Ukraińskie pary wojskowe pędzą do ołtarza wśród niepewności wojny

Vlada, architekt, i Ivan są częścią tego, co, anegdotycznie, wydaje się być falą ukraińskich par, w których co najmniej jeden członek służy w wojsku i bierze ślub w krótkim czasie. Dzieje się tak po części dzięki stanowi stanu wojennego, który zniósł zwyczajowy miesięczny okres oczekiwania między władzami zgłaszającymi zamiary małżeństwa a samym ślubem. Zmiana ma na celu umożliwienie parom wojskowym zawarcia małżeństwa w ograniczonym czasie.

„Teraz żyjemy w bardzo niebezpiecznym czasie i być może ludzie, którzy planowali wziąć ślub jutro, pojutrze lub za rok zdali sobie sprawę, że żyjemy dzisiaj – tu i teraz. Może to jest jej decyzja o miejscu – powiedziała CNN oficer ślubna Oksana Poberezhets z jasno oświetlonego pokoju, w którym wykonuje ceremonie bez zbędnych dodatków.

Wygląda na to, że wojna postawiła najważniejsze rzeczy w życiu w odpowiedniej perspektywie. Kolejna para, Tatiana Yanova i Sergey Yanov, są razem od ośmiu lat. Nagle małżeństwo związane z wojną stało się pilnym priorytetem.

„Wojna martwi mnie bardziej niż cokolwiek innego”, powiedział Siergiej w kamuflażu przed urzędem meldunkowym mieszkańców. To był jedyny dzień, w którym udało mu się uciec przed wojną na tyle długo, by się ożenić. Tatiana mówi, że ich prosta ceremonia w urzędzie stanu cywilnego „nie była taka, jak sobie wyobrażaliśmy nasz ślub, ale mieliśmy tylko jeden dzień, więc chcieliśmy jak najlepiej z niego skorzystać”.

W kwietniowym wywiadzie dla ukraińskiego radia wiceminister sprawiedliwości Waleria Kołomiec powiedziała, że ​​od początku wojny więcej ukraińskich par, niż można by się spodziewać, zawarło związek małżeński.

„Liczba osób, które chcą się pobrać, wzrosła, głównie z powodu stanu wojennego” – powiedziała.

„Dzisiejsze okoliczności sprawiają, że czasami ludzie nie mają możliwości czekania. Ponieważ wszyscy znaleźliśmy się w sytuacjach, w których do wieczora nie wiemy, co wydarzy się jutro, a także dzisiaj.

„Aby ci ludzie nie mieli problemów prawnych w przyszłości, mają taką możliwość i muszą sformalizować swój związek tak szybko, jak to konieczne”.

Niektórzy nie mogą nawet znaleźć dnia na ślub – Anna Chutorian, mieszkająca w miejscowości Zołotonosza w centralnej Ukrainie, w obwodzie czerkaskim, zaręczyła się tuż przed wysłaniem jej obecnego męża na wojnę.

Nie chcieli czekać, powiedziała Khutorian, korzystając ze zrelaksowanych praw małżeńskich, a ona powiedziała „tak, tak” podczas rozmowy wideo na Telegramie z mężem i urzędnikiem weselnym, pijąc kawę w sklepie spożywczym z przyjacielem .

„Mój mąż zadzwonił do mnie podczas rozmowy wideo, tak jakbym rozmawiała z tobą, i zobaczyłem kobietę… która zapytała nas, czy jesteśmy gotowi do małżeństwa” – powiedziała w wywiadzie dla Telegrama. „To był najszczęśliwszy dzień w roku”.

Pomijając miłość, Khutorian powiedziała, że ​​jest zbyt świadoma otrzeźwiających praktyczności, które sprawiają, że małżeństwo jest ważne – jak możliwość odwiedzenia męża, jeśli został ranny, lub możliwość zorganizowania pogrzebu, jeśli zginął w bitwie.

Ceremonia powieści pary, która odbyła się 31 marca, była tak improwizowana, że ​​Chutorian nie ma nawet zdjęcia — tylko kopię aktu małżeństwa, który jej później dostarczono.

I nadal nie widziała swojego męża osobiście, odkąd wzięli ślub ponad trzy miesiące temu — „tylko przez telefon”, wzdycha Chutorian.