Wybory w Panamie: Kandydat złożony w ostatniej chwili José Raúl Mulino zmierza po zwycięstwo po tym, jak jego rywale ustąpili

PANAMA CITY (AP) – José Raúl Mulino, zastępca byłego prezydenta Ricardo Martinelliego w wyborach prezydenckich w Panamie, miał zostać nowym przywódcą narodu Ameryki Środkowej, ponieważ władze nieoficjalnie ogłosiły wyścig w niedzielny wieczór po tym, jak jego trzech najbliższych rywali straciło bramkę.

64-letni były minister bezpieczeństwa zdobył prawie 35% głosów przy przeliczeniu ponad 92% głosów, co dało mu dziewięciopunktową przewagę nad najbliższym rywalem.

Mulino zastąpił Martinelliego na stanowisku kandydata po tym, jak zapalczywemu byłemu przywódcy partii odmówiono kandydowania po skazaniu go na 10 lat więzienia za pranie pieniędzy.

„Misja wykonana” – powiedział Mulino tłumowi zwolenników, dodając wulgaryzmy dla podkreślenia. „To być może najważniejsza data w moim życiu i na moich barkach i mojej rodzinie spoczywa największa odpowiedzialność Panamczyka, aby kierować losami narodu”.

W swoim przemówieniu skinął głową Martinelliemu i powiedział: „Kiedy zaprosił mnie pan do zostania wiceprezydentem, nie mogłem sobie tego wyobrazić”.

Będąc mniej charyzmatycznym politykiem, Mulino polegał na popularności Martinellego i kwitnącej gospodarce pod rządami byłego przywódcy, gdy Martinelli prowadził kampanię podczas swojego pobytu w ambasadzie Nikaragui, gdzie starał się o azyl.

Teraz, po jednych z najbardziej burzliwych wyborów w najnowszej historii Panamy, Mulino ma zostać nowym przywódcą kraju stojącego przed palącymi wyzwaniami i kipiącym niezadowoleniem wśród wielu osób.

Prezydent będzie musiał zmagać się ze spowolnieniem gospodarczym, historycznym poziomem migracji, suszą utrudniającą tranzyt w Kanale Panamskim oraz skutkami gospodarczymi zeszłorocznych masowych protestów przeciwko górnictwu.

„To bardzo dziwna sytuacja, bezprecedensowa. Nigdy nie widziałem czegoś takiego, nie tylko w Panamie, ale w jakimkolwiek innym kraju Ameryki Łacińskiej, jaki przychodzi mi na myśl” – powiedział Michael Shifter, starszy pracownik Dialogu Międzyamerykańskiego. „Panamę czekają burzliwe czasy”.

Wstępne wyniki wykazały, że ponad 77% uprawnionych do głosowania oddało swoje karty do głosowania, co stanowi historyczny wynik w kraju, w którym głosowanie nie jest obowiązkowe, co ugruntowało wagę wyborów w świadomości Panamczyków.

W Panamie nie ma systemu głosowania w drugiej turze, więc wygrywa kandydat, który zdobędzie najwięcej głosów.

Mulino, startujący z partii Osiąganie Celów i Sojusz, rywalizował z kandydatem antykorupcyjnym Ricardo Lombaną, który znalazł się na drugim miejscu, a także byłym prezydentem Martínem Torrijosem i byłym kandydatem Rómulo Roux.

Wszyscy trzej ustąpili w niedzielny wieczór, a z biura ustępującego prezydenta Laurentino Cortizo wynika, że ​​zadzwonił do Mulino, aby mu pogratulować i obiecać, że będzie z nim współpracować nad uporządkowaną zmianą.

Wydawało się, że powiązania Mulino z Martinellim doprowadziły go do mety. Mulino dotrzymał obietnicy zapoczątkowania i powstrzymania kolejnej fali dobrobytu gospodarczego Migracja przez przełęcz Darienniebezpieczny region dżungli między Kolumbią a Panamą, przez który w zeszłym roku przeszło pół miliona migrantów.

Prawnik obiecał także pomóc swojemu sojusznikowi w jego problemach prawnych. Po niedzielnym głosowaniu Mulino w towarzystwie fotografów wkroczył do ambasady Nikaragui, mocno uściskał Martinelliego i powiedział: „Bracie, wygramy!”

Zanim połowa głosów została policzona, zwolennicy w siedzibie kampanii Mulino wybuchli wiwatami, skandując i machając flagami.

Martinelli opublikował niewyraźne zdjęcie własnej twarzy na platformie mediów społecznościowych Marionette” lub czy pójdzie własną drogą, powiedział Shifter.

Pomimo zmęczenia powszechną korupcją w Panamie wielu wyborców, takich jak Juan José Tinoco, było skłonnych zignorować drugą Skandale korupcyjne Prześladują swojego byłego przywódcę na rzecz boomu gospodarczego, jaki można było zaobserwować podczas jego prezydentury. 63-letni kierowca autobusu głosował na Mulino z robotniczej dzielnicy małych betonowych domów otoczonych ekstrawaganckimi drapaczami chmur.

„Mamy problemy ze służbą zdrowia, mamy problemy z edukacją, mamy śmieci na ulicach… i korupcję, która nigdy nie znika” – stwierdził Tinoco. „Mamy tu pieniądze. To kraj wielkiego bogactwa, ale potrzebujemy przywódcy oddanego potrzebom Panamy”.

Wyścig prezydencki był niepewny aż do piątkowego poranka, kiedy wydał orzeczenie Sąd Najwyższy Panamy Mulino pozwolono biegać. Mówiono, że się kwalifikuje, chociaż twierdzono, że jego kandydatura była bezprawna, ponieważ nie został wybrany w prawyborach.

Mulino stoi przed trudnym zadaniem, zwłaszcza ekonomicznym. W zeszłym roku krajem Ameryki Środkowej wstrząsnęły tygodnie masowych protestów antyrządowych, które wyrażały głębsze niezadowolenie obywateli.

Celem protestów był kontrakt rządowy z kopalnią miedzi, która według krytyków zagrażała środowisku i wodzie w czasie, gdy susza stała się tak dotkliwa, że ​​skutecznie zablokowała tranzyt handlowy przez Kanał Panamski.

Choć wielu świętowało w listopadzie, kiedy obradował Sąd Najwyższy kraju uznał umowę za niezgodną z konstytucjązamknięcie kopalni i ograniczenie przejścia przez kanał postawią nowego przywódcę Panamy w trudnej sytuacji.

Tymczasem zadłużenie kraju gwałtownie rośnie, a znaczna część gospodarki uległa spowolnieniu, stwierdził Shifter z Inter-American Dialogue, co jeszcze bardziej utrudnia Mulino regulowanie tranzytu kanałami i powstrzymywanie rosnącej migracji przez Darien Gap.

„Panama znajduje się w zupełnie innym momencie niż przez ostatnie 30 lat” – powiedział Shifter. Mulino „będzie musiał stawić czoła potężnym przeszkodom. To znaczy, że będzie to dla niego ogromne zadanie.

——

Janetsky relacjonował z Meksyku.