Rosja używa pocisków hipersonicznych w Deadly Strike on Ukraine: Live Updates

Po pierwsze, czym są pociski hipersoniczne?

Pociski hipersoniczne to amunicja dalekiego zasięgu, bardzo zwrotna, zdolna do osiągania prędkości co najmniej Mach 5 – pięciokrotnie większej niż prędkość dźwięku, czyli ponad mili na sekundę. Ta prędkość zasadniczo czyni konwencjonalne systemy obrony powietrznej bezużytecznymi, ponieważ zanim zostaną wykryte przez naziemne radary, są już blisko celu.

Chiny i Stany Zjednoczone ścigają się w opracowaniu i rozmieszczeniu pocisków hipersonicznych. Nad technologią pracują również inne kraje, w tym Australia, Brazylia, Francja, Niemcy, Indie, Iran, Izrael, Japonia, Korea Północna i Korea Południowa.

Jak działa Kinzhal?

Typowy pojazd hipersoniczny przenosi swoją głowicę do dolnej granicy przestrzeni na tradycyjnym pocisku dalekiego zasięgu. Po rozdzieleniu wykorzystuje grawitację, aby uzyskać ogromną prędkość, gdy schodzi na Ziemię. Pojazdem może być szybowiec bez napędu lub pocisk manewrujący, który wykorzystuje przyspieszenie grawitacyjne do odpalenia specjalnego silnika „scramjet”, który przenosi go setki kilometrów dalej.

Kinzhal jest trochę inny. Jest to zmodyfikowana wersja pocisku balistycznego krótkiego zasięgu Iskander armii rosyjskiej, przeznaczona do wystrzeliwania z ziemi z wyrzutni montowanych na ciężarówkach. Jeśli pocisk zostanie wystrzelony z myśliwca na dużych wysokościach, a nie z ziemi, będzie miał więcej paliwa, aby osiągnąć większe prędkości.

Oprócz zdolności do osiągania prędkości hipersonicznych po starcie w powietrzu, uważa się, że Kinzhal zachowuje się jak wystrzelony z ziemi Iskander, co oznacza, że ​​może manewrować, aby utrudnić przechwycenie. Niektóre Iskandery mogą również wypuszczać wabiki przed zderzeniem, które mają na celu dalsze zmylenie radarów obrony powietrznej.

Uważa się, że konwencjonalnie uzbrojone Iskandery przewożą około 1500 funtów materiałów wybuchowych.

Co jeszcze wiadomo o Kinzhalu?

Rosja pierwotnie opracowała Kinzhal, aby przełamać amerykańskie systemy obrony przeciwrakietowej i twierdzi, że może osiągnąć prędkość Mach 10 i wyższą. Pentagon powiedział, że zostanie wystrzelony przez myśliwce MiG-31.

Moskwa powiedziała, że ​​po raz pierwszy użyła Kinżala na Ukrainie prawie rok temu w ataku na podziemny skład broni i od tamtej pory regularnie twierdzi, że jest używany.

Jest jeszcze jeden pocisk hipersoniczny, który podobno Rosja ma w swoim arsenale: Zircon, wystrzeliwany ze statku pocisk manewrujący. Ale Rosja nie zgłosiła testowania cyrkonu podczas ćwiczeń ogłosił w styczniu prezydent Władimir W. Putini nie wiadomo, czy kiedykolwiek był używany w walce.

Dlaczego Kinzhals tak bardzo martwi Ukrainę?

Według Jurija Ihnata, rzecznika Sił Powietrznych Ukrainy, Ukraina nie ma broni zdolnej do zestrzelenia Kinżali.

A ich rozmieszczenie w czwartek znacznie zwiększyło odsetek rosyjskich pocisków trafiających w cele. Z 81 pocisków, które Rosja wystrzeliła w nocy i przez cały ranek, Ukraina powiedziała, że ​​47 trafiło w swoje cele, co jest wynikiem wyższym niż zwykle. Ukraina zauważyła, że ​​Rosja wystrzeliła również więcej pocisków balistycznych i mniej pocisków manewrujących niż zwykle, co jest możliwym czynnikiem wzrostu liczby udanych ataków.

Jakie są ograniczenia Kinzhal?

Współrzędne celu są ładowane do systemu operacyjnego pocisku przed startem, a ze względu na ogromną prędkość, jaką pocisk osiąga w locie, każde małe odchylenie – na przykład powierzchnia sterowa skrzydła poruszająca się trochę za mocno lub za słabo – może sumować się do duży Odchylenie prowadzi od bramki. To może wyjaśniać, dlaczego Kinzhal uderzył w czwartek w Kijowie w samochód, a nie w cel o większym znaczeniu militarnym.

I jak każdy pocisk hipersoniczny, trajektoria Kinzhal rozciąga się do górnych warstw ziemskiej atmosfery przed powrotem na Ziemię w celu wykonania drobniejszych manewrów. Można go wykryć za pomocą czujników kosmicznych, chociaż przedstawiciele amerykańskiej obrony twierdzą, że te systemy nie są wystarczające przeciwko naddźwiękom.

Dlaczego Rosja miałaby rozmieścić tak wiele swojego hipersonicznego arsenału w jednej fali?

Według ukraińskiego wywiadu wojskowego Rosja miała nie więcej niż 50 Kinzhalów przed czwartkową salwą, powiedział Ihnat. Nie jest jasne, dlaczego Rosja zdecydowała się zwolnić sześć z nich – prawdopodobnie ponad jedną dziesiątą całego swojego arsenału.

„Z tego czy innego powodu tym razem potrzebowali wyniku” – powiedział Ihnat.

Ale Rosja może stosunkowo łatwo uzupełnić Kinzhalów. Ponieważ Kinzhal jest po prostu zmodyfikowaną wersją istniejącej rakiety, może być łatwiejszy do wyprodukowania niż, powiedzmy, tworzenie większej liczby cyrkonii, które trzeba zbudować od podstaw.

Czy używanie Kinzhalów zmieni wojnę?

Niekoniecznie, nawet jeśli Rosja może stosunkowo szybko wyprodukować więcej Kinzhalów. Nawet jeśli w czwartek przedostanie się więcej rosyjskich pocisków niż zwykle, sama wojna powietrzna nie będzie decydująca.

Dla porównania, Rosja dokonuje znacznie większych zniszczeń, wystrzeliwując tysiące pocisków artyleryjskich na Ukrainę.

A wojna naziemna zasadniczo pozostaje w impasie. Wielu analityków twierdzi, że długo oczekiwana wiosenna ofensywa Rosji już się rozpoczęła, ale przynosi niewielkie efekty, ponieważ jej wojska i arsenały są bardzo wyczerpane.