Ukraina oddaje cześć żołnierzom „cyborgów”, które przetrwały 242-dniowe oblężenie donieckiego lotniska przez Rosję

Kijów – Ukraina obchodził Dzień Pamięci na lotnisku w Doniecku 16 stycznia, honorując żołnierzy, którzy przez osiem miesięcy przewyższali liczebnie siły rosyjskie w wojnie w Donbasie.

Znana jako druga bitwa na zniszczonym obecnie lotnisku – nazwanym imieniem rosyjskiego kompozytora Siergieja Prokofiewa – oblężenie trwało 242 dni od 26 maja 2014 roku do 20 stycznia 2015 roku.

Pomimo usilnych starań o obronę dwóch terminali strategicznego położenia, w tym ukraińskiej wieży kontroli lotów, która niezmiennie nosiła ukraińską flagę, lotnisko szybko stało się symbolem walki Ukrainy o obronę w obliczu niesprowokowanej agresji Rosji.

Według ukraińskich sił zbrojnych podczas obrony lotniska zginęło 101 własnych żołnierzy, a 440 zostało rannych. Przed mistrzostwami Europy w piłce nożnej, które Ukraina była współgospodarzem z Polską w 2012 roku, dokonano liftingu szacowanego na 860 milionów dolarów. Wciąż brakuje dziewięciu ukraińskich bojowników.

Stoicka siła, z jaką obrońcy lotniska odpierali nasilające się ataki wroga na piechotę, pancerz i ogień artyleryjski, stała się legendą. Przydomek wroga, jakim było nazywanie obrońców lotniska „cyborgami”, szybko rozprzestrzenił się w mediach społecznościowych i powstał film ku ich pamięci. Natalya Vorozhbyt, bodaj najsłynniejsza ukraińska dramatopisarka, napisała scenariusz do filmu w 2017 roku.

Prezydent Wołodymyr Zełenskij, który opublikował na Facebooku w Dniu Pamięci, powiedział, że „obrona lotniska ostatecznie zniweczyła rosyjskie plany podboju Ukrainy”.

Pan Zełenskij zauważył, że „walki o lotnisko w Doniecku należały do ​​najbardziej brutalnych w wojnie we wschodniej Ukrainie … [and because of] Ze względu na swoją stabilność, nieustraszoność i niezłomność podczas ataków obrońcy lotniska w Doniecku zostali nazwani „cyborgami”. „

Zapytany, czy zasługuje na miano „cyborga”, Oleksiy Matlak, który spędził 11 dni jako strzelec maszynowy w 74. Wojskowym Batalionie Rozpoznawczym w październiku 2014 r., Powiedział The Ukrainian Weekly, że patrzy na „każdego, kto to zrobił Obrona ziemi przed obcymi napastnikami została uznana za honorową. „

Czas spędzony przez pana Matlaka w obronie lotniska zbiegł się z okresem ciągłych ataków na niego, chociaż był to również moment, w którym ukraińskie siły zbrojne nadal posiadały zarówno terminale, jak i wieżę kontrolną.

Walka „była trudna” – wspomina Matlak, który wówczas służył jako poborowy. Były protestujący na Euro Majdanie pracował również jako oficer kontraktowy po dwóch latach szkolenia oficerskiego. Następnie został zwolniony z wojska w 2019 roku.

Pan Matlak powiedział, że jego pobyt w hotspocie był tylko „małym wkładem” w obronę lotniska. Rząd może najlepiej uhonorować weteranów wojennych, „tworząc nowe programy dla nich i członków ich rodzin, aby zapewnić lepsze życie i„ bezpieczeństwo ”.

Pierwsza bitwa o lotnisko, które znajduje się 5 kilometrów na północny zachód od okupowanego Doniecka, trwała jeden dzień 26 maja 2014 roku. Była to „krótka, stosunkowo jednostronna sprawa”, która zakończyła się zręcznym zwycięstwem ukraińskich sił zbrojnych, które mogłyby utrzymać lotnisko, napisał mjr Amos C. Fox z armii USA w raporcie opublikowanym w maju 2019 r. wydano Institute of Land Warfare.

Wielu zagranicznych i lokalnych bojowników, w tym Czeczeni z Rosji, znani jako Batalion Wostok, skonfiskowało wcześniej kluczowe obiekty na lotnisku. W ciągu jednego dnia Ukraina zakończyła połączoną ofensywę powietrzno-lądową, aby skutecznie odbić lotnisko, kończąc się śmiercią ponad 50 wrogich myśliwców. Kijów nie zgłosił żadnych ofiar podczas jednodniowej ofensywy.

Stamtąd rozpoczęła się druga bitwa, która była częścią większej i bardziej zdecydowanej kontrofensywy Rosji, mającej na celu odparcie ukraińskich wysiłków, by odbić miasta okupowane zarówno przez tajne, jak i umundurowane siły inwazyjne. Oddziały te składały się z regularnych i nieregularnych rosyjskich sił zbrojnych, a także z lokalnych kolaborantów.

Kiedy Ukraina odzyskała kluczowe miasta Słowiańska, Kramatorsk, Mariupol i Awdijówkę w obwodzie donieckim, a także inne osady w obwodzie ługańskim, wiosną Rosja zaczęła „bardziej ewidentnie wspierać” swoich deputowanych – napisał Fox.

W tym samym roku Siły Zbrojne Rosji przejęły również lotnisko w Ługańsku w otwartym ataku, który zbiegał się ze wzmocnieniem nieregularnych sił zbrojnych w Iłowajsku w obwodzie donieckim.

To rosyjskie wsparcie obejmowało transgraniczne ostrzeliwanie ukraińskich pozycji i użycie regularnych „taktycznych grup batalionów …”, które tego lata wzrosły do ​​6500 osób i zakończyły się katastrofalną klęską Kijowa w bitwie pod Iłowajskiem, strategicznym węzłem kolejowym.

Strata zmusiła ówczesnego prezydenta Petra Poroszenkę do wynegocjowania porozumienia pokojowego, którego kulminacją było pierwsze tzw. Zawieszenie broni w Mińsku, w którym wzięli udział przywódcy Francji i Niemiec w obecności prezydenta Rosji Władimira Putina.

Pomimo wynegocjowanego zawieszenia broni, szalała bitwa o lotnisko w Doniecku, a rosyjskie siły zbrojne stopniowo zajmowały kluczowe pozycje w swojej strategii „wyczerpania Ukraińców powolnym, wyczerpującym oblężeniem”.

Fox napisał, że „cel zniszczenia lotniska był dwojaki: scentralizowało ono ukraińskich obrońców i zdewaluowało przyszłe wykorzystanie obiektu”.

5 grudnia 2014 r. Siły zbrojne Ukrainy stopniowo traciły kontrolę nad tym obszarem.

Siły zbrojne Kijowa ostatecznie utraciły kontrolę nad starym terminalem, a obrona powróciła do nowego terminalu, który został zbudowany w 2012 roku. Stale rotujące posiłki zostały wystrzelone na lotnisko z północno-zachodniego miasta Pisky, powodując więcej ofiar.

10 stycznia 2015 r. Rozpoczął się trzydniowy atak na wieżę kontroli lotów i nowy terminal. Stojący, choć uszkodzony i bez ukraińskiej flagi, runął 12 stycznia 2015 roku.

Reuters

Wieża kontrolna lotniska w Doniecku doznała ogromnych zniszczeń podczas wojny. Został całkowicie zniszczony w styczniu 2015 roku i zawalił się.

Pięć dni później siły ukraińskie przypuściły desperacki atak, który natychmiast posłużył jako „kontratak… i misja ratunkowa” dla pozostałych żołnierzy na lotnisku, napisał Fox. 19 stycznia 2015 roku Rosja wysłała 600 żołnierzy z dwoma grupami batalionów taktycznych i siłami specjalnymi, a także nowoczesnymi czołgami T-90, aby wysłać pozostałych ukraińskich myśliwców, którzy nadal posiadali resztki uszkodzonych pozycji – napisał.

Dwa dni później ukraińskie stanowiska z „ponad 50 [Ukrainian soldiers] zabitych lub rannych w ostatnich dniach obrony lotniska. Zabrano też więźniów.

Ta ofensywa, która zakończyła się klęską Ukrainy w bitwie pod Debalcewe, zakończyła się 20 lutego 2015 r. I „była politycznie kluczowa, ponieważ doprowadziła do porozumienia Mińsk II” – napisał Fox o ostatnim oficjalnym zawieszeniu broni dokonanym przed wojną. Przejście do wojny okopowej, polegającej na sporadycznym ostrzale artyleryjskim i snajperskim wzdłuż około 250 mil linii frontu. Według ONZ od początku wojny zginęło ponad 14 000 ludzi, a kolejny milion wysiedlono.