Zapowiedź finałów US Open kobiet: Iga Świątek vs. Ons Jabeur

Słuchając dwóch finalistów US Open, łatwo zapomnieć, że tenis to sport, który wymaga siły, szybkości, zdolności sportowych i pewnej strategii.

Dla numer 1 na świecie Igi Świątek z Polski i Onsa Jabeura z Tunezji, obecnie dwukrotnej finalistki Wielkiego Szlema, mecz jest niemal w całości testem mentalnym.

Tak, po drugiej stronie siatki znajduje się przeciwnik, który próbuje uderzyć piłkę obok ciebie. Ale prawdziwym przeciwnikiem jest ten, który w twojej głowie próbuje przypomnieć ci ostatnią kiepską formę, piłki, których nie mogłeś kontrolować, albo łamiącą serce stratę, którą poniosłeś podczas ostatniego meczu w wielkim finale szlema.

Nieco ponad godzinę po tym, jak 21-letni Świątek pokonała w czwartek Arynę Sabalenka z Białorusi w trzech setach, zastanawiała się, co zrobiło różnicę. Sabalenka pokonała Świątka w pierwszym secie, ale Świątek wyrównał i wyszedł z kłopotów w trzecim secie, wygrywając cztery ostatnie mecze.

Kluczem, jak powiedziała, nie była seria zwycięzców, którymi udekorowała boisko, ani dodatkowy zastrzyk energii z letniego bloku treningowego. Był w stanie kontrolować jej emocje i nie panikować.

„Praca, którą wykonaliśmy z Darią, z pewnością pomogła” – powiedziała, odnosząc się do psycholog sportu Darii Abramowicz, która pomogła jej znaleźć sposób na uspokojenie nerwów. „Myślę, że to w zasadzie najważniejsza rzecz na najwyższym poziomie”.

Jabeur, 28-letnia weteranka, której gra dopiero od niedawna osiągnęła poziom, na którym może regularnie rywalizować o najważniejsze mistrzostwa, ma również przy sobie przez cały czas swoją psycholog sportową, Melanie Maillard.

Nosi koszulkę z napisem „Face Your Fears” na terenie turnieju.

– Przegrana w finale to jeden z nich – powiedziała po pokonaniu w półfinale Caroline Garcia z Francji, rywalki od lat juniorów. „Zmierz się z całym stresem. Myślę, że najważniejszą rzeczą jest zaakceptowanie tego, że gram wielki finał i zaakceptowanie wszystkich emocji, które pojawią się na mojej drodze.

Zapoznanie się z tym strachem może być satysfakcjonującym ćwiczeniem. Świątek dotarła do 10 finałów w pierwszych trzech latach pracy w pełnym wymiarze godzin. Wygrała dziewięć z nich.

„Iga nigdy nie przegrywa finału” – powiedział Jabeur. „Więc będzie bardzo ciężko”.

Można śmiało powiedzieć, że żaden z graczy nie spodziewał się tak dobrze w tym turnieju, biorąc pod uwagę ich formę na przełomie lipca i sierpnia.

Świątek wygrał 37 meczów z rzędu i sześć turniejów z rzędu późną zimą i wiosną tego roku. Ale trawa na Wimbledonie, powierzchnia, którą wciąż rozpracowuje, rzuciła ją w pętlę i spowodowała poziom dyskomfortu, z którego przez całe lato odzyskiwała siły. Przegrała na początku w trzech turniejach, w tym w jej rodzinnym mieście Warszawie.

Potem przyjechała do Ameryki Północnej i walczyła o kontrolowanie typu piłek używanych podczas US Open. Niecałe dwa miesiące przed jedną z najlepszych zwycięskich serii we współczesnej historii tego sportu, odkryła, że ​​nie ufa swojej grze.

„Moja pewność siebie powinna być zdecydowanie większa” – powiedział Świątek. Zamiast panikować lub płakać między zdaniami w łazience, jak mawiała, próbowała zaakceptować swoją niepewność i iść dalej.

„Może jestem osobą, która nigdy sobie nie zaufa” – powiedziała.

Dla Jabeura wyzwanie w sobotnim finale jest podwójne. Będzie musiała zmierzyć się z silnym forhendem Świątka i niezrównaną umiejętnością zasłaniania kortu i uderzania backhandem z rozłamu, a także próbować wykopać bagaż i bliznę po ostatecznej porażce Wimbledonu po wygraniu pierwszego seta w głąb siebie, aby nakłaniać umysł.

Jest najbardziej kreatywnym graczem na szczycie gry i zdolną do wszelkiego rodzaju trików i spinów. Czasami może być zbyt kreatywna i zapomnieć, że może również uprościć grę i polegać na swoim własnym, potężnym forhendzie i serwisie. Jabeur wygrał wszystkie sześć półfinałów w tym roku, ale tylko dwa z finałów. Bardzo chciałaby zrobić trzy w sobotę, ale już wyrobiła sobie nastawienie, które nie pozwala jej opaść zbyt nisko, gdy sprawy nie idą dobrze.

„Idę w pełni. Jadę na wszystko” – powiedziała o swoim mentalnym podejściu. „Widzę to bardzo pozytywnie. Najważniejsze, żeby tego nie żałować, bo oddam za to wszystko. Nawet jeśli to się nie odbędzie, jestem bardzo pewien, że przyjdzie kolejna”.