Ula Pontikos wspomina 2 sezon Lensing w Russian Doll

Co zrobić na bis, gdy pierwszy sezon serialu z 13 nominacjami do Emmy i trzema zwycięstwami został przyjęty przez krytyków? To było duże wyzwanie dla kreatywnych umysłów i stojących za nim rzemieślników rosyjska lalka (Netflix).

Częściowo odpowiedzią było przyjęcie i obranie nowego kierunku, przy jednoczesnym zachowaniu podstaw serii opartych na postaciach – i zapoczątkowaniu narracji, która pomaga napędzać dalszy rozwój tych postaci. Natomiast rosyjska lalka a w swoim czasie Nadia Vulvokov (grana przez serial EP, reżyserka, scenarzystka i współtwórczyni Natasha Lyonne) wielokrotnie umierała w pierwszym sezonie, drugi sezon przenosi nas do ciężarnego ciała jej matki Lenory Vulvokov (Chloe Sevigny). Przejście od powtarzającej się śmierci w sezonie 1 do początku życia w sezonie 2 przyniosło atrakcyjny kontekst i perspektywę, które przeniosły serial do intrygującego nowego świata.

A operatorka Ula Pontikos BSC, która wniosła w tę przestrzeń wizualne życie, przejęła drugi sezon, zastępując Christophera Teague’a, który pierwszy sezon nakręcił z wyróżnieniem. W rzeczywistości Teague pracuje nad rosyjska lalka, a konkretnie odcinek „Ariadny”, zdobył nagrodę Emmy 2019 za wybitne zdjęcia za serial z jedną kamerą (pół godziny). (Pozostałe dwie Emmy wygrywają za rosyjska lalka były za scenografię i kostiumy.)

Pontikos nie tylko musiał postawić wysoką poprzeczkę kreatywności pod względem kinematografii, ale także musiał zręcznie poruszać się po nieliniowej ścieżce podróży w czasie i dostosować się do produkcji podczas pandemii COVID. Co do tego ostatniego, zauważył to Poncjusz rosyjska lalka był jednym z pierwszych koncertów (po zamknięciu około 10 miesięcy wcześniej), który wznowił produkcję na pełną skalę w Nowym Jorku po zniesieniu ograniczeń. Opisała to doświadczenie jako podróż w „niesamowite i nieznane”, wspominając, że spotkania po harcerstwie nie mogły odbywać się osobiście, ale na Zoomie. Liczba artystów wspierających na planie była ograniczona, a noszenie masek było normą. Zauważyła, że ​​wiele filmów wiąże się z „fizyczną i ludzką interakcją” – przy czym Zoom i tym podobne są „o krok od” tego ideału współpracy. Ale obsada i ekipa połączyli siły, aby zrealizować kreatywną wizję drugiego sezonu.

Zwracając uwagę, że była wielką fanką pierwszego sezonu, Pontikos określił Teague jako „niesamowitego autora zdjęć”, który położył dla niej świetne podwaliny wizualne rosyjska lalka. Ona z kolei zachowała elementy tego fundamentu, jednocześnie dając widzom znajome wrażenie, które jest ważną kotwicą w kontekście zmieniającej się rzeczywistości napędzanej dynamiką podróży w czasie. Mimo to było miejsce na nowe zmarszczki, ponieważ sezon 2 przenosi nas w czasie do epok z lat 40., 50. i 80., gdy bohaterowie zagłębiają się w rodzinne historie i mamy poczucie wpływu, jaki jedno pokolenie ma na następne. .

Podczas gdy Teague używał kamery RED (z czujnikiem HELIUM) w sezonie 1, Pontikos przeszedł na sezon Sony VENICE w sezonie 2, podczas gdy dobrze pasuje do warunków słabego oświetlenia i różnych epok wymaganych w sezonie 2. Pontikos wybrał obiektywy takie jak Leica, Baltar i Super Baltar do współpracy z VENICE.

Jednym z największych wyzwań było oddanie sprawiedliwości scenom metra w centrum Nowego Jorku. Aby osiągnąć pożądany efekt, zbudowano gigantyczną ścianę LED, przy czym projekcja tych elementów wizualnych zapewnia poziom kontroli, który byłby niewykonalny podczas fotografowania wewnątrz samego metra. Rozwiązanie LED zapewniło lepszą rzeczywistość, wyjaśnił Pontikos, gdy Nadia przechodzi przez pociągi i skacze przez ciała swojej matki i babci, ostatecznie rodząc na peronie. Na zewnątrz wagonów były różne ujęcia, pociągi przejeżdżające tunelami, postacie chodzące po szynach. Opracowano szeroko zakrojone plany na scenie, aby dopasować je do rzeczywistych lokalizacji, skonstruowano ogromną instalację oświetleniową – wysiłki, które odzwierciedlały połączenie tego, co Pontikos nazywał „siłą roboczą i mocą mózgu”, aby zaaranżować i koordynować ruchome elementy.

Pontikos podobało się planowanie drugiego sezonu, powołując się na przykład na jej bliską współpracę z Lyonne (która współtworzyła serial z Leslye Headland i Amy Poehler), EP/reżyserem Alexem Buono i artystą storyboardów Peterem Beckiem. Pontikos wspominał trzy tygodnie swojej współpracy, zanurzonej w pomysłach, storyboardach, przygotowaniach i poznawaniu się. „Najbardziej satysfakcjonującą częścią jest dla mnie wstępne planowanie”, mówi Pontikos, kładąc podwaliny pod maksymalne wykorzystanie planu, zwłaszcza w „momencie go-go”.

Pochodzący z Polski Pontikos jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Telewizyjnej w Londynie. Jej debiutem w filmach fabularnych był film wyreżyserowany przez Andrew Haigh weekend który miał swoją premierę na SXSW w 2011 roku, gdzie zdobył nagrodę publiczności Emerging Visions. Pontikos nakręcił także reżysera Hong Khaou pobłażać Zwycięzca 2014 Sundance Film Festival Cinematography Award w kategorii World Cinema-Dramatic, reżyseria Debbie Tucker Green drugie przyjście który był nominowany do nagrody BAFTA w 2016 roku i reżyser Paul McGuigan Gwiazdy filmowe nie umierają w Liverpooluktóry również otrzymał skinienie BAFTA.

Inne osiągnięcia serialu telewizyjnego Pontiko obejmują Showtime’s Trzy kobietyi brytyjskie pokazy Klej, Gra, Ludzie oraz marcella. W 2015 roku została zaproszona do wstąpienia do Brytyjskiego Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych.

Pontikos wyreżyserował reklamy dla znanych reżyserów, takich jak Traktor, Tarsem, Vincent Haycock, Kim Gehrig, Pep Bosch, Tim Godsall, Mike Maguire, Nacho Gayan i Marcus Soderlund.

Jest to dziewiąta część z 16-odcinkowego tygodnika The Road To Emmy, składającego się z opowiadań fabularnych eksplorujących nominowane do nagrody Emmy i nominowanych w dyscyplinach takich jak reżyseria, pisanie, produkcja, pokazy, zdjęcia, montaż, scenografia i kostiumy. muzyka, efekty dźwiękowe i wizualne. Po serii Road To Emmy 3 (sobota) i 4 (niedziela) relacja o laureatach nagrody Creative Arts Emmy, a następnie w poniedziałek 12 września odbędzie się wręczenie Primetime Emmy Awards.