Zainspirowany wojną o Falklandy, Undertow: 1982 to nowa sztuka opowiadająca o życiu mieszkańców Portsmouth

Ponad 250 odważnych członków naszych sił zbrojnych straciło życie w konflikcie tysiące kilometrów od domu.

I w tym roku 40-lecia słusznie wspominaliśmy tych, którzy służyli i tych, którzy nigdy nie wrócili.

Ale wkład tych, którzy wykonali swoją część w domu, jest często pomijany. A tutaj, w Portsmouth, cywile odegrali dużą rolę – szczególnie w przygotowaniu floty do rejsu na południowym Pacyfiku.

Nowa sztuka, Undertow: 1982, odnosi się do krajowej strony równania i będzie podróżować po regionie przez cały październik i listopad, celowo osadzona w klubach towarzyskich, salach kościelnych itp., a nie w typowych teatrach.

Produkcja opowiada historię dwóch młodych kobiet, której akcja rozgrywa się w 1982 roku na tle wojny, zawirowań w Europie Wschodniej, zawirowań gospodarczych i zamknięcia Portsmouth Dockyard.

Sztuka została napisana i wyreżyserowana przez Scotta Ramsaya ze swoją firmą People and Stories.

„Kocham historię i odkrywanie miejsc. Kiedy się tu przeprowadziłem, była to skarbnica odkrywania przeszłości i kultury”. Scott przeprowadził się tutaj w 2017 roku, aby objąć stanowisko dyrektora artystycznego New Theatre Royal, w którym pracował przez trzy lata. Wkrótce zdał sobie sprawę, że historia tego okresu w przeszłości Portsmouth nie została opowiedziana przez sztukę.

„Czułem, co wydarzyło się tutaj w latach 1981/82/83 wraz z zamknięciem stoczni – frustracja związana z tym nie zniknęła, ale niekoniecznie była wykorzystywana kulturowo. Pomyślałem więc, że jest coś w rodzaju tego, jak się czujesz, gdy w jednej chwili mówi się ci, że jesteś bardzo istotny i potrzebujemy – i to właśnie stało się z Falklandami – a zaraz przed i po tym, gdy mówi się ci, że jesteś nieistotny jest to, że jeden jest nadmiarem wymagań.

„Podjęto ogromny wysiłek, aby zmniejszyć siłę roboczą wszystkiego, co jest własnością państwa i to było coś, co utkwiło mi w pamięci.

„Były rzeczy o życiu w mieście portowym io morskiej przeszłości. Nadmorskie miasta mają zwykle silne kobiety w sercu, ponieważ tradycyjnie zostały one pozostawione, musiały się przenieść, założyć rodziny i tak dalej.

„Myślałem, że to też nie zostało rozwinięte w historię.

„Trzecią rzeczą w zeszłym roku była świadomość, że będzie to 40. rocznica konfliktu o Falklandy”.

Chociaż były tam zwykłe pomniki i tym podobne, które Scott szybko chwali, dodaje: „Ale to w dużej mierze ta sama grupa ludzi, ludzie, którzy już są w tym kręgu, ponieważ są weteranami lub ponieważ są częścią”. sił zbrojnych”.

Scott jest bardzo zainteresowany udostępnieniem tej historii szerszej publiczności: „Jedną z najważniejszych rzeczy w sztuce i kulturze jest to, że możesz zwiększyć liczbę osób zaangażowanych w tę rozmowę i uczynić ją bardziej dostępną, więc zebrałem te rzeczy razem i opublikowałem na klub towarzyski w 1982 roku, aby opowiedzieć tę historię.

„Kluby towarzyskie, puby i tego typu rzeczy były wtedy oczywiście bardzo ważne. Mamy trzy główne postacie, wszystkie kobiety. Stella, grana przez Nathalie Gunn, która prowadzi klub, i dwoje 16-latków, jeden z Portsmouth z typowego osiedla, grana przez Emily Alice Ambrose, a drugi to polska uchodźczyni, która przyjechała tutaj, ponieważ jej rodziny.” została rozprawiona przez juntę w Polsce – mieliśmy ogromną falę polskich uchodźców w 1982 roku”. W tę ostatnią gra reprezentantka Polski Julia Grela.

Scott gra także „drugą rolę Dereka, który zapewnia lekką ulgę” – jego pierwszy od dłuższego czasu aktorski występ.

„Derek pracuje w stoczni i jest jedną z tych osób, które zostały zwolnione, a potem muszą wrócić i pracować.

„Naprawdę nie mogę się tego doczekać, ponieważ od wielu lat nie miałem okazji być na scenie.

„Musiałem kiedyś grać jako Książę Dziadek do Orzechów (na bożonarodzeniowym pokazie w New Theatre Royal w 2019 roku), ponieważ nasz aktor bardzo zachorował, więc założyłem strój i poszedłem dalej, co było bardzo miłe, ale generalnie można”. nie robić wszystkiego!’

Kiedy stworzył Undertow: w 1982 roku Scott powiedział, że świadomie szukał paraleli między wtedy i teraz. „Lubię trzymać lustro w innym miejscu i czasie, w innym miejscu i miejscu, w którym jesteśmy dzisiaj – jest tak wiele rzeczy, do których można się udać: o mój Boże, jest tak jak dzisiaj. Na przykład z Ukrainą jest wiele podobieństw, jest też sytuacja gospodarcza – gospodarka nie jest w najlepszej kondycji pod względem kosztów utrzymania, ale toczy się też ta debata o tym, jak daleko posuwasz się w obronie swoich ochrona terytorium i samostanowienia .

„Jednym z przykładów, które podaję, jest to, jak zareagowałaby Wielka Brytania, gdyby Hiszpania najechała jutro Gibraltar?

„Kiedy wiadomości zaczęły obejmować Falklandy, ludzie mówili:„ Gdzie to jest? Co to ma wspólnego z nami?” Ale oczywiście chodziło o to io samostanowienie – Falklandczycy powiedzieli, że nie chcą stracić tej brytyjskości. I terytorium – widzimy to w tej chwili na Ukrainie i jesteśmy gotowi bronić tego, co Twoim zdaniem należy bronić”.

Scott chciałby jednak podkreślić, że nie ma to być lekcja dokumentalna ani historyczna.

„Wszystkie te kwestie zostały rozwiązane, ale to także wspaniały wieczór. Tak jak w sztuce i kulturze, wchodzisz jak klub towarzyski – mamy zespół grający na żywo hity z epoki – to świetna zabawa, dużo śmiechu, ale pod tym jest też dość mocny przekaz, a te postacie Wyruszyć w podróż. W końcu ludzie zostaną przeniesieni. Oddajemy wyrazy szacunku zgubionym, ale w bardzo gustowny sposób, co niekoniecznie tak się stało. Jestem całkiem dumny, że robimy coś na 40., ale to nie jest sztuka w stylu „Oto wojna o Falklandy, oto co się stało”. Nie o to chodzi i nie sądzę, żeby to było właściwe. Bardziej chodzi o wybranie trasy śródlądowej i podejście do niej pod skosem.

„To ważne, ponieważ nie doszłoby do tego bez tych tysięcy ludzi, którzy połączyliby siły, aby wydostać tę flotę”.

Zastępca Dyrektora Sophia Weygang. 21, pochodzi z Gloucester. „Dorastając, byliśmy zaangażowani w politykę w szkole i było to bardzo pomijane. Niewiele powiedziano: „Stało się, a teraz idź zobaczyć się z Billym Elliotem”.

„Wtedy przybycie tutaj i poznanie historii i tego, jak wpłynęło to na mieszkańców Portsmouth, jest naprawdę interesujące. Nie wiedziałem o tym, dopóki nie zagłębiłem się w ten program”.​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​

Zachęca także innych młodych ludzi, aby przyszli i dowiedzieli się więcej o tym kluczowym momencie w naszej najnowszej historii.

„Kiedy myślisz o rzeczach takich jak Stranger Things, muzyka z tamtego okresu ponownie pojawia się jako trend, więc myślę, że szczególnie młodzi ludzie powinni przyjść i zobaczyć program i ponownie przeżyć ten okres, aby zobaczyć, jak to było wtedy, gdy się wydarzyło – nie tylko jako trend, ale jako coś, co wydarzyło się w historii”.

Dla Scotta i Sophii ważna jest także oprawa spektaklu i sposób, w jaki jest wystawiana, aby przyciągnąć publiczność, która normalnie nie „robi” teatru.

„Odkrywanie tego rodzaju teatru jest ekscytujące” – mówi Scott. „Można to nazwać teatrem koncertowym, można to nazwać teatrem muzycznym, ale wprowadzamy muzykę na żywo w tym ekscytującym, wciągającym teatrze, który opowiada bardzo lokalną historię.

„Scena jest jak parkiet taneczny, wszędzie są stoły i tam jest publiczność, z zespołem na szczycie.

„Chodzimy do wielu prawdziwych klubów towarzyskich – otwieramy w Dockyard Club w Southsea, ale jesteśmy wszędzie. Jest dla mnie ważne, abyśmy nie myśleli tylko o Portsmouth, ale Gosport, Stubbington… Kiedy HMS Sheffield zszedł na dół, wielu z nich mieszkało w Stubbington, więc jeśli chodzisz tam do kościoła, jest tam pomnik. Jedziemy do Fareham, Lee-on-the-Solent, Cosham, Havant, Hilsea Lido.

„Chodzi również o zaproszenie ludzi, którzy zwykle nie chodzą do teatru ani nie oglądają „normalnego” musicalu lub sztuki. To tylko godzina i 10 minut, więc nie dwie i pół, trzy godziny, to jak wieczór na mieście, ludzie mogą wypić drinka i porozmawiać przed i po – to coś innego.”

Trasa rozpoczęła się w niedzielę i obejmie 16 koncertów w całym regionie.

Wszystkie bilety są bezpłatne, ale należy je zarezerwować z wyprzedzeniem. Iść do eventbrite.co.uk.

:: Piątek 7 października: Centrum Wspólnoty Św. Wiary, Lee-on-the-Solent

:: piątek 14 października: Sala kościoła Św. Wiary, Gosport

:: Sobota 15 października: Kościół Metodystów w Portsmouth, Southsea

:: Środa 19 października: Błękitna Laguna, Hilsea Lido

:: czwartek 20 października: The Dockyard Club, Southsea

:: Sobota 22 października: Kościół św. Łukasza, Central Portsmouth

:: Środa 26 października: D-Day Memorial Hall, Southwick

:: Czwartek 27 października: The Crofton Club, Stubbington

:: Piątek 28 października: Sala kościelna św. Filipa, Cosham

:: czwartek 3 listopada: Teatr Groundlings, Portsea

:: Piątek 4 listopada: Ex-Servicemen’s Club, Havant

:: Środa 9 listopada: Klub Pracy Mężczyzn Hill Park, Fareham

:: Czwartek 10 listopada: Park Community Theatre, Havant

:: Piątek 11 listopada: Thorngate Halls, Gosport

:: Sobota 12 listopada: Milton Village Hall, Milton