziomie stanowym Grecja odnotował największą stratę na mieszkańca w 2020 r. w wysokości 91 euro.

Francja (62 euro) i Irlandia (42 euro) miały najniższe straty na mieszkańca w Bułgarii (0,70 euro).

Ponieważ jednak warunki mogą być bardzo zmienne, bardziej logiczne jest spojrzenie na długoterminowe trendy niż na dane rok do roku.

Według EEA w latach 1980–2020 największe straty gospodarcze na mieszkańca odnotowano w Szwajcarii, Słowenii i Francji, podczas gdy największe straty na poziomie krajowym wystąpiły w Szwajcarii, Niemczech i we Włoszech.

Czym są wydarzenia związane z klimatem i szkody gospodarcze?

„Straty gospodarcze związane z klimatem” to straty gospodarcze wynikające ze zdarzeń pogodowych i klimatycznych.

Eurostat definiuje je jako zdarzenia meteorologiczne, takie jak burze, zdarzenia hydrologiczne, takie jak powodzie lub ruchy masowe, oraz zdarzenia klimatyczne, takie jak fale gorącaFale zimna, susze czy pożary lasów.

Zgłaszane straty ekonomiczne generalnie odzwierciedlają jedynie bezpośrednie szkody majątkowe, więc są to tylko częściowe szacunki.

Straty klimatyczne nie obejmują strat na obszarach śmiertelność i zdrowie, dziedzictwo kulturowe lub usługi ekosystemowe. Oznacza to, że rzeczywiste szkody mogą być znacznie wyższe.

Produkcja gazów cieplarnianych w UE odpowiadająca 7 tonom na osobę w 2020 r.

łagodzić zmiana klimatu globalne ocieplenie, globalne podmioty, a UE w szczególności, zobowiązują się do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w celu powstrzymania wzrostu temperatury.

W 2020 r. emisje gazów cieplarnianych na mieszkańca w UE wahały się od 0,7 tony w Szwecji do 16,5 tony w Luksemburgu. Średnia UE wynosiła 7 ton.

To odpowiednik każdej osoby w UE, która w tym roku wyemituje 7 ton gazów cieplarnianych. Należy jednak zauważyć, że liczby te zostały obliczone na podstawie ogólnokrajowych sum obejmujących branżę i rolniczy Także emisje gazów cieplarnianych.

Oprócz Luksemburga, Irlandia, Czechy, Holandia, Cypr, Estonia, Belgia, Polska, Niemcy, Austria, Dania i Wielka Brytania również miały w tym roku wyższe emisje gazów cieplarnianych niż średnia UE.

Emisje gazów cieplarnianych na mieszkańca w UE spadły o 38 procent w ciągu 30 lat

Emisje gazów cieplarnianych na mieszkańca w UE stopniowo spadały w ciągu ostatnich trzech dekad z 11,2 ton w 1990 r. do 7 ton w 2020 r. – 38 procent w tym okresie.

Z wyjątkiem Łotwy, w ciągu ostatnich 30 lat wszyscy członkowie UE znacznie ograniczyli emisje gazów cieplarnianych.

Szwecja jest krajem, który najlepiej radzi sobie z redukcją emisji gazów cieplarnianych na mieszkańca. Ten skandynawski kraj zredukował emisje o 83 procent w latach 1990-2020, a następnie Estonia (59 procent) i Rumunia (58 procent).

Cypr (5 proc.) i Austria (7 proc.) odnotowały najmniejsze spadki w tym okresie. Łotwa (13 proc.) jest jedynym krajem UE, w którym emisje gazów cieplarnianych na mieszkańca wzrosły.

W Turcji, kraju przystępującym do UE, emisje na mieszkańca wzrosły o 97 procent. Jednak w 2020 r. Turcja (5,7 tony) nadal miała niższą emisję gazów cieplarnianych na mieszkańca niż średnia UE.

Powyższy wykres słupkowy pokazuje, jak zmieniły się emisje gazów cieplarnianych na mieszkańca w ciągu ostatnich trzech dekad dla członków UE, Wielkiej Brytanii, Norwegii, Szwajcarii, Turcji i Islandii.

Islandia ma najwyższą emisję GHG na mieszkańca – średnio 38 ton w 2020 roku.