W Chernobyl’s Stray Dogs naukowcy szukają wpływu promieniowania na DNA

Projekt jest wynikiem współpracy naukowców ze Stanów Zjednoczonych, Ukrainy i Polski oraz Clean Futures Fund, amerykańskiej organizacji non-profit działającej w Czarnobylu. Założona w 2016 roku organizacja non-profit rozpoczęła starania o zapewnienie opieki zdrowotnej i wsparcia pracownikom elektrowni nadal pracującym w strefie zamkniętej.

Organizacja szybko to zauważyła Psi mieszkańcy Czarnobyla też potrzebował pomocy. Chociaż populacja psów rozkwitła latem, często załamała się zimą, kiedy zaczęło brakować pożywienia. Wścieklizna była ciągłym problemem.

W 2017 roku Fundusz Clean Futures rozpoczął prowadzenie przychodni weterynaryjnych dla rodzimych psów, opiekę nad nimi, wykonywanie szczepień oraz sterylizację i kastrację zwierząt. Naukowcy dołączyli do tych klinik, aby pobrać próbki krwi od 302 psów mieszkających w różnych miejscach w strefie zamkniętej i wokół niej.

Prawie połowa psów mieszkała w pobliżu elektrowni, a druga połowa w Czarnobylu, słabo zaludnionej dzielnicy mieszkalnej oddalonej o około 15 kilometrów. (Niewielka liczba próbek pochodziła od psów ze Sławutycza, miasta oddalonego o prawie 30 mil, które było budowane dla ewakuowanych pracowników elektrowni.)

Chociaż populacje psów w pewnym stopniu się pokrywały, psy z elektrowni generalnie różniły się genetycznie od psów z Czarnobyla – stwierdzili naukowcy. Wydawało się, że przepływ genów między dwiema grupami jest niewielki, co sugeruje, że rzadko się krzyżowały. (Naukowcy zauważyli, że fizyczne bariery bezpieczeństwa wokół elektrowni mogły pomóc odróżnić psy).

„Byłem całkowicie zaskoczony prawie całkowitym zróżnicowaniem między dwiema populacjami, faktem, że naprawdę istniały one we względnej izolacji od dłuższego czasu” – powiedział Timothy Mousseau, biolog z University of South Carolina i drugi starszy autor badania.