Zawodniczka podobno została zwolniona z NOK na imprezę w Polsce, ponieważ nie może wysłać kobiety samej

Gdy cały kraj dopinguje osiągnięcia indyjskich zawodniczek w trwających właśnie Igrzyskach Olimpijskich w Tokio, niedosłysząca lekkoatletka z dystryktu Kanyakumari w Tamil Nadu – z wybitnymi osiągnięciami – odmówiła udziału w 4 28 sierpnia w Polsce . Sameeha Barwin, jedyna zawodniczka wśród indyjskich zawodniczek wyłonionych podczas krajowych testów, została podobno odrzucona przez Indian Sports Authority (SAI) za to, że nie chciała wysłać do Polski zawodniczki samotnie z pięcioma zawodnikami płci męskiej.

Osiemnastoletni Sameeha, który ma 90% niedosłuchu, jest skoczkiem w dal i 100-metrowym sportowcem, który startował w zawodach od 12 roku życia w 2017 roku, Chennai w 2018 roku i Calicut w 2019 roku.

W rozmowie z TNM, Salamath, matka Sameehy mówi, że Sameeha pobiła rekord 100 metrów z 1986 roku i chociaż początkowo była przeciwna swojej córce, która uprawia sport, później zgodziła się, że Sameeha była dobra. „Moja córka jest doskonałym sportowcem. A Federacja skrzywdziła Sameehę, porzucając ją z tak głupich powodów. Teraz walczę głównie o ich godność ”- mówi Salamath.

Na testach w New Delhi w lipcu 2019 r. Sameeha przekroczyła granicę 5 m, czyli powyżej normy kwalifikacyjnej 4,25 m w skoku w dal kobiet. Następnie All India Sports Council for the Deaf (AISCD) ogłosiła krajowe próby selekcji na Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce dla Głuchych 16 lipca 2021 r. W tym celu wezwano 12 niesłyszących sportowców, w tym dwóch sportowców (jeden z nich to Sameeha). Podczas próby 22 lipca drugi zawodnik nie został wybrany do mistrzostw Polski. Ponieważ Sameeha była jedyną zawodniczką, która zakwalifikowała się do mistrzostw, NOK rzekomo postanowił zrezygnować z jej nazwiska.

Salamath mówi: „Powiedziano mi, że nie możesz wysłać mojej córki samej, ponieważ jest tylko sportowcem i nie można zorganizować eskorty z powodu braku pieniędzy”.

Chociaż rodzina próbowała umieścić nazwisko Sameeha z powrotem na liście, na próżno. Tymczasem poseł z okręgu Kanyakumari V. Vijayakumar napisał 26 lipca do ministra sportu Unii Anuraga Thakura, wzywając go, aby zapewnił, że sportowiec zostanie włączony do polskiej kadry. Salamath twierdzi, że choć list dotarł do gabinetu ministra w ciągu kilku dni, nic nie zostało zrobione. Vijayakumar wspomniał również w swoim liście, że można zorganizować fundusze na sfinansowanie podróży sportowca. Jednak rodzina nie otrzymała odpowiedzi w tej sprawie.

Rodzina Sameehy prowadzi małą kawiarnię w Kadaiyaalumoodu w Kanyakumari i cierpi z powodu ogromnego kryzysu finansowego.

„Przyjazd do Chennai na spotkanie z urzędnikami związkowymi lub ministrami wymaga dużo pieniędzy. Z pomocą ludzi możemy zrobić kilka wycieczek do Chennai, abym mógł oddać sprawiedliwość mojej córce ”- dodaje Salamath.

Padmini Chennapragada, badaczka sportów niepełnosprawnych z Indii, mówi: „Po pierwsze, federacje sportowe i inne organizacje działające w tej dziedzinie muszą być przejrzyste. Ich działalność jest w dużej mierze otoczona murem dla społeczeństwa. A to może osiągnąć tylko Ministerstwo Młodzieży i Sportu (MYAS), a także Ministerstwo Rozwoju Kobiet i Dzieci.”

Po drugie, uzyskanie dokumentów i zaświadczeń od organizacji takich jak AISCD i Sports Authority of India (SAI) to żmudne zadanie. Z mojego doświadczenia jako badacza, nic innego jak żądanie RTI może dostarczyć nam informacji, aw ostatnich latach widziałem również, że metoda RTI zawiodła. Z powodu braku dowodów na ich udział w sporcie, gracze w sytuacjach takich jak Sameeha nie mogą prowadzić kampanii o ich awans. W ciągu ośmiu lat mojej służby widziałem dobrych sportowców, którzy nie byli w stanie konkurować na arenie międzynarodowej z powodu wewnętrznej polityki w federacjach, które są tylko minimalnie nadzorowane przez MYAS ”- dodaje Padmini.

„I nawet jeśli sportowcy domagają się przejrzystości procedur lub dokumentacji wykorzystywanej do rejestrowania ich aktywności, jest szansa, że ​​zostaną potraktowani z zimną krwią, źle potraktowani i napiętnowani jako buntownicy. Znam co najmniej 15 niepełnosprawnych sportowców w Indiach, którzy stracili karierę, ponieważ przyjęli podejście oparte na prawach do komunikowania się ze swoim stowarzyszeniem sportowym ”- mówi Padmini.

W międzyczasie Padmini napisał również list, w którym powiedział, że Sameeha została rzekomo wysłana do AISCD 5 sierpnia, ale nadal nie otrzymała odpowiedzi.

Indyjska drużyna ma wyjechać do Polski 14 sierpnia. TNM zwróciło się do federacji sportowych o odpowiedź i oczekuje na odpowiedź

Czytać: Saikhom Mirabai Chanu: Medal olimpijski i wiele jego historii