Z raportu wynika, że ​​plany dotyczące odpadów opakowaniowych błędnie traktują ponowne wykorzystanie nad recyklingiem – POLITICO

Kiedy ostatni raz byłem w Brukseli w lutym, aby rozmawiać z ludźmi na temat PPWR (propozycje UE dotyczące opakowań i odpadów opakowaniowych) w imieniu McDonald’s, musiałem wyjaśnić, czym jest PPWR i co oznacza dla konsumentów, przedsiębiorstw itp. dla środowiska. Teraz wróciłem i wszystko się zmieniło

Ostatnim razem mówiłem, że chcemy pobudzić debatę na temat PPWR – myślę, że śmiało mogę powiedzieć, że tak się stało. I to dobrze. Jednakże w przypadku McDonald’s oraz wielu naszych partnerów i konkurentów z sektora restauracji nieformalnych (IEO) nadal uważamy, że niezamierzone konsekwencje obecnej propozycji PPWR będą szkodliwe dla środowiska, gospodarki, bezpieczeństwa żywności i wielu innych czynników dla konsumentów.

Opieramy się na niezależnych badaniach globalnej firmy doradczej Kearney w raporcie „No Silver Bullet” oraz na aktualnych doświadczeniach rynkowych. Krótko mówiąc, wierzymy, że połączenie rozwiązań opakowaniowych to jedyny sposób na osiągnięcie szerszych celów PPWR. W McDonald’s wyruszamy w podróż, aby pomóc we wdrażaniu i przyspieszaniu rozwiązań zapobiegających przedostawaniu się odpadów do świata przyrody i wykorzystywaniu cennych materiałów. Dlatego też w ciągu kilku miesięcy, które minęły od mojego ostatniego pobytu w Brukseli, my i nasi dostawcy kontynuowaliśmy nasze zaangażowanie w inwestowanie w praktyki i innowacje, które naszym zdaniem bezpośrednio rozwiążą problemy, którymi PPWR stara się zająć.

Kluczową strategią jest odejście od jednorazowych tworzyw sztucznych na bazie paliw kopalnych – większość opakowań używanych w europejskich restauracjach to opakowania papierowe i pochodzące z Europy. Kolejną ważną strategią jest recykling, dlatego od wielu lat wdrażamy systemy w całej Europie. Tak naprawdę od początku tego roku 355 naszych restauracji w Polsce funkcjonuje w zamkniętym systemie gospodarki odpadami. McDonald’s Polska współpracuje z firmą zajmującą się recyklingiem papieru Miklan-Ryza w celu opracowania i wdrożenia autorskiej technologii umożliwiającej pełny recykling opakowań papierowych zanieczyszczonych żywnością, w tym kubków papierowych wyłożonych tworzywem sztucznym. Do końca 2024 roku planujemy rozszerzyć program na wszystkie nasze polskie miejsca parkingowe dla restauracji, aby mieć pewność, że opakowania wyrzucane w pobliżu restauracji będą zbierane do recyklingu.

Podobne zintegrowane partnerstwo publiczno-prywatne istnieje we Włoszech od kilku lat we współpracy z Comieco (Krajowe Konsorcjum na rzecz Odzysku i Recyklingu Opakowania Na bazie Celulozy) i jest stale udoskonalane. Oznacza to, że opakowania McDonald’s trafiają do strumienia recyklingu papieru i mogą być skutecznie poddawane recyklingowi wraz z innymi odpadami papierowymi. Wraz z innym partnerem, firmą Altroconsumo, inwestujemy także w ogólnokrajową kampanię uświadamiającą, aby pokazać klientom, że mogą dokonać dużych zmian poprzez małe, codzienne decyzje. Comieco wkrótce opublikuje ocenę zbiórki i efektywnego poziomu recyklingu naszych opakowań w McDonald’s we Włoszech i mamy pewność, że wykaże ona, że ​​recykling opakowań na bazie włókien działa na dużą skalę.

McDonald’s, nasi franczyzobiorcy, partnerzy i konkurenci w sektorze IEO od lat wprowadzają innowacje i inwestują w rozwiązania w zakresie opakowań z włókien i recyklingu, ale jest to także coś, co decydenci skutecznie promowali w ciągu ostatnich 30 lat od pierwotnej dyrektywy UE w sprawie opakowań i odpadów. Teraz PPWR ryzykuje wyrzuceniem tego wszystkiego i – poprzez nakazanie stosowania materiałów wielokrotnego użytku – stworzeniem większej ilości plastiku w Europie. Plastik, który nie pochodzi z Europy. Czy nie byłoby lepiej w dalszym ciągu unikać tworzyw sztucznych, inwestować w istniejącą infrastrukturę recyklingu i pomagać konsumentom w dokonywaniu właściwych wyborów? W Europie istnieje również nadwyżka zdolności w zakresie recyklingu, którą powinniśmy wykorzystać.

Oczywiście pomysł wielokrotnego wykorzystania czegoś wydaje się oczywistym rozwiązaniem – jednak nie jest to takie proste. Tak naprawdę myślę, że słowo „wielokrotnego użytku” już wprowadza w błąd; oznacza to, że coś jest używane nieskończoną liczbę razy. W rzeczywistości tak nie jest. Kearney twierdzi, że aby opakowanie wielokrotnego użytku miało pozytywny wpływ na środowisko, należy je ponownie wykorzystać od 50 do 100 razy, co czyni je bardziej przyjaznym dla środowiska niż jednorazowy kubek papierowy. Ponowne wykorzystanie może być odpowiednim rozwiązaniem dla innych sektorów gospodarki, ale obecne doświadczenia rynkowe w naszych restauracjach sugerują, że PPWR będzie miał poważne niezamierzone konsekwencje dla środowiska. Na przykład w Holandii, gdzie oferujemy kubki wielokrotnego użytku za kaucją zwrotną w wysokości 1 EUR, obok kubków jednorazowych za dodatkową opłatą (zgodnie z wymogami prawa), mniej niż 5 procent klientów nadal wybiera kubki wielokrotnego użytku, a tylko 25 procent zwrócony. W Niemczech mniej niż 2 procent klientów wybiera materiały wielokrotnego użytku; i pomimo depozytu w wysokości 2 EUR za przedmiot, tylko 40 procent zostanie zwrócone. Oznacza to, że średnio ten sam kubek nie jest używany nawet dwa razy. Dwa praktyczne przykłady sytuacji, w których ponowne użycie nie przynosi zamierzonego efektu.

We Francji, gdzie niektóre opakowania nadają się do ponownego użycia wyłącznie do spożycia na miejscu i nie są przeznaczone do opuszczenia restauracji, nie osiągamy wymaganej liczby ponownego użycia, aby mieć pozytywny wpływ na środowisko w porównaniu z jednorazowym użyciem. Przedmioty są używane średnio mniej niż 29 razy – znacznie od 50–100 razy w przypadku Kearneya. Ponieważ wielu klientów usuwa je z restauracji lub wyrzuca.

Oznacza to, że według niezależnego raportu Kearneya „No Silver Bullet” przypadki użycia materiałów wielokrotnego użytku, takie jak te wymagane przez PPWR, doprowadzą do gwałtownego wzrostu ilości tworzyw sztucznych w Europie. Dzięki celom dotyczącym ponownego użycia zaproponowanym w PPWR ilość odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych będzie czterokrotnie większa w przypadku spożywania posiłków na miejscu i 16 razy większa w przypadku posiłków na wynos.

• Istnieją inne niezamierzone konsekwencje PPWR:
• Przedmioty wielokrotnego użytku również należy prać po każdym użyciu. W przypadku branży takiej jak nasza oznacza to przeniesienie zapotrzebowania na wodę z niewielkiej liczby zakładów produkujących opakowania z włókna jednorazowego użytku do wszystkich obiektów restauracyjnych w całej Europie, z których wiele znajduje się na obszarach o większym niedoborze wody. PPWR może jeszcze bardziej obciążyć europejską infrastrukturę wodną.

Produkcja opakowań plastikowych wielokrotnego użytku oraz ich mycie i transport również wymagają więcej energii, co prowadzi do zwiększonej emisji gazów cieplarnianych. Badanie Kearney pokazuje, że przejście do 2030 r. na produkty w 100% wielokrotnego użytku zwiększyłoby emisję związaną ze spożywaniem posiłków w lokalu nawet o 50%, a emisję na wynos nawet o 260%.

Istnieją inne poważne niezamierzone konsekwencje PPWR:

Przedmioty wielokrotnego użytku również należy prać po każdym użyciu. W przypadku branży takiej jak nasza oznacza to przeniesienie zapotrzebowania na wodę z niewielkiej liczby zakładów produkujących opakowania z włókna jednorazowego użytku do wszystkich obiektów restauracyjnych w całej Europie, z których wiele znajduje się na obszarach o większym niedoborze wody. PPWR spowodowałoby jeszcze większe obciążenie infrastruktury wodnej Europy. Produkcja opakowań plastikowych wielokrotnego użytku oraz ich mycie i transport również wymagają więcej energii, co prowadzi do zwiększonej emisji gazów cieplarnianych. Badanie Kearney pokazuje, że przejście do 2030 r. na produkty w 100% wielokrotnego użytku zwiększyłoby emisję związaną ze spożywaniem posiłków w lokalu nawet o 50%, a emisję na wynos nawet o 260%.

Wszystko to prowadzi mnie do powodu, dla którego ponownie odwiedziłem Brukselę – nam i innym osobom z sektora IEO udało się pobudzić cenną debatę. Jednakże w obliczu rosnącej presji czasu przed przyszłorocznymi wyborami ważniejsze niż kiedykolwiek jest przypomnienie wszystkim, że pośpiech w rozwiązaniu skomplikowanej sytuacji tylko pogorszy problem. Europa ma historię kompromisów, jeśli chodzi o stawianie czoła największym wyzwaniom, i widzę wszelkie powody, dla których miałoby tak być w przypadku PPWR. Wszystkie opcje powinny stanowić część rozwiązania, ponieważ tak naprawdę nie ma panaceum na rozwiązanie europejskiego problemu opakowań.

www.nosilverbullet.eu