Weteran Boardman szukał akcji w armii | Wiadomości, sport, praca

BOARDMAN – Roderick Hosler dorastał jako wojskowy bachor.

Jego ojciec był pułkownikiem w sztabie generała Dwighta D. Eisenhowera i pomagał w planowaniu inwazji na Normandię. Spędził większość swojego dzieciństwa w Missoula w stanie Montana. Uczęszczał na University of Montana i był w ROTC.

Ukończył szkołę w 1972 roku i faktycznie chciał zostać nauczycielem, „ale musiałem zostać w wojsku przez krótki czas i po prostu zostałem”.

Wietnam dobiegał końca, więc został wysłany do Fort Ord w Kalifornii.

„Monterrey to miłe miejsce, ale chciałem działać”, więc zgłosił się na ochotnika do Korei.

Stacjonował w Camp Walker w Teagu jako oficer piechoty. Dwóch żołnierzy zostało niedawno zastrzelonych w pobliżu strefy zdemilitaryzowanej, więc czasy były napięte.

Po dwóch latach spędzonych w Korei Hosler wrócił do Stanów Zjednoczonych i został spadochroniarzem 82. Dywizji Powietrznodesantowej w 1978 roku. Oddał około 66 skoków, które skutkowały „bólami i bólami, złamaniami kości, zwichniętymi ramionami i prawie chybionymi, ale odszedł”.

„Zawsze jest jakieś niebezpieczeństwo – zły wiatr, złe strefy lądowania, zderzenia w powietrzu z innymi spadochroniarzami, spadochron się nie otwiera. Mieliśmy żołnierzy przejechanych przez czołgi. Moja żona mówiła, że ​​gdyby była w marynarce, wypłynąłby statek i ktoś zostałby wyrzucony za burtę lub palił papierosa w nocy i nigdy nie wracał. Nie ma bezpiecznego sposobu na trenowanie. Każdy dzień, w którym się budzisz, to dobry dzień”.

Armia potrzebowała spadochroniarza przydzielonego do marynarki wojennej, więc wybrano go na kwaterę główną Floty Atlantyku w Norfolk w stanie Wirginia. Tutaj poznał Florencję. W 1980 roku przeniósł się do rezerwatu, aby być blisko swojej nowej żony. Został technikiem i napisał regulamin szkolenia. Był gotowy na zmianę.

W 1985 roku został odwołany do czynnej służby jako rezerwista na pełen etat. Udał się do Fort Jackson w Południowej Karolinie jako pracownik sprzątający przez ponad dwa lata.

„Skontaktowałem się z moim personelem i powiedziałem: 'Zabierz mnie stąd, bo marnieję’”. Wylądował na Alasce, Massachusetts, Kansas, a nawet w Canadian Staff College na wojskowym programie wymiany.

W 1990 roku Hosler zmobilizował wojska w Pustynnej Burzy. Myślał, że zobaczy walkę, ale skończyła się za kilka dni. Chociaż byłem wdzięczny za uniknięcie okropności wojny, było to jak „szkolenie na chirurga i nigdy nie dostałem szansy na operację”.

Hosler został awansowany do stopnia podpułkownika w Kwaterze Głównej Dowództwa Sił Zbrojnych. Pracował w mobilizacji, aby przygotować jednostki do rozmieszczenia na Haiti, Somalii, Kosowie i innych „gorących punktach” aż do emerytury.

W 1997 roku zaczął wreszcie uczyć. Szkoły Youngstown City potrzebowały instruktora dla Junior ROTC. Przeprowadził wywiad z nadinspektorem Benem McGee „i został zatrudniony na miejscu”. Ich celem nie było tworzenie żołnierzy, ale pomoc dzieciom w stawaniu się lepszymi uczniami i obywatelami. W przeciwieństwie do innych klas, nie musiał spędzać całego czasu na mówieniu: „Zamknij się. Usiądź. Trzymaj ręce przy sobie.”

W 2000 roku został instruktorem ROTC w YSU. Lubił patrzeć, jak ludzie, których nauczał, dochodzą do władzy w wojsku i społeczności.

W końcu przeszedł na emeryturę w 2005 roku, ale emerytura jest dla Höslera pojęciem względnym. W 2010 roku został dowódcą posterunku Legionu Amerykańskiego w Polsce. Przez 15 lat był wolontariuszem jako doświadczony kierowca w szpitalach Wade Park i Brecksville w Cleveland.

W 2015 roku został komisarzem Komisji Służby Weteranów Hrabstwa Mahoning. Przetwarzają wnioski i zapewniają różnego rodzaju wsparcie w celu poprawy życia weteranów, rodzin i ocalałych.

Jest także lokalnym i stanowym prezesem Stowarzyszenia Oficerów Wojskowych Ameryki. Jego główną rolą jest lobbowanie w Kongresie do rozwiązania problemów, takich jak niespełniające norm domy wojskowe, toksyczne doły do ​​spalania i skażona woda w Camp Lejeune. Ponieważ wielu żołnierzy zaciąga się, którzy mają już rodziny, zmagają się z nastawieniem: „Nie masz wystarczająco dużo pieniędzy – zdobądź bony żywnościowe”.

W wolnym czasie jest historykiem wojskowości i pisał artykuły do ​​On Point: The Journal of Army History, w tym mało znane incydenty, takie jak 25. Korpus Piechoty Rowerowej z 1897 roku i amerykańska interwencja w Rosji po I wojnie światowej.

Hosler mieszkał lub odwiedzał każdy stan w Stanach Zjednoczonych oraz kilka krajów w Europie i Azji i prawie wszędzie ma przyjaciół. Ale lubi mieszkać w hrabstwie Mahoning.

„To piękne miejsce. Pogoda jest przyzwoita. Ludzie są bardzo przyjaźni. Koszt utrzymania jest rozsądny” – powiedział.

Przede wszystkim jest wdzięczny, że jest Amerykaninem za „taki rodzaj wolności i możliwości, jakie tu mamy. Z przykrością stwierdzam, że większość ludzi przyjmuje to za pewnik. Więcej na ten temat nie mogę powiedzieć”.

[email protected]