USA chcą włączyć Indie do NATO Plus

Tam było wiadomość, którą otrzymałem kilka dni temu: „W związku ze znaczącym wydarzeniem poprzedzającym wizytę premiera Narendry Modi w Stanach Zjednoczonych, potężna komisja kongresowa zaleciła wzmocnienie NATO Plus poprzez włączenie Indii”.

NATO Plus, obecnie NATO Plus 5, to porozumienie w sprawie bezpieczeństwa łączące NATO i pięć państw sojuszniczych – Australię, Nową Zelandię, Japonię, Izrael i Koreę Południową – w celu wzmocnienia globalnej współpracy obronnej. Włączenie Indii umożliwiłoby „bezproblemową wymianę informacji między tymi krajami, a Indie miałyby dostęp do najnowszej technologii wojskowej bez większych opóźnień”.

Specjalna Komisja Izby Reprezentantów ds. Konkurencji Strategicznej między Stanami Zjednoczonymi a Komunistyczną Partią Chin (KPCh), na czele której stoi przewodniczący Mike Gallagher i członek rankingu Raja Krishnamoorthi, przytłaczającą większością głosów przyjęła propozycję polityki mającą na celu poprawę odstraszania Tajwanu, między innymi poprzez wzmocnienie NATO Plus obejmować Indie.

„Aby wygrać strategiczną rywalizację z Komunistyczną Partią Chin i zapewnić bezpieczeństwo Tajwanowi, Stany Zjednoczone muszą zacieśnić więzi z naszymi sojusznikami i partnerami w dziedzinie bezpieczeństwa, w tym z Indiami. Włączenie Indii do uzgodnień dotyczących bezpieczeństwa plus NATO „opierałoby się na ścisłym partnerstwie USA-Indie w celu wzmocnienia globalnego bezpieczeństwa i powstrzymania agresji KPCh w całym regionie Indo-Pacyfiku”, zaleciła specjalna komisja.

Wiadomości komentuje m.in MK Bhadrakumar, ambasador Indii i wybitny międzynarodowy obserwator:

„Indyjscy lobbyści marzący o sojuszu wojskowym ze Stanami Zjednoczonymi cieszą się z ostatniej wiadomości, że Komisja Specjalna Izby Reprezentantów USA ds. Konkurencji Strategicznej między Komunistyczną Partią Chin (KPCh) a Stanami Zjednoczonymi zatwierdziła propozycję polityki mającą na celu wzmocnienie odstraszania Tajwanu zaakceptowaną .”, które obejmowało wzmocnienie NATO Plus poprzez włączenie Indii. W rzeczywistości NATO Plus jest uprzywilejowaną grupą pod parasolem sojuszu, składającą się z członków AUKUS i Japonii.

Najświeższe wiadomości na Wzgórzu mogą mieć coś wspólnego ze zbliżającą się wizytą państwową premiera Narendry Modi w USA – nazwijmy to puszczaniem latawców lub taktyką nacisku (lub jednym i drugim). Bardziej prawdopodobne jest, że podważy to nowy entuzjazm Indii do przewodzenia globalnemu Południu na światowych forach, co jest przedmiotem troski Waszyngtonu.

Co Indie mają wspólnego z „Tajwańskim środkiem odstraszającym”, podmiotem, którego nawet nie rozpoznajemy?

Jaki jest problem z NATO Plus, które nie zawiera Artykułu 5 i nie może być korzystne dla wizji Modiego? Być może doświadczenia Wielkiej Brytanii jako najbliższego sojusznika USA dostarczają pewnych wskazówek. Biorąc pod uwagę limit słów, chciałbym zacytować tylko kilka linijek z marcowego raportu brytyjskiej Izby Gmin, zawierającego zalecenia dla rządu Rishi Sunaka:

„Stosunki między Wielką Brytanią a Stanami Zjednoczonymi w zakresie obronności, bezpieczeństwa i wywiadu są silne i trwałe. Nasze siły walczyły ramię w ramię w wielu kampaniach od 1945 roku i nadal współpracują nad rozwojem sprzętu i doktryn. Oba kraje odnoszą korzyści z tych stosunków: Wielka Brytania korzysta z zasobów USA i ekonomii skali; Stany Zjednoczone niszowych umiejętności brytyjskich, globalny zasięg Wielkiej Brytanii i jej gotowość do obrony swoich wartości. Jednak współpraca przemysłu obronnego jest często ograniczona ze względu na amerykańskie kontrole eksportu broni. Brak konsultacji z sojusznikami przed podjęciem działań może mieć również negatywne konsekwencje, co pokazało wycofanie się Afgańczyków. Jednak wspólne podejście w odpowiedzi na rosyjskie działania w lutym 2022 roku pokazuje wartość relacji brytyjsko-amerykańskich”.

Analogia jest oczywiście niewystarczająca, ponieważ Wielka Brytania żyje i przetrwa jako światowa potęga dzięki Stanom Zjednoczonym, co nie ma miejsca w przypadku Indii.

Wymagany jest jednak realizm. W amerykańskim stylu życia nie ma nic lepszego niż darmowy lunch, a „interoperacyjność” w formacie NATO nieuchronnie oznacza życie na amerykańskim sprzęcie wojskowym, a także dostosowanie się do globalnej strategii USA. Europa poznała gorzką prawdę, że pod figowcem nic nie rośnie. Obrona europejska pozostaje chimerą, pomimo sporadycznych porywających przemówień Emmanuela Macrona.

Można sobie wyobrazić, że Komisja Specjalna Izby Reprezentantów jest wycieraczką dla amerykańskich producentów broni. Paradoks polega na tym, że posunięcie to ma miejsce zaledwie dwa tygodnie po pomyślnym wystrzeleniu przez indyjską marynarkę wojenną naddźwiękowego pocisku manewrującego BrahMos z niszczyciela rakiet kierowanych INS Mormugao na linii frontu – tj. wersji z naddźwiękowego myśliwca Suchoj 30 MK-I i w ciągu 15 tygodni po tym, jak Indie zawarły z Filipinami umowę o wartości 375 milionów dolarów na dostawę trzech baterii pocisków BrahMos, zdecydowanie najbardziej prestiżowe zamówienie eksportowe przemysłu obronnego w Indiach, jakie kiedykolwiek otrzymało.

NATO Plus oznacza nagłą śmierć indyjsko-rosyjskiej współpracy obronnej. zauważa MK Bhadrakumar.