Nauka
Studenckie malowanie BAKTERIAMI na zakończenie międzynarodowego konkursu sztuki mikrobiologicznej – The First News
Studentka medycyny weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu Martyna Pietrzak została sklasyfikowana jako „profesjonalista” za dostęp do laboratorium, a także osobistą wiedzę, jak bezpiecznie obchodzić się z bakteriami.
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Studentka z Poznania ma na oku międzynarodowy konkurs Agar Art, dyscypliny artystycznej, w której zamiast farb stosuje się bakterie.
W oparciu o publiczne głosowanie przeprowadzone na Flickr, ankiety kończą się dzisiaj w ASM Agar Art Contest, corocznej nagrodzie organizowanej przez Amerykańskie Towarzystwo Mikrobiologiczne „w celu podzielenia się z publicznością pięknym i różnorodnym światem mikrobów”.
Sztuka agarowa wykorzystuje naturalnie zabarwione drobnoustroje, takie jak czerwone bakterie Serratia marcescens lub genetycznie zmodyfikowane drobnoustroje, takie jak grzyby drożdżowe.
Łącząc swoje pasje do mikrobiologii i sztuki, studentka mówi, że stworzenie swojej propozycji na konkurs zajęło jej około roku.
Są one następnie używane do „malowania” płytek agarowych, przy czym te specjalne szalki Petriego działają jak płótno artysty.
Podzielona na cztery podkategorie – w tym dziecięcą, „twórców”, kategorię otwartą i finałową „zawodowców” – to właśnie w tej ostatniej kategorii Martyna Pietrzak startuje jako jedyna zawodniczka z Polski.
Jako jeden z 85 uczestników, Pietrzak został oceniony jako „profesjonalny” za dostęp do laboratorium oraz osobistą wiedzę na temat bezpiecznego obchodzenia się z bakteriami.
Przedstawiając trzy portrety wybitnych naukowców, Pietrzak wybrał Louisa Pasteura, Roberta Kocha i Odo Bujwida, polskiego mikrobiologa, który studiował pod kierunkiem Kocha.
Pietrzak, student medycyny weterynaryjnej na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu, powiedział PAP, że zainteresował się tym niszowym gatunkiem artystycznym po wygooglowaniu hasła „mikrobiologia sztuki”.
Zafascynowana kolorowymi obrazami, które ją witały, zwróciła się do profesor Agnieszki Pękali-Safińskiej na uniwersytecie, która pozwoliła jej zrobić kolejny krok, umożliwiając jej dostęp do bakterii pobranych od kotów, psów, ryb, świń i bydła.
Często wykorzystywane w procesach naukowych, takich jak testowanie lekooporności, Pietrzak zaczął eksperymentować z tymi próbkami, aby stworzyć swoje pierwsze dzieła sztuki.
Po bardzo skomplikowanych procedurach Pietrzak mówi, że po uzyskaniu niezbędnych bakterii zaszczepiła je, aby „ożywić. Te bakterie nie mają określonego koloru” – powiedziała – „tylko pod wpływem podłoża rozwijają kolor”.
Łącząc swoje pasje do mikrobiologii i sztuki, studentka mówi, że stworzenie swojej propozycji na konkurs zajęło jej około roku.
„Musiałem pracować w laboratorium, malować i pracować w specjalnych warunkach, żeby np. zarodniki się nie rozprzestrzeniały” – powiedział PAP.
„Oczywiście przy tego typu sztuce trzeba zadbać o to, żeby wszystko było odpowiednio zdezynfekowane i używać lamp UV, rękawiczek, maseczek i fartuchów” – dodał.
„Musiałem pamiętać, aby związać włosy z tyłu, aby przypadkowo nie przenieść bakterii, a także bardzo ważne było, aby uważać, aby nie pozostawić żadnych bakterii za pomocą specjalnej szczoteczki, której używałem”.
Urodzony w 1857 roku Odo Bujwid przezwyciężył traumatyczne dzieciństwo spowodowane alkoholizmem rodziców i stał się jednym z czołowych polskich naukowców.
Po bardzo skomplikowanych procedurach Pietrzak mówi, że po uzyskaniu niezbędnych bakterii zaszczepiła je, by „ożywić”.
„Te bakterie nie mają określonego koloru”, powiedziała, „tylko pod wpływem podłoża rozwijają kolor”.
Po naniesieniu podłoża Pietrzak czekał 24 godziny na efekty po inkubacji bakterii w odpowiedniej temperaturze.
Przedstawiając trzy portrety wybitnych naukowców, Pietrzak wybrał Louisa Pasteura, Roberta Kocha i Odo Bujwida, polskiego mikrobiologa, który studiował pod kierunkiem Kocha.
Uzasadniając wybór tematu, Pietrzak stwierdza: „Odo Bujwid pokazał, że rozwój naukowy jest wynikiem ciężkiej pracy i determinacji, a także wspólnego działania.
„Studiuję medycynę weterynaryjną, więc zainteresowała mnie historia kobiety, która w 1923 roku została pierwszą kobietą lekarzem weterynarii w Polsce” – wyjaśniła na Flickr.
„Badając jego historię, odkryłem, że za jego osiągnięciami stał jego ojciec, Odo”.
Urodzony w 1857 roku Odo Bujwid przezwyciężył traumatyczne dzieciństwo spowodowane alkoholizmem rodziców i stał się jednym z czołowych polskich naukowców.
Poświęcając cały swój wolny czas na naukę, jego wczesne zmagania pozwoliły mu stać się skupionym i pracowitym naukowcem, którego historia pamięta, wyjaśnia Pietrzak.
Organizowana przez Amerykańskie Towarzystwo Mikrobiologiczne sztuka agarowa wykorzystuje naturalnie zabarwione drobnoustroje, takie jak czerwone bakterie Serratia marcescens lub genetycznie zmodyfikowane drobnoustroje, takie jak grzyby drożdżowe. Są one następnie używane do „malowania” płytek agarowych, przy czym te specjalne szalki Petriego działają jak płótno artysty.
Zatytułowany „Mikroskopia i mikrochemia plwociny w chorobach układu oddechowego”, wysłał jeden ze swoich wczesnych artykułów do Roberta Kocha, który był pod takim wrażeniem, że zaprosił go na sześciotygodniowy kurs, a później spędził trzy miesiące z Louisem Pasteurem samego siebie.
Zakładając później w swoim mieszkaniu w Warszawie pierwsze w Polsce laboratorium bakteriologiczne, otworzył też pierwszą w Polsce pasterską stację szczepień, jednocześnie działając na rzecz emancypacji kobiet i wyższych standardów higieny w szpitalach.
Uzasadniając wybór tematu, Pietrzak stwierdza: „Odo Bujwid pokazał, że rozwój naukowy jest wynikiem ciężkiej pracy i determinacji, a także wspólnego działania.
„Udowodnił też, że środowisko domowe i trudności z nim związane nie powinny determinować naszych wyborów, jeśli naukę uczynimy naszą pasją”.
„Piwny maniak. Odkrywca. Nieuleczalny rozwiązywacz problemów. Podróżujący ninja. Pionier zombie. Amatorski twórca. Oddany orędownik mediów społecznościowych.”
