Trumna królowej Elżbiety II przybywa do Pałacu Buckingham

LONDYN (AP) – Trumna królowej Elżbiety II wróciła do Pałacu Buckingham we wtorek wieczorem, pokonując dżdżysty Londyn, gdy tłumy ustawiały się na ścieżce, aby rzucić okiem na karawan i pożegnać się z nią po raz ostatni.

Ludzie parkowali swoje samochody na normalnie ruchliwej drodze, wysiadali i machali, gdy karawan ze światłami wewnątrz oświetlającymi trumnę z flagą jechał w kierunku Londynu. W mieście ludzie tłoczyli się na ulicach i trzymali telefony, gdy przejeżdżała obok.

Tysiące osób na zewnątrz pałacu wiwatowało, krzyczało „Boże, chroń królową!” i klaskało, gdy karawan zatoczył rondo przed oficjalną londyńską rezydencją królowej i przez bramę z kutego żelaza. W środku czekał jej syn, król Karol III i inni członkowie najbliższej rodziny.

Trumna podróżowała z Edynburga do Londynu, gdzie 33 000 osób w milczeniu przeszło obok niej w ciągu 24 godzin w katedrze St Giles po przywiezieniu tam z ich cennej letniej rezydencji Balmoral. Królowa – jedyna monarcha znana wielu w Wielkiej Brytanii – zmarła tam 8 września w wieku 96 lat, po 70 latach zasiadania na tronie.

Wojskowy C-17 Globemaster niosący trumnę wylądował w RAF Northolt, bazie lotniczej w zachodnim Londynie, około godziny po opuszczeniu Edynburga. Premier Wielkiej Brytanii Liz Truss, sekretarz obrony Ben Wallace i wojskowa gwardia honorowa przybyli do bazy.

Jeden, który stał w deszczu czekając, aż przejedzie karawan, emerytowany kierowca autobusu David Stringer, lat 82, wspominał jako chłopiec obserwowanie koronacji królowej na kronice filmowej.

„To wielka szkoda” – powiedział. „To znaczy, nie myślałem o niej codziennie, ale zawsze wiedziałem, że tam była, a moje życie się kończy, a jej czas się skończył”.

W środę trumna zostanie przewieziona bryczką konną do gmachu parlamentu, gdzie zostanie tam przez cztery dni przed poniedziałkowym pogrzebem w opactwie Westminster.

„Szkocja pożegnała się teraz smutno, ale z miłością z naszą królową Szkocji” – powiedziała szkocka premier Nicola Sturgeon. – Już jej takiej nie zobaczymy.

Charles wrócił do Londynu z Irlandii Północnej, gdzie jego wizyta wywołała rzadki moment jedności polityków w regionie o spornej tożsamości brytyjskiej i irlandzkiej, głęboko podzielonym w kwestii monarchii.

Nowy król wybiera się w tym tygodniu na własną podróż, odwiedzając cztery narody Wielkiej Brytanii – Anglię, Szkocję, Walię i Irlandię Północną.

Setki ludzi zgromadziło się wokół zamku Hillsborough w pobliżu Belfastu, oficjalnej rezydencji rodziny królewskiej w Irlandii Północnej, podczas ostatniego wylewu uczuć po śmierci królowej. Teren przed bramami zamkowymi został wyłożony setkami florystycznych daniny.

Karol i jego żona Camilla, królowa małżonka, wysiedli z samochodu, by pomachać tłumowi, czasami używając obu rąk, by dotrzeć do mieszkańców wioski, w tym uczniów w jasnoniebieskich mundurach. Karol nawet pieścił corgi – notorycznie ulubioną rasę psa jego zmarłej matki – który był trzymany przez jedną osobę, a niektórzy skandowali „Boże, chroń króla!”

„Dzisiejszy dzień wiele znaczy dla mnie i mojej rodziny. Bycie sam na sam z moimi dziećmi w mojej rodzinnej wiosce, by być świadkiem przybycia nowego króla, to prawdziwie historyczny moment dla nas wszystkich” – powiedział Robin Campbell z Hillsborough.

Chociaż w Hillsborough panowało ciepłe przyjęcie, uczucia wobec brytyjskiej monarchii są mieszane w Irlandii Północnej, która ma dwie główne społeczności: głównie protestanckich unionistów, którzy postrzegają siebie jako Brytyjczyków, oraz w większości rzymskokatolickich nacjonalistów, którzy uważają się za Irlandczyków.

Ten podział podsycił trzy dekady przemocy znanej jako „kłopoty”, z udziałem grup paramilitarnych po obu stronach i brytyjskich sił bezpieczeństwa, w których zginęło 3600 osób. Rodzina królewska została osobiście dotknięta przemocą: Lord Louis Mountbatten, kuzyn królowej i ukochany mentor Karola, został zabity przez bombę Irlandzkiej Armii Republikańskiej w 1979 roku.

Ćwierć wieku po porozumieniu pokojowym w Irlandii Północnej z 1998 r. nadal istnieją głębokie podziały sekciarskie.

Dla niektórych irlandzkich nacjonalistów monarcha reprezentuje opresyjną zagraniczną siłę, ale inni uznają rolę królowej w zaprowadzaniu pokoju. Podczas wizyty w Irlandii Północnej w 2012 r. uścisnęła dłoń wiceprzewodniczącemu Sinn Fein Martinowi McGuinnessowi, byłemu dowódcy IRA – w niewyobrażalnym momencie pojednania. We wtorek nowy wiceprezes King Sinn Fein uścisnął dłoń Michelle O’Neill.

Na znak, jak daleko Irlandia Północna zaszła w kierunku pokoju, urzędnicy Sinn Féin uczestniczyli w nabożeństwach żałobnych dla królowej i spotkali się z królem we wtorek.

Alex Maskey, polityk Sinn Fein i przewodniczący Zgromadzenia Irlandii Północnej, powiedział, że królowa „pokazała, jak indywidualne akty pozytywnego przywództwa mogą pomóc przełamać bariery i promować pojednanie”.

Charles odpowiedział, że próbowała odegrać rolę „zjednoczenia tych, których historia rozdzieliła i wyciągnąć rękę, aby pozwolić, aby długo trzymane rany się zagoiły”.

Powiedział, że będzie czerpał z „świetnego przykładu” swojej matki i „szuka dobrobytu wszystkich mieszkańców Irlandii Północnej”.

Jednak nie wszyscy powitali nowego króla.

Na Falls Road w Belfaście, nacjonalistycznej twierdzy, kilka ścian jest ozdobionych malowidłami ściennymi Bobby’ego Sandsa, członka IRA, który zginął w więzieniu podczas strajku głodowego w 1981 r., oraz innych zabitych w zamieszkach.

„Nie, on nie jest naszym królem. Bobby Sands był tutaj naszym królem” – powiedział 52-letni Bobby Jones. „Królowa nigdy nic dla nas nie zrobiła. Nigdy nie zrobione. Żaden z członków rodziny królewskiej tego nie robi.

Irlandzcy przywódcy wzięli udział w nabożeństwie refleksyjnym w katedrze św. Anny w Belfaście, pomimo napiętych stosunków między Dublinem a Londynem w związku z Brexitem. Odkąd Wielka Brytania opuściła Unię Europejską w 2020 r., Wielka Brytania i UE kłócą się o zasady handlu dla Irlandii Północnej, jedynej części Wielkiej Brytanii, która graniczy z członkiem bloku.

Przed odlotem do Londynu dębowa trumna królowej została przeniesiona z katedry św. Idziego przy dźwiękach dud. Tłumy na Royal Mile przez historyczne centrum Edynburga wybuchły aplauzem, gdy trumna w towarzystwie córki królowej, księżniczki Anny, została przewieziona na lotnisko w Edynburgu.

„Miałam szczęście dzielić ostatnie 24 godziny życia mojej najdroższej matki” – powiedziała księżniczka Anna w oświadczeniu. „To był zaszczyt i przywilej towarzyszyć jej w jej ostatnich podróżach. Widzenie miłości i szacunku okazywanego przez tak wielu podczas tych podróży było zarówno upokarzające, jak i podnoszące na duchu”.

___

Śledź historie AP dotyczące śmierci królowej Elżbiety II i brytyjskiej rodziny królewskiej na https://apnews.com/hub/queen-elizabeth-ii