Ta książka chce, abyś pomyślała o menstruacji

Tam było kilku ważnych rzeczy, których nauczyłam się o menstruacji jako nastolatka. Na zajęciach o zdrowiu w piątej klasie dowiedziałam się, że miesiączka sygnalizuje nieudany cykl menstruacyjny bez dziecka. Z moją pielęgniarką pediatryczną dr. Debbie, dowiedziałem się, że miesiączka powoduje niedobór żelaza. A od otaczającego mnie świata nauczyłam się, że muszę ukrywać wszelkie oznaki miesiączki lub stawić czoła głębokiemu, miażdżącemu wstydowi. Ta ostatnia lekcja sprawiła, że ​​nauczyłam się przyklejać uśmiech na twarzy podczas usuwania zakrzepu i wyrobiłam w sobie obsesyjny nawyk sprawdzania, czy nigdzie na ciele nie ma widocznej krwi menstruacyjnej.

To ostrzeżenie dr. Debbie również wywarła na mnie wpływ, do tego stopnia, że ​​jako młoda dziewczyna wpadłam do króliczej nory, czytając jak najwięcej o żelazie i menstruacji. To nawet zmotywowało mnie do małego projektu, który podjąłem w ramach mojej pracy magisterskiej. Wykorzystując próbki z moich badań terenowych na wsi w Polsce, przeprowadziłem analizę porównującą grubość endometrium uczestników moich badań (pomiar ultrasonograficzny tego, ile masz endometrium lub wyściółki macicy) z poziomem czerwonych krwinek i hemoglobiny (oba wskaźniki stanu żelaza ). To, co odkryłam, było przeciwieństwem tego, co sądzono z medycznego punktu widzenia: im grubsze endometrium, tym więcej ulepszyć jego żelazny status.¹

To byłby pierwszy z wielu przypadków, kiedy zdałem sobie sprawę z założenia o okresach, które nawet przy najmniejszym szturchnięciu całkowicie się rozpadły. Nie mogłem też nie zauważyć, że u podstaw tych założeń leżało pewne przekonanie o tym, czym są ludzie, narządy lub procesy mają znaczenie naukowe, zwłaszcza w mojej dyscyplinieantropologia. Historie pochodzenia w mojej dziedzinie obejmują takie zwycięskie narracjetakie jak „biali ludzie są szczytem rasy ludzkiej” i „Mężczyźni jesteśmya myśliwi i ich zachowanie napędzali całą ewolucję człowieka”. Kiedy byłem na studiach i na studiach, już antropologowie kwestionowali te narracje, ale nawet przemyślana krytyka spotykała się z pogardą wielu, których czytałem w literaturze i których spotykałem na konferencjach. Miałam profesora, który w swoim jedynym „feministycznym” tygodniu semestru przydzielał antropolożki tylko kobietom, ale musieliśmy czytać te artykuły razem z lekceważącą krytyką. W moim zadaniu dotyczącym refleksji w tamtym tygodniu napisałem, że czułem się tak, jakby wystawiał tych autorów na wyśmiewanie. W odpowiedzi przeczytał moje komentarze na głos klasie i roześmiał się. Ten moment zrodził we mnie własny, na złość projekt udowodnienia, że ​​inny rodzaj nauki jest możliwy – że ktoś taki jak ja, zadając pytania, które ja zadaję, może być nauczycielem. Doktorat i okres nauczania później studiowałem kompozycję w college’u i zostałem profesorem dzięki połączeniu fortuny i przywileju. Od tego czasu studiuję cykle menstruacyjne.

Kiedy zdecydowałem, że chcę napisać tę książkę, przez lata byłem pogrążony w innym projekcie złośliwości, który urósł do epickich rozmiarów: ktoś ośmielił się powiedzieć mi, że odkrycie dyskryminacji w nauce to „polowanie na czarownice”. Wszystko zaczęło się od współpracy mającej na celu zbadanie molestowania seksualnego w naukach terenowych, co doprowadziło do dodatkowych projektów w astronomii i naukach planetarnych, następnie fizyki licencjackiej, a następnie dużego raportu konsensusu, zeznań przed Kongresem i latania po całym kraju przez rok rozpowszechniania wyniki raportu.^dwa

Jako osoba, która wielokrotnie przeżyła traumę seksualną, praca, w którą byłam zaangażowana, była wyzwaniem. Napędzało mnie to, ale też nienawidziłem. Rozwinąłem zastępczą traumę z powodu wszystkich historii agresji, nękania i dyskryminacji, które przyswoiłem jako badacz i orędownik, i które przenikały i mieszały się z moimi własnymi doświadczeniami. Zacząłem mocno oddzielać pracę od życia domowego. Chociaż było wiele zwycięstw, było też wiele porażek: najbardziej frustrujące było uświadomienie sobie, że zmiany, które instytucje musiały wprowadzić, nie były tymi, które chciałyby usłyszeć. Chcieli zasponsorować kilka wykładów, dodać szkolenia online. Chciałem, aby dokonali przeglądu struktur motywacyjnych, które pozwalają na złe zachowanie i przestali myśleć krótkoterminowo w zarządzaniu ryzykiem.

Powiązany segment

Obalanie mitów na temat menstruacji

Po urodzeniu drugiego dziecka starałem się postrzegać jakikolwiek fizyczny dotyk jako życzliwą intencję (z wyjątkiem tylko mojego dziecka). Mężczyźni pojawiali się i wariowali, nawet mój własny partner. Terapia rozjaśniła mi sprawy na tyle, by zdać sobie sprawę, że przynajmniej na jakiś czas muszę uciec od badań nad molestowaniem seksualnym i pracy rzeczników. Wszystko, czego chciałem, to wrócić do tego, dlaczego zostałem antropologiem i ponownie studiować okresy.

Czas powstania tej książki i rok przerwy rok po urodzeniu drugiego dziecka uratowały mi życie. Chciałem znowu być kujonem. Chciałem poczytać o tętnicach spiralnych. Chciałem zobaczyć USG. Podobnie jak wiele osób, które przeżyły molestowanie seksualne, z którymi przeprowadzałam wywiady przez lata, chciałam po prostu wrócić do mojej nauki. Ten projekt pozwolił mi wrócić do bycia naukowcem, który chętnie dzieli się z przyjaciółmi, rodziną i nieznajomymi, jak działa przebudowa tkanek w łonie matki. Zacząłem podcast jako pretekst do przeprowadzania wywiadów z wszelkiego rodzaju wymarzonymi gośćmi, którzy mogliby nauczyć mnie jeszcze więcej.

W tym samym czasie, wracając do nauki o menstruacji, stwierdziłam również, że nie jestem w stanie napisać prostej książki naukowej. Było to niemożliwe, między innymi dlatego, że pisząc o menstruacji, odkryłam, że nie mogę uciec od eugenicznej historii antropologii i ginekologii ani nawet tego, jak ta historia odbija się echem i wpływa na sprawiedliwość reprodukcyjną w teraźniejszości. Dzieje się tak dlatego, że jest o wiele więcej interesujących pytań do zadawania, cudownych, ciekawych i dziwnych rzeczy do zbadania, kiedy jesteśmy w stanie cofnąć się od tego, jak historyczne badania menstruacji i cykli menstruacyjnych ukształtowały naszą wiedzę. Istnieją fale konkurencji między jajnikami mieszki włosowe.³ Występują skurcze mięśni, które falują w górę iw dół O macica.⁴ W szyjce macicy znajdują się krypty, które przechowują nasienie na określony czas O macica ma ochotę ich używać.⁵ W płynie menstruacyjnym znajdują się substancje chemiczne, które pomagają w naprawie tkanek.⁶

Miesiączka to dziki proces, który powinien urzekać i zachwycać. Oferuje wiele lekcji na temat tego, jak rozumiemy autonomię ciała, dobór płciowy, a nawet inżynierię tkankową. Dziwne jest więc, że zamiast czegoś tak fundamentalnego dla nauczania przedmiotów ścisłych, jak groszek Mendla, kości dinozaurów czy planety w naszym Układzie Słonecznym, w najlepszym razie otrzymuje krótką wzmiankę na lekcjach o zdrowiu. Z historii wytwarzania, rozpowszechniania i wykorzystywania wiedzy w dominującej kulturze wynikają dwie rzeczy. W nauce, a zwłaszcza w strukturach medycznych, wiedza jest potęgą i dlatego często jest wstrzymywana; w strukturach politycznych rzadko liczy się poprawna wiedza. Kontrola płodności była przedmiotem zainteresowania ginekologii i polityki od dziesięcioleci, jeśli nie stuleci. Niewiele więc wiemy o menstruacji, a co gorsza, to, co często wiemy, jest błędne.

Z jednej strony wiele z powodu tego, co wiemy o mężczyznachWyjaśnienie jest błędne – dlaczego określamy je jako surowe lub odrażające – pochodzi ze spuścizny kolonializmu, rasizmu i seksizmu, które przenikają naukę, co wkrótce pokażę. Może pod koniec tej książki poczujesz się trochę mniej zły, trochę bardziej przyjazny w stosunku do menstruacji. Z drugiej strony nie oznacza to, że celem tej książki jest pokazanie historii i subiektywności nauki o menstruacji, abyś mogła podejmować różne decyzje dotyczące swojego ciała. Chcę, abyś dzięki tej książce mogła przyjrzeć się systemom, które uparcie ograniczają lepsze zrozumienie, opiekę i leczenie menstruujących ciał. Będą cuda; od czasu do czasu pojawi się krytyka. Nie będzie instrukcji samodzielnego usuwania wkładki.

Uzyskane z OKRES: PRAWDZIWA HISTORIA MINSTRUKCJA © 2023 za KathRyn Clancy. przedrukowany przez
pozwolenie od Princeton University Press.