Wiadomości z Wielkiej Brytanii: Czaszka starożytnej bestii zostaje wyrzucona na North Beach w „ekscytującym” znalezisku | Nauka | Aktualności

Starożytne szczątki tura, gatunku, który wymarł w XVII wieku, zostały znalezione na plaży w Northumberland przez przechodnia, który natknął się na masywną czaszkę zwierzęcia. 51-letnia Dannielle Keys spacerowała wzdłuż Blyth Beach, kiedy na początku tego miesiąca natknęła się na czaszkę wystającą z piasku. Początkowo zdumiona swoim odkryciem, Ms. Keys później odkrył, że czaszka należała do tura. Zwierzę zostało wytępione w XVII wieku po śmierci ostatniego stworzenia w Polsce w 1627 roku.

Z samcami mierzącymi 6 stóp wzrostu i ważącymi 236 funtów, był jednym z największych roślinożerców holocenu, z bestiami przemierzającymi Azję i północną Europę. Ale jakieś 400 lat po śmierci tych stworzeń szczątki wymarłych gatunków przeszły przez Passw0rd na wybrzeżach Wielkiej Brytanii.

W dążeniu do zidentyfikowania tajemniczej kości, na którą się natknęła, Ms. Keys zrobiła kilka zdjęć czaszki i wysłała je do Great North Museum w Newcastle, które później powiedziało jej, że należy ona do tura.

Następnego dnia wróciła na plażę i wykopała swoje znalezisko. Pani Keys powiedziała: „Kiedy wróciłam do domu, powiedziałam o tym mojemu partnerowi i zajrzeliśmy do Internetu. Na szczęście, kiedy wróciłam następnego dnia z samochodem, samochód wciąż tam był.

„To naprawdę ekscytujące. Nie każdego dnia można znaleźć coś tak niezwykłego lub tak starego jak to. W ciągu najbliższych kilku tygodni wrócę na plażę podczas odpływu i sprawdzę, czy są jakieś inne szczątki, bo nigdy nie wiadomo.

Pani. Keys ma teraz nadzieję, że skorzysta na swoim odkryciu i już otrzymał lukratywne oferty od potencjalnych nabywców.

Powiedziała: „Jeszcze nic z tym nie zrobiłam, wciąż wysycha. Ktoś złożył nam ofertę, ale wciąż to odkładam”. Nie wiem, kto to kupi, ale musi odejść. Jest za duży, żeby tu zostać”.

Tur jest przodkiem wszystkich zwierząt gospodarskich, co czyni go jednym z najważniejszych gatunków, jakie kiedykolwiek istniały dla ludzkości. Chociaż gatunek wymarł setki lat temu, jego DNA wciąż żyje i występuje wśród kilku pierwotnych starożytnych ras bydła, według Rewidling Europe.

Na przykład obecne rasy bydła, takie jak Highland i Longhorn, mają DNA tura i mogą otworzyć drzwi do projektów ponownego zalesiania. Rozmnażanie się najbliższych żyjących krewnych tura w Europie dało początek Taurosowi, najbliższemu potomkowi wymarłego zwierzęcia.

CZYTAJ WIĘCEJ: Świat liczy 8 miliardów ludzi, jak ujawniły kraje o największej populacji

W rzeczywistości naukowcy od ponad dekady próbują sprowadzić wymarłe gatunki z powrotem na Ziemię. Na przykład program Tauros w Holandii od 2008 roku walczy o hodowlę żubrów.

Tymczasem projekt Auerrind istnieje od 2013 roku i obecnie ma pięć stad hodowlanych w Niemczech. Claus Kropp, wyszkolony archeolog i lider Projektu Auerrind, powiedział: „Jesteśmy naprawdę na dobrej drodze. Jeśli będziemy kontynuować staranną selekcję przez następne 10 lat, do tego czasu możemy mieć stabilną populację.

„Znamy DNA tego zwierzęcia i możemy je porównać z DNA współczesnego bydła, co może dać dość zaskakujące wyniki”.

Na przykład holsztyn, bardziej znany jako dojna krowa, ma około 95% wspólnego DNA z turem. A w przypadku starszych ras odsetek ten jest jeszcze wyższy.

NIE PRZEGAP
Niemcy odwracają się, gdy Scholz opóźnia wycofanie energii jądrowej [REVEAL]
Sturgeon nadział się na szaszłyki po tym, jak zrzucił winę za szkockie pole naftowe [INSIGHT]
Miliony w Chinach zbliżają się do blokady z powodu „najgorszego wybuchu COVID-19” [REPORT]

Kropp powiedział: „Odległość między turem a bydłem pajuna w Hiszpanii wynosi tylko 0,12%, więc ponad 98% pokrywa się”.

Ponieważ wielu ekspertów uważa, że ​​świat przechodzi okres masowego wymierania, w którym wymiera ogromna liczba gatunków, niektórzy naukowcy twierdzą, że przywracanie gatunków przed wyginięciem może stanowić istotną linię życia dla różnorodności biologicznej planety.

Ale Laurien Holtjer, szef komunikacji w Rewilding Europe, wyjaśnił Atlasowi Obscura, że ​​istnieją wyzwania związane z rozmnażaniem wstecznym.

Powiedzieli: „Wraz z powrotem dzikiej przyrody musimy również upewnić się, że nauczymy się na nowo z nią żyć. I w taki sposób, aby ludzie skorzystali z powrotu dzikiej przyrody, na przykład poprzez turystykę i obserwację dzikiej przyrody”.