„Zemsta jest moja, wszyscy płacą gotówką” zdobywa główną nagrodę na Festiwalu Filmowym w Locarno | Aktualności

Indonezyjski Edwin otrzymał najwyższą nagrodę Festiwalu Filmowego w Locarno, Złotego Lamparta, za swój najnowszy film fabularny Zemsta jest moja, wszyscy inni płacą gotówką który miał swoją premierę w międzynarodowym konkursie Festiwalu Szwajcarskiego.

Indonezyjsko-singapursko-niemiecka koprodukcja zaadaptowana i oparta na dziele literackim Eki Kurniawan jest nadzorowana na arenie międzynarodowej przez The Match Factory.

Po raz pierwszy w 74-letniej historii Locarno Złoty Lampart trafił do filmowca z Indonezji.

W imieniu Edwina, który już wrócił do Dżakarty i jest teraz na kwarantannie, nagrodę odebrał jeden z producentów filmu Muhammad Zaidy: „Chcielibyśmy zadedykować to kinu Azji Południowo-Wschodniej, zwłaszcza w tej bardzo trudnej sytuacji, w której walczą z pandemią w Azji i mam nadzieję, że to da nam wszystkim zastrzyk nadziei.”

W przekazie wideo transmitowanym podczas ceremonii Edwin dodał: „Mam nadzieję, że kino Azji Południowo-Wschodniej zawsze przyniesie nam wiele kolorów i smaków, a co najważniejsze, zawsze odważę się wypowiedzieć przeciwko niesprawiedliwości lub wszystkim, co zabija nasze człowieczeństwo”.

Na ceremonii wręczenia nagród, która odbyła się po raz pierwszy w sobotnie popołudnie (14 Zera i jedynekoraz specjalną nagrodę jury dla Qiu Jiongjiong za jego pierwszy film fabularny Nowy stary kawałek.

Lampart dla najlepszej aktorki trafił do Rosjanki Anastazji Krasowskiej za rolę w Natalii Kudryashovas Gerda. Nagroda dla najlepszego aktora trafiła do prawdziwych hydraulików Mohameda Mellali i Valero Escolar za występy w Neus Ballús Dziwna praca mężczyzn.

Międzynarodowe jury przyznało wyróżnienia specjalne Duch Święty oraz Dusza zwierzęcia.

Współcześni filmowcy

Trzyosobowe jury konkursu Filmowcy Współczesności – francuska aktorka Agathe Bonitzer, amerykańsko-laotański filmowiec Mattie Do i dyrektor festiwalu w Rotterdamie Vanja Kaludjercic – przyznało filmowi dokumentalnemu Francesco Montagnera Złotego Lamparta dla najlepszego filmu braterstwo o toksycznej męskości i terroryzmie, którą zajmuje się na arenie międzynarodowej lipska firma dystrybucyjna Deckert Distribution.

Pardo dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej powędrowało do Niemki Saskii Rosendahl za rolę w drugim filmie fabularnym Sabriny Sarabi Nikt nie jest z cielętami z najlepszym aktorem Gią Agumavą z Gruzji za swoją pierwszą rolę aktorską w Elene Naveriani Mokry piasek.

Nagroda dla najlepszego młodego reżysera powędrowała do Hleba Papou z Białorusi za Legionistanatomiast nagrodę specjalną jury z kampanią reklamową o wartości 25 000 CHF (19 695) otrzymała Emilie Aussel w momencie premiery kinowej we Francji Nasze wieczne lato.

Pierwsza nagroda za film fabularny

Nagroda Swatch First Feature Award trafiła do brytyjskiej artystki i filmowca Charlotte Colbert Ona będzie, z Alice Krige, Malcomem McDowellem, Rupertem Everettem i miał swoją światową premierę w sekcji Out of Competition festiwalu. Specjalne wyróżnienie powędrowało do Araceli Lemos’ Święty Emy.

Nagrody niezależnych jury

Ceremonia wręczenia nagród przez niezależne jury odbyła się godzinę po ogłoszeniu zwycięzców przez główne jury na terenie plenerowym festiwalu Rotonda.

Jury Ekumeniczne pod przewodnictwem Amerykanina S. Brenta Rodriguez-Plate przyznało nagrodę szwajcarskiemu reżyserowi Lorenzowi Merzowi Dusza zwierzęcia który został wyprodukowany przez Hesse Film i dystrybuowany w Szwajcarii przez Ascot Elite Entertainment.

Nagroda Fipresci za film w konkursie głównym trafiła do autora i reżysera Bertranda Mandico After Blue (wyprzedaż Paradise) nad którym na arenie międzynarodowej czuwa Kinology, a jury składające się z czterech europejskich wystawców z sieci Europa Cinemas przyznało tegoroczną etykietę Europa Cinemas Dziwna praca mężczyzn który jest sprzedawany przez Beta Cinema.

Niezależny sidebar Semaine de la Critique, zorganizowany przez Szwajcarskie Stowarzyszenie Dziennikarzy Filmowych we współpracy z festiwalem, przyznał dwie nagrody filmom, które były pokazywane w ich oknie siedmiu międzynarodowych filmów dokumentalnych.

Grand Prix Semaine de la Critique przyznano: Film balkonowy od Pawła Łosińskiego, a Premio Zonta Club Locarno – za film najlepiej wyrażający zaangażowanie społeczne – trafił do koprodukcji fińsko-duńskiej Jak zabić chmurę przez Tuiję Halttunen, która jest obsługiwana na arenie międzynarodowej przez Rise and Shine World Sales.

Trzecia nagroda – Nagroda Marco Zucchi – ku pamięci zmarłego w zeszłym roku Delegata Generalnego Semaine – powędrowała do Saeeda Taji Faroukysa Tysiąc pożarów który jest opisany jako „historia cykli rodzinnych, naftowych i życiowych na ręcznie wierconych polach naftowych Myanmaru”.

Wśród międzynarodowych gości pierwszej edycji festiwalu pod kierownictwem nowego dyrektora artystycznego Giony A. Nazzaro znaleźli się Laetitia Casta, Gale Anne Hurd, Yuka Saito, Abel Ferrara, Melissa Leo, Ross Lipman, Phil Tippett, John i Deborah Landis oraz Ferdinando Cito Filomarino, który otworzył festiwal swoim pierwszym językiem angielskim Becketta 4 sierpnia z gwiazdami filmowymi Johnem Davidem Washingtonem i Vicky Krieps.

Podczas tegorocznego festiwalu poważnie dyskutowano o potencjalnych kandydatach na następcę 77-letniego prezydenta Locarno Marco Solari. Wśród wspomnianych nazwisk są Carla Speziali, była burmistrz Locarno i członek zarządu festiwalu i prezes Palacinema, Patrizia Pesenti, członek zarządu Credit Suisse i lokalny polityk Filippo Lombardi.