Thomas Young odnosi szokujące zwycięstwo na 100 m, podczas gdy imponująca Sophie Hahn broni tytułu

TErben był szczęściem, które tylko przyćmił jej syn. Został zakwestionowany przez Zhu w wykończeniu fotograficznym na Mistrzostwach Świata w Dubaju i nie mógł nie pozwolić sobie na spłatę.

„To takie wyjątkowe po złamanym sercu tego, co się stało” – powiedział. „Wiedziałem, że jest wiele do zrobienia i tak ciężko pracowałem, aby zrobić to dobrze podczas pandemii. To najlepsze uczucie na świecie ”.

W pamiętną noc dla brytyjskiej drużyny kraj zdobył dwa złote medale w ciągu 26 minut na Stadionie Narodowym w Tokio, gdy Sophie Hahn z powodzeniem obroniła tytuł T38 na 100 m, zaledwie pięć setnych za rekordem świata, który osiągnęła w kwalifikacjach. Impreza kobiet była w ostatnich latach pełna intryg, zwłaszcza podczas toksycznej kłótni podsycanej przez ojca Olivii Breen, brytyjskiej koleżanki z drużyny Hahna, która uparcie twierdziła, że ​​była w złej klasie z powodu jej niepełnosprawności.

To było zanim Berne zdenerwował się, że urzędniczka na Mistrzostwach Anglii w zeszłym miesiącu została poinformowana, że ​​jej spodenki do sprintu są „zbyt krótkie i nieodpowiednie”. Jedyną stałą we wszystkim była niezwyciężoność Hahna. Tutaj utrzymywała swój niezwykły rekord wygrywania każdego wielkiego finału przez siedem lat, mimo że nigdy nie była popychana mocniej, pokonując Kolumbijczyka Dariana Jimeneza Sancheza spadkiem na linii.

„To była większa presja niż kiedykolwiek wcześniej” – powiedziała Hahn, 24-letnia, która przyznała, że ​​była „pobudzona”, kiedy Young świętowała pierwszy triumf na brytyjskim torze w tych grach. „Trudno było budować zgodnie ze wszystkimi oczekiwaniami, ale starałem się zachować spokój i koncentrację.

„Tydzień temu wyłączyłem media społecznościowe, aby zachować jasność umysłu. Darian deptał mi po piętach i naprawdę myślałem, że zdjęcie zrobi różnicę, ale zobaczenie mojego imienia było niesamowite ”.

Cierpiąc na porażenie mózgowe, Hahn przez całe życie była ograniczana przez rasy, z których może wybierać. Podczas kłótni z Michaelem Breenem, który udał się do komisji parlamentarnej, aby zakwestionować jej kwalifikację do kategorii T38, jej ojciec David stwierdził: „Zofia może tylko pobiec prosto. Nie może przebiec 400m, ponieważ jej mięśnie jej na to nie pozwalają. Nie może rzucać ani skakać daleko, jak inni w jej klasie.”

Hahn od 2014 roku w pełni wykorzystuje swoje talenty na ponad 100m. W skoku w dal T64 Brytyjka Stef Reid, która przybyła do Tokio, jest optymistycznie nastawiona do poprawy swoich dwóch srebrnych medali w Londynie i Rio.

Ale urodzona w Nowej Zelandii lekkoatletka, która w wieku 16 lat straciła prawą stopę w wypadku na łodzi, i której życie uratował chirurg z Toronto, który powstrzymał utratę krwi przez amputację, została z powodu błyskotliwości Holland’s Fleur. nie na podium Jong.

Mimo najlepszego w sezonie czasu Reida 5,75 m, rekord świata 6,16 dla Holenderki był niepodważalny. „Czwarte zakończenie jest słodko-gorzkie” – powiedziała. „Minęło dużo czasu, odkąd brałem udział w spotkaniu tego kalibru. Skoki powyżej sześciu metrów dla dwóch kobiet są ogromne. Standard nadal rośnie ”.

Reid jest wybitną osobowością, która w wieku 36 lat występuje jako aktorka, modelka, finalistka szefa kuchni, absolwentka biochemii i autorka własnego wykładu TED. Ale tym razem musiała opuścić scenę dla młodszego pokolenia.

„Obserwowanie tych wszystkich sportowców jest ekscytujące” – uśmiechnęła się. Nikt nie przesłał przez te Paraolimpiady tyle siły, co Young, czego efekt odzwierciedlał surowy dramat Golda Jonniego Peacocka w Londynie w 2012 roku. Jako sprinter, który może poprzeć swoje odniesienia do Bolta, ma sens, że jego sława zostanie na noc.

Złoty dublet dla Summersa-Newtona, ale przyszłość Simmonda niejasna

Gareth A Davies w Tokio

Maisie Summers-Newton zdobyła drugie złoto na Igrzyskach Paraolimpijskich na 100 m stylem klasycznym kobiet SB6 i ponownie zdominowała swoją idolkę Ellie Simmonds, która zajęła czwarte miejsce.

Na niektórych imprezach nie trzeba długo czekać, aby elita w sporcie paraolimpijskim została przyćmiona. Pięcioletnia przerwa, nie mówiąc już o czterech, może tak wiele zmienić i przynieść mnóstwo nowych, dominujących nazwisk. Summers-Newton, lat 19, z Northamptonshire, ustanowił rekord paraolimpijski 1 min: 32: 34 s, aby zdobyć tytuł, podczas gdy Chińczyk Liu Daomin zdobył srebro, a Amerykanka Sophie Herzog zdobyła brąz. Ikona pływania Simmonds, która urodziła się z achondroplazją, straciła podium o 7,6 sekundy.

Wyraźnie rozczarowany 26-latek pominął przydział strefy mieszanej, co jest regułą dla uczestników po zdobyciu bramki. Simmonds był piąty za wschodzącą gwiazdą, gdy nastolatek zdobył złoto na 200 m stylem zmiennym i ustanowił nowy rekord świata 2: 56,68, a w czwartek powrócą do siebie na 400 m stylem dowolnym na S6.

Nie wiadomo, czy pięciokrotny złoty medalista paraolimpijski będzie kontynuował karierę paraolimpijską poza Tokio w swoim czwartym meczu.

Simmonds został najmłodszym członkiem brytyjskiej drużyny w Pekinie w 2008 roku w wieku 13 lat, gdzie nastolatek zdobył dwa złote medale. Ale na razie jest z jej strony cisza.

Summers-Newton prowadził od początku i nie poddał się, ale wyjaśnił: „Ostatnie 25 jest zdecydowanie najważniejsze, ponieważ najpierw chcesz po prostu dotknąć ściany. Cały czas patrzyłem przez bok okularów i pomyślałem: „Proszę, nie dogoń mnie!”. Ale kiedy zobaczyłem, jak blisko jestem od ściany, po prostu zacisnąłem zęby i próbowałem dostać się tam pierwszy i oczywiście zadziałało.