Ten mikrob z mackami jest tak rzadki, że został znaleziony tylko cztery razy: ScienceAlert

Bardziej prawdopodobne jest, że wybierzesz się w podróż do Księżyc niż zobaczenie mikroba o nazwie legendrea loyezae pod mikroskopem. Program Apollo NASA wysłał na Księżyc łącznie 24 osoby między 1968 a 1972 r..

Tylko cztery osoby (w tym my) kiedykolwiek znalazły L. loyezae od jego odkrycia w 1908 roku do naszego niedawno opublikowane badanie.

Biorąc pod uwagę koszt, sensowne jest, aby liczba osób, które podróżowały na Księżyc, była niewielka.

Ale zaglądanie w mikroskopijne królestwo nie wymaga miliardowego budżetu, wystarczy mikroskop i ktoś, kto chce przed nim usiąść.

Nasze ostatnie badanie wykazało 20 nowych gatunków drobnoustrojów, a także 100 rzadkich. Każda znaleziona próbka DNA daje inną kawałek układanki ewolucji. Naukowcy mogą wykorzystać tę zagadkę do analizy działania organizmu.

Na przykład niektóre geny sugerują, jak istota oddycha. Albo może dać informację o miejscu organizmu na drzewie życia.

frameborder=”0″ allow=”akcelerometr; Automatyczne odtwarzanie; nagrywanie w schowku; zaszyfrowane media; żyroskop; obraz w obrazie” pełny ekran>

Powodem, dla którego tak niewielu naukowców widziało te drobnoustroje, jest to, że głównym problemem jest niedobór próbki. Oznacza to, że większość zespołów badawczych pobiera próbki tylko z kilku lub nawet z jednej lokalizacji.

Nasze ostatnie śledztwo, które trwało dwa lata, obejmowało zebranie i zbadanie ponad 1000 próbek.

Poszukujemy drobnoustrojów od jezior i stawów w Warszawie w Polsce, przez osady morskie w Morzu Północnym i Morzu Śródziemnym u wybrzeży Włoch i Portugalii, po strumienie kredowe w Dorset w Wielkiej Brytanii.

I było warto: znaleźliśmy ponad 500 gatunków, między rzadkimi a nowymi.

Mikrobiologia to historia ludzkości

Pierwsze życie na Ziemi pojawiło się w wodzie jako stworzenia zbyt małe, aby ludzkie oko mogło je zobaczyć i to było tak przez miliardy lat. mikroby żyj wokół nas. Można je znaleźć w każdym środowisku, od kałuż po oceany. Ale wciąż wiele o nich nie wiemy.

Niektóre z tych mikroskopijnych organizmów ewoluowały od istot prostych do istot bardziej złożonych, dając początek całemu widzialnemu życiu wokół nas. inni mają prawie się nie zmieniła i zachował swój niewielki rozmiar.

Mikroorganizmy były pierwszymi drapieżnikami na Ziemi, a ich chciwy apetyt napędzał najbardziej złożoną ewolucję życia na Ziemi. wczesne wieki historii Ziemi.

Po ewolucji złożonego życia drobnoustroje stały się głównym źródłem pożywienia dla innych stworzeń, takich jak kryl i plankton, które z kolei stanowią pożywienie dla większych gatunków. Jeśli organizmy na dole łańcucha pokarmowego zniknęły, wszystkie inne części nad nimi też by się zawalił.

Skala czasowa tego jest tak długa, że ​​trudno ją zrozumieć. Jeśli zmieścimy 4,5 miliarda lat historii Ziemi w jeden rok, pod koniec października życie będzie istniało w mikroskopijnej skali.

Ludzie pojawiliby się w ostatnich 30 minutach roku, a my bylibyśmy świadomi istnienia mikrobów zaledwie trzy sekundy przed nowym rokiem.

Drzewo Życia pokazuje, jak organizmy są ze sobą powiązane. Patrząc na to, można zauważyć, że większość życia na Ziemi wciąż jest w mikroskali, ze zwierzętami, roślinami i grzybami ograniczonymi do niewielkiej grupy gałęzi w grupie eukariotycznej.

W przeciwieństwie do pozostałych dwóch grup, archeonów i bakterii, członkowie eukarii przechowują swoje DNA w jądrze komórkowym.

Mikroskopijna rzadkość

L. loyezae znajduje się w rzęskowej gałęzi eukarii. Tlen jest zabójczy dla L. loyezae i ma macki, które rozciągają się i kurczą, aby złapać zdobycz. Naukowcy mają odkrył tysiące gatunków rzęskowych.

Orzęsy żyją w środowiskach wodnych, cienkie warstwy wody na glebie, a nawet w miejscach, w których nie ma tlenu. Chociaż ich życie zależy od wody, mogą tworzyć struktury ochronne, które pozostają uśpione, dopóki nie zmokną.

Składają się z jednej komórki, a mimo to są cudownie różnorodne. Orzęski mają ciekawe strategie łowieckie – niektóre gatunki specjalizują się w jedzeniu nitek cyjanobakterii, które wysysają jak spaghetti.

Oni potrafią pływać. Inni prowadzą siedzący tryb życia, w tym Vorticella, której łodyga może przyczepić się do zanurzonych powierzchni.

Niektóre gatunki orzęsione tworzą trwałe związki fizyczne z innymi grupami organizmów, coś znanego jako symbioza.

Na przykład mogą schronienie zielonych glonów wewnątrz siebie, aby zjeść cukier wytwarzany przez glony w procesie fotosyntezy. W zamian chronią glony przed większymi roślinożercami i wirus (tak, nawet glony mogą zarazić się infekcjami wirusowymi).

Niektóre gatunki orzęsków żyją w gęsto zaludnionych społecznościach, głównie w dobrze natlenionych środowiskach. Ale inni żyją w tak małych ilościach, że znalezienie ich jest jak szukanie tysiąca igieł w stogu siana wielkości Mount Everest.

Naszym celem jest znalezienie jak największej liczby tych rzadkich i niezwykłych gatunków. Jako wskazówki wykorzystujemy naszą wiedzę o ekologii gatunków.

Jeśli wiemy, że drobnoustrój woli żyć w ciemnych, pozbawionych tlenu siedliskach, nie szukamy go na powierzchni wody, gdzie jest mnóstwo tlenu i światła. Znalezienie czterech zajęło tysiące godzin przeglądając mikroskop L. loyezaenie wspominając o małej fortunie na fizjoterapię na nasze zwichnięte szyje i bóle pleców.

Dlaczego drobnoustroje są ważne

Łatwo jest poczuć się oddzielonym od niewidzialnych mikrobów. Większość z nas nigdy nie będzie w stanie zobaczyć jednego na tyle powiększonego, by mogła go uchwycić nasza wizja. Ale poznanie drobnoustrojów pomogło w poznaniu niektórych z najważniejszych odkryć naukowych w historii.

Mikroby odbierają życie tak, jak powodują choroby zwierząt i roślin oraz rozwijanie ogromnych zakwitów w morzu, które unicestwiają gospodarstwa akwakultury.

Ale nie moglibyśmy bez nich żyć. Mikroby są odpowiedzialny za przetrwanie naszych ekosystemów i ich odbudowy po szkodach, takich jak zanieczyszczenia lub zmian klimatu. Nie możemy uprawiać żywności bez mikroorganizmów. Czyszczą nasz kanał ściekowy. Niektórzy mogą wytwarzać antybiotyki i inne leki, inni zajmują się produkcją żywności.

Więc odkrywanie świata drobnoustrojów jest warte bólu pleców.

Genowewa EstebanProfesor Ekologii Mikrobiologicznej, Uniwersytet w Bournemouth oraz James WeissaNaukowiec, Mikrobiologia, Uniwersytet w Bournemouth

Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa na licencji Creative Commons. przeczytać oryginalny artykuł.