Rekabi, najnowszy sportowiec z Iranu, zagrożony w swoim kraju

MORIOKA, Japonia (AP) — Kilka dni po tym, jak irańska alpinistka Elnaz Rekabi spowodowała międzynarodowy incydent z powodu nie noszenia obowiązkowej chusty na głowę jej kraju podczas rywalizacji za granicą, jej los jest najważniejszy dla najlepszych alpinistów na świecie.

„To sprawiło, że zrobiło mi się niedobrze – miałam mdłości” – powiedziała American Brooke Raboutou w wywiadzie dla Associated Press podczas imprezy wspinaczkowej Pucharu Świata w północnej Japonii w piątek.

„Popieram ich w 100 procentach i czuję, że mogę przemawiać w imieniu większości sportowców” – dodała. „Skontaktowałem się z nimi i po prostu zapytałem, czy możemy coś zrobić, aby im pomóc. Wiem, że toczy naprawdę ciężką walkę i robi wszystko, aby reprezentować kobiety w swoim kraju.

Raboutou powiedział, że nie otrzymała odpowiedzi.

33-letnia Rekabi wzięła udział bez chusty na głowie i hidżabu podczas niedzielnego finału Mistrzostw Azji Międzynarodowej Federacji Wspinaczki Sportowej w Seulu. Od razu została przyjęta przez zwolenników trwających kilka tygodni demonstracji w ich kraju nad hidżabem, które coraz częściej obejmują wezwania do obalenia teokracji kraju.

Wróciła do domu do tłumu wiwatujących demonstrantów, w tym kobiet nie noszących wymaganych nakryć głowy. W pozbawionym emocji wywiadzie przed opuszczeniem terminalu lotniska powiedziała państwowej telewizji, że konkurs bez włosów był „niezamierzony”.

W poście na Instagramie na początku soboty Rekabi powiedziała, że ​​jest „nieskończenie wdzięczna za wsparcie od was, wszystkich mieszkańców Iranu, najprzyzwoitszych ludzi na świecie, sportowców i nie-sportowców oraz za całe wasze wsparcie w społeczności międzynarodowej. „

„Szczerze dziękuję wszystkim, którzy przybyli na lotnisko za powitanie mnie, kocham was” – napisała. Nie odniosła się do swojego obecnego stanu w Iranie.

Sport w Iranie, od lig piłkarskich po wspinaczkę konkurencyjną Rekabis, jest szeroko zarządzany przez wiele organizacji półrządowych. Zawodniczki rywalizujące w kraju i za granicą, czy to grające w siatkówkę, czy na bieżni, powinny mieć zakryte włosy na znak pobożności. Iran czyni takie nakrycie głowy obowiązkowym dla kobiet, podobnie jak kontrolowany przez Talibów Afganistan.

Pozornie otwarty sprzeciw Rekabi został opisany w Iranie jako piorunochron. Aktywiści twierdzą, że popiera antyrządowe protesty wywołane śmiercią 22-letniego Mahsy Amini, który został aresztowany przez krajowy oddział vice za odzież.

W zwartej społeczności wspinaczkowej stała się inspiracją dla wielu sportowców, którzy prawie ją nie znają – lub znają tylko od niej.

„Czuję, że nie mogę zrozumieć, jak to jest”, powiedziała francuska wspinaczka Oriane Bertone. „Sportowcy z tego kraju (Iran) muszą coś nosić. Mam wrażenie, że zrobiła to doskonale wiedząc, że coś ryzykuje. A to musiało być naprawdę trudne.

„Staramy się być ich głosem, ponieważ nie dotyczy to tylko ich, ale wpływa na wszystkich w kraju” – dodał Bertone.

Zapytano Bertone, czy uważa, że ​​Rekabi jest bezpieczna.

„Ona zdecydowanie nie jest. Nie jest teraz bezpieczna – powiedział Bertone. „Kiedy zobaczyliśmy wywiad, którego udzieliła w telewizji, trzęsła się”.

Sprawa Rekabiego przyniosła porównania do przypadku chińskiego tenisisty Peng Shuai.

Peng napisał publicznie o byciu napastowanym seksualnie przez byłego wysokiego rangą urzędnika Chińskiej Partii Komunistycznej rok temu. Szybko zniknęła z widoku publicznego, próbowała się wycofać i podobno znajdowała się pod miażdżącą presją, gdy Chiny przygotowywały się do organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 w Pekinie. Rzadko widuje się ją publicznie i nie opuszcza Chin, chociaż uczestniczyła w kilku zorganizowanych wydarzeniach związanych z igrzyskami olimpijskimi.

Potem jest sprinterka Krystsina Tsimanousksya. Skrytykowała swoich przedstawicieli z białoruskiej drużyny, a następnie została zmuszona do ucieczki do Polski podczas ubiegłorocznych igrzysk olimpijskich w Tokio. Bała się wrócić do domu, a teraz ma polskie obywatelstwo.

Irańscy sportowcy nie rywalizowali we wspinaczce w Japonii. Pole składało się głównie z Europejczyków, Amerykanów i Japończyków. Jedynymi sportowcami z kraju o muzułmańskiej większości byli dwaj bracia z Indonezji.

Agencja rządowa Międzynarodowa Federacja Wspinaczki Sportowej powtórzyła podobne oświadczenia Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, zapewniając, że Rekabi „nie poniesie żadnych konsekwencji i będzie nadal trenować i rywalizować”.

Ani MKOl, ani federacja wspinaczkowa nie powiedziały, jak będą śledzić sposób traktowania Rekabi w Iranie.

MKOl i jego prezydent Thomas Bach powtórzyli podobne przesłania w sprawie Penga i białorusko-polskiego sprintera. Bach był krytykowany za ignorowanie dobrze udokumentowanych naruszeń praw człowieka w krajach goszczących Olimpiadę, takich jak Chiny i Rosja. Oba narody wydały miliardy na organizację ostatnich Zimowych Igrzysk Olimpijskich – podczas gdy inne narody wycofały się z ofert z powodu wysokich kosztów.

Amerykanka Natalia Grossman powiedziała, że ​​inni wspinacze na imprezie w Japonii myśleli o Rekabi i próbowali znaleźć sposób, aby ją wesprzeć. Powiedziała, że ​​nie zna dobrze Rekabi i „nie rozmawiała z nią zbyt wiele. Ale wszyscy w społeczności wspinaczkowej są sobie bliscy w taki czy inny sposób”.

Grossman powiedziała, że ​​nie jest pewna, czy Rekabi celowo biegała bez chusty. Ale ma swoje podejrzenia.

„Nie mogę wiedzieć, ponieważ nie jestem nią i nie rozmawiałem z nią” – powiedział Grossman. „Ale nosisz go codziennie i po prostu nie zapominasz o jednym dniu”.

Podobnie jak kilku innych wspinaczy, Grossman przekonywał, że sportu i polityki nie można – i nie powinno się – rozdzielać.

„Naprawdę nie sądzę, że możesz je odróżnić” – powiedziała. „Nie sądzę, że powinniśmy je rozdzielać. Powinieneś być w stanie złożyć dowolne oświadczenie.

Japońska wspinaczka Miho Nonaka, która rok temu zdobyła srebrny medal olimpijski w Tokio, powiedziała, że ​​próbuje zrozumieć trudną sytuację Rekabi.

„Istnieje pewien dystans fizyczny, więc myślę, że jeśli chodzi o faktyczne wsparcie, najbliższą rzeczą, jaką mogę zrobić, to podzielić się nią w (mediach społecznościowych) tak często, jak to możliwe lub uzyskać właściwe informacje i przekazać je wielu osobom do przekazania włączony”, powiedziała po japońsku.

Marco Vettoretti, rzecznik stowarzyszenia wspinaczkowego, określił wspinaczy jako „młodą, zwartą i różnorodną grupę”.

„Niemal wszędzie rywalizują muzułmańscy sportowcy” – powiedział. „Ale czasami jest większy od nas. Starasz się szanować wszystkich. Wtedy jest czasem większy niż sportowcy. Jest większy od nas, jeśli chodzi o religię i politykę”.

Vettoretti powiedział, że stowarzyszenie wspinaczkowe spodziewa się, że Rekabi ponownie będzie rywalizować na półkuli północnej tej wiosny.

Japońska wspinaczka Ai Mori wydawała się mieć takie same oczekiwania i przesłała swoje najlepsze życzenia Irańczykowi.

– Nie mylisz się – powiedziała po japońsku. „Więc postaraj się wrócić do wspinaczki i rywalizacji. Będziemy na ciebie czekać.”

___

Associated Press pisarz Jon Gambrell w Dubaju, Zjednoczone Emiraty Arabskie przyczynił się do powstania tego raportu.