Nauka
Wielebny Leonid Kiszkowski, przywódca międzywyznaniowy, umiera w wieku 78
Zmarł wielebny Leonid Kiszkowski, który przybył do Stanów Zjednoczonych jako dziecięcy uchodźca z rozdartej wojną Polski, a później stał się liderem współpracy kościelnej i pierwszym prawosławnym przewodniczącym Narodowej Rady Kościołów. Miał 78 lat.
Jak podaje Kościół Prawosławny w Ameryce, Kishkovsky zmarł na atak serca we wtorek w Glen Cove Hospital w Glen Cove w stanie Nowy Jork, gdzie pełnił funkcję dyrektora ds. stosunków zewnętrznych i międzykościelnych. Od dawna zajmował wysokie stanowisko w administracji Kościoła Prawosławnego w amerykańskich biurach na Long Island w stanie Nowy Jork, służąc jednocześnie jako pastor pobliskiego kościoła.
„Był zdecydowanie gigantem w Kościele” – powiedział ks. Alexander Rentel, kanclerz Kościoła Prawosławnego w Ameryce. „Tak utalentowany jako dyplomata i administrator, był troskliwym i kochającym pastorem”.
Znaczna część pracy Kiszkowskiego dotyczyła kontaktów z ludźmi spoza wyznania, od innych cerkwi prawosławnych po przedstawicieli protestantów, katolików i innych religii.
W 1989 roku został wybrany pierwszym prawosławnym przewodniczącym Narodowej Rady Kościołów po dziesięcioleciach protestanckiego przywództwa. Organ ekumeniczny, obejmujący wspólnoty protestanckie i prawosławne, był często postrzegany jako projekt liberalnego protestantyzmu, a Kiszkowski starał się zasypać podziały nie tylko między wyznaniami, ale także między ideologiami.
„Są ludzie o głębokiej wierze chrześcijańskiej, którzy dotrzymują liberalnych zobowiązań, a także tacy, którzy zachowują konserwatywne zobowiązania” – powiedział wówczas The New York Times. „Moim marzeniem jest, aby różne wspólnoty dyskursu religijnego mogły prowadzić ze sobą owocne rozmowy i debaty”.
Kiszkowski, który był pochodzenia rosyjskiego, urodził się w okupowanej przez nazistów Warszawie 24 marca 1943 roku, według kościoła. Jego rodzice uciekli z nim do Niemiec w następnym roku i przesiedlili się do Los Angeles jako przesiedleńcy w 1951 roku.
Studiował politologię i historię na Uniwersytecie Południowej Kalifornii, które ukończył w 1964 roku. Ukończył w 1967 roku Prawosławne Seminarium Teologiczne św. Władimira w Yonkers w stanie Nowy Jork.
Kiszkowski pracował w duszpasterstwie młodzieży i poznał swoją przyszłą żonę, Alexandrę „Mimi” Koulomzine z Montrealu w Kanadzie, na rekolekcjach studenckich. Pobrali się w 1969 roku, a on został wyświęcony na księdza jeszcze w tym samym roku.
Po pięciu latach posługi w San Francisco rozpoczął pracę w centrali OCA w Syosset w stanie Nowy Jork w 1974 roku oraz jako dziekan kościoła Matki Bożej Kazańskiej w Sea Cliff w stanie Nowy Jork.
W 1982 r. rozpoczął redagowanie wiodącego pisma wyznaniowego „Kościół Prawosławny”.
Został wyróżniony przez zarząd w 2020 roku Nagrodą Prezydenta za Doskonałość w Wiernym Przywództwie. Rada stwierdziła w oświadczeniu, że Kiszkowski „przylgnął do prawosławia, ale był otwarty na wiarę innych. Był ich przyjacielem i lubił z nimi intensywne rozmowy, dzielił się wnikliwymi obserwacjami i śmiał się.”
Kiszkowski służył również na różnych stanowiskach w innych grupach ekumenicznych i międzywyznaniowych, w tym w Światowej Radzie Kościołów, Kościelnej Służbie Światowej i Religiach dla Pokoju USA.
Był członkiem zarządu International Ortodoksyjnych Chrześcijańskich Organizacji Charytatywnych i był zaangażowany w wiele innych wspólnych wysiłków w ortodoksyjnych wspólnotach.
Kiszkowski pozostawił żonę, córki Zofię i Marię oraz pięcioro wnucząt.
Kościół prawosławny w Ameryce ma swoje korzenie w Rosji i sąsiednich ziemiach słowiańskich, ale podobnie jak inne odłamy prawosławne w Stanach Zjednoczonych, coraz bardziej przyciąga członków o różnym pochodzeniu etnicznym. Według „Atlasu Amerykańskich Kościołów Prawosławnych” w 2010 roku liczyła 551 parafii i blisko 85 000 członków.
___
Relacje religijne Associated Press są wspierane przez Lilly Endowment za pośrednictwem The Conversation US. AP ponosi wyłączną odpowiedzialność za te treści.
„Piwny maniak. Odkrywca. Nieuleczalny rozwiązywacz problemów. Podróżujący ninja. Pionier zombie. Amatorski twórca. Oddany orędownik mediów społecznościowych.”