U progu wojny na Ukrainie sprzeda swoje bilety piłkarskie LSU, aby pomóc uchodźcom | LSU

W noc swojego przyjazdu do Polski Hewitt Strange i jego wspólnik udali się na jedną z krakowskich stacji kolejowych. Uchodźcy uciekający przed wojną na Ukrainie zbierali się tam codziennie w poszukiwaniu miejsca na nocleg, a setki z nich czekało na peronach. Były to głównie kobiety i dzieci, których rodziny w domu zostały rozerwane przez konflikt.

Aby pomóc ludziom napływającym z sąsiedniego kraju, Strange i jego współpracownik Mateusz Zguda wynajęli mały hotel, który został zamknięty z powodu pandemii koronawirusa. 10 marca około godziny 22:00 szybko znaleźli 44 osoby potrzebujące mieszkania i zaprowadzili ich do nieruchomości, którą ponownie otworzyli tego dnia.

Nie mając jeszcze nic do jedzenia, Strange i Zguda udali się do pobliskiego sklepu spożywczego. Dziwny, 45-letni posiadacz biletu okresowego LSU, przeszukiwał przejścia w poszukiwaniu jedzenia dla niemowląt. Używał swojego telefonu do tłumaczenia etykiet, mając nadzieję, że kupi to, czego zmęczone matki potrzebują dla swoich dzieci.

„Mój polski jest okropny” – powiedział Strange.

Dziwne było tam do dziś, spędzając ostatnie cztery tygodnie w mieście dwie godziny od granicy z Ukrainą, udzielając schronienia i dożywiając uchodźców wysiedlonych przez wojnę. Współpracuje z Zgudą i dwiema kobietami, prowadząc ich fundację Zero Camps, założoną w Polsce, która ma 74 łóżka w trzech budynkach. Mogą pomieścić do 120 osób.

Choć stosunkowo niewielki, projekt zaspokaja potrzeby. Według agencji ONZ ds. uchodźców ponad 4,6 miliona uchodźców uciekło z Ukrainy od czasu inwazji Rosji 24 lutego, dzieląc rodziny w poszukiwaniu bezpieczeństwa. Niedawno organizacja Strange znalazła dwie kobiety, które opiekowały się sześciorgiem lub siedmiorgiem dzieci. Grupa spała na dworcu przez dwie noce.

„Nie jest trudno znaleźć ludzi” – powiedział Strange. „Nadchodzą.”

Ale to nie jest coś, co Strange robi regularnie. Pochodzący z Mansfield, ukończył LSU w 1999 roku i zbudował karierę w sektorze energetycznym. Lubi słuchać sportowego radia. Nie używa zbyt wiele mediów społecznościowych. Ma bystry umysł. Żyje ustabilizowane życie z żoną w Charleston w Południowej Karolinie. Mają 4-letniego syna i kolejnego chłopca, który ma urodzić się na początku maja.

„Może być trochę rozczochrany”, powiedział Patrick McConnell, przyjaciel, który przekazał darowizny na rzecz Strange i konsultował jego biznesplan dla organizacji. „Żal mi, ponieważ na meczach LSU zwykle ma dużą plamę musztardy na koszuli od swojego Tygrysiego Psa i prawie za każdym razem, gdy z nim rozmawiasz, brzmi, jakby właśnie obudził się z drzemki. Potrafi zaskoczyć, do czego jest zdolny i jak inteligentny jest.”

Dziwny czuł się wciągnięty w kryzys przez miłe wspomnienia okolicy i myśli własnego syna, gdy oglądał wojnę w wiadomościach. W 2005 roku mieszkał w Krakowie przez około sześć miesięcy po pracy dla byłego senatora USA Johna Breaux. Dziwne mieszkanie dzieliło wówczas ze Zgudą. Słuchali muzyki i dobrze się bawili po dwudziestce, a mieszkanie kosztowało ich 90 dolarów miesięcznie.

Mężczyźni nie utrzymywali zbyt wielu kontaktów przez lata, ale po rosyjskiej inwazji Zguda przekształcił niewykorzystaną powierzchnię biurową swojej firmy, aby pomieścić uchodźców. Pisał o tym na LinkedIn. Dziwne już chciało pomóc, a kiedy zobaczył post, przesłał Zgudzie swoje pomysły na maila. Omówili koszty materacy, prześcieradeł i pościeli.

„Jestem dumny, że ludzkość może się tak zachowywać” – powiedział Zguda. „Nie spodziewałem się tego. Nawet sam.”

Dziwne musiało stworzyć podsumowanie biznesplanu i budżetu organizacji. Przedstawił projekt kontaktom korporacyjnym iw ciągu kilku dni zebrał ponad 100 000 USD, zapewniając większość funduszy dla fundacji.

Tymczasem Strange przygotowywał się do opuszczenia żony, która była w siódmym miesiącu ciąży, i syna w domu. Kupił konwertery gniazdek i zrobił kopie paszportu. Wymienił telefon z klapką, aby móc komunikować się z rodziną za granicą. Niecały tydzień później Strange wsiadł do samolotu.

„Każdego dnia gdzieś na świecie dzieje się tragedia. Nie mogę nic zrobić z większością z nich” – powiedział Strange. „Zrobiłem to, bo wiedziałem jak. Byłem tu. Znałem kilka osób i wiedziałem, że mogę pomóc zebrać kilka osób, aby tak się stało”.

Od pierwszej nocy Strange i jego koledzy nadal zarządzają nieruchomościami, szukając innych budynków i pomagając przebywającym tam uchodźcom. Zguda, szef własnej firmy informatycznej, prowadzi interesy. Dziwnie traktowane jedzenie. Często wracają na dworzec, aby zapewnić schronienie wysiedlonym, mając nadzieję, że sprowadzą wszystkich pod jeden dach. Czasami dzwonią do nich wolontariusze.

Dziwne powiedział, że przez większość czasu dobrze się bawią. Połowa ludzi w budynkach to głównie dzieci, bawiące się klockami Lego lub wymyślające gry i biegające po korytarzach. Pewnego dnia dwóch chłopców zaczęło się łaskotać i tarzać po podłodze. Dziwne próbuje serwować lody w nocy. Dzieci nazywają go Świętym Mikołajem. Kryzys nie zniszczył ludzkości.

Ale sytuacja jest trudna. Dziesięć osób przybyło pewnej nocy po ucieczce ze śmiertelnych ataków w Mariupolu. Grupa młodych rodziców ma dziecko z porażeniem mózgowym, które wymaga szczególnej opieki, ale polski system opieki zdrowotnej został zniszczony przez napływ ludzi.

Dziwny potrafi policzyć na jednej ręce, ile razy płakał w swoim życiu. Kilka z nich wydarzyło się w ciągu ostatnich czterech tygodni.

„Ci ludzie dokonują niesamowitych poświęceń, aby pomóc sobie nawzajem zachować bezpieczeństwo i dbać o siebie nawzajem” – powiedział Strange.

Dziwny widzi te rodziny i myśli o sobie. Radzi sobie z pracą, często skupia się na kolejnym zadaniu przed sobą i codziennie rozmawia z żoną. Tworzy również filmy dla swojego syna Henryka, pokazując mu Zamek Królewski na Wawelu i wyjaśniając historię drugiego co do wielkości miasta w Polsce.

Jego obecność tam sprawia, że ​​wojna wydaje się bardziej osobista dla rodziny Strange’a, choć w Krakowie nigdy nie czuje się zagrożony. Jego żona, Elizabeth Sage, chroni syna przed potencjalnie przerażającymi obrazami, ale pewnego dnia, kiedy usłyszał NPR, stacja wyemitowała informację o uchodźcach przekraczających granicę między Polską a Ukrainą.

„Henryk powiedział:„ Powinniśmy zadzwonić do taty i powinien powiedzieć ludziom, którzy są właścicielami Polski, aby zamknęli Polskę, aby armie tam nie przybyły i wszyscy byli bezpieczni ”- powiedział Sage. „Pomyślałem: 'Co za świetny pomysł’”.

Dziwne musi wkrótce wrócić. Ich drugi syn ma urodzić się za kilka tygodni i obiecał żonie, że wróci do domu, zanim dziecko się urodzi. Ma nadzieję, że dziecko wytrzyma do tego czasu, dając Strange’owi więcej czasu.

„Trudno pozwolić mu odejść i nie powiem, że tak nie jest” – powiedział Sage. „Naprawdę za nim tęsknimy. Ale to też naprawdę dobra rzecz, którą robi. Jestem z niego naprawdę dumny.”

Kiedy wróci, Strange nadal będzie radził sobie z tym, co może z daleka. Zguda zamknęła niedawno czwarty budynek. Jest praca do zrobienia iw tej chwili pozostałe miejsca zabezpieczyli do czerwca. Podczas określania kolejnych kroków muszą ponownie ocenić stan wojny, przepływ uchodźców i fundusze, ale wiedzą, że kryzys nie zakończy się w najbliższym czasie. Miliony ludzi zostało wysiedlonych ze swoich domów, z których część już nie istnieje.

Myśląc o tym, jak wesprzeć organizację, Strange postanowił wylicytować swoje karnety sezonowe. Rok po ukończeniu studiów kupił miejsca w South End Zone na Tiger Stadium. Jest typem fana, który oglądał mecz LSU-Florida 2019 samotnie w barze sportowym w Rzymie podczas rodzinnych wakacji.

Jego upadek zwykle kręci się wokół piłki nożnej.

Ten projekt wydaje się ważniejszy.

„Po prostu znam kilka osób i mam pewną elastyczność w mojej pracy, która pozwoliła mi to zrobić” – powiedział Strange. „Ale to nie jest taka wielka sprawa. To było po prostu coś, co można było zrobić”.