Nauka
RED VELVET urzeka na premierze Shakespeare Theatre Company
Shakespeare Theatre Company zamyka sezon 2021/2022 naprawdę genialną produkcją Czerwony aksamit, teraz gra w Michael R. Klein Theatre w Lansburghu do 17 lipca 2022 roku.
Napisane przez nagrodzoną Oliviera dramatopisarkę i aktorkę Lolitę Chakrabarti, czerwony aksamit bada kunszt i osiągnięcia Iry Aldridge, legendarnej postaci szekspirowskiej, która była szeroko zmuszony do zapomnienia w historii angielskiej i amerykańskiej. Jako historyczna opowieść o jego życiu i oda do jego sztuki, czerwony aksamit ma na celu ponowne zintegrowanie Aldridge’a, jednego z pierwszych czarnoskórych aktorów klasycznych, którzy odnieśli sukces na światowej scenie, w zachodniej kulturowej pamięci teatru szekspirowskiego. Spektakl wyreżyserowany przez Jade King Carroll, która debiutuje tym spektaklem w STC, podkreśla niesamowitą wagę tych zepchniętych na margines ludzi, którzy są zdeterminowani, aby stworzyć przestrzeń dla siebie, oraz sposób, w jaki globalne walki o sprawiedliwość są ze sobą ściśle powiązane. .
czerwony aksamit zaczyna się w 1867 roku w Polsce, gdzie Ira Aldridge – grana przez Amari Cheatom, która daje całkowicie urzekający występ – ma zagrać Króla Leara. Scenografia, urządzona jak garderoba, jest bogata w odcienie czerwieni i ciemnego drewna, a wykwintny strój Leara narzuca się na manekin. Młody mężczyzna i kobieta mówiący po niemiecku wkradają się na scenę. Wydaje się, że oboje udają się na zalotne zwiedzanie teatru, ale kiedy Aldridge odkrywa ich w swojej garderobie, kobieta okazuje się być polską reporterką Haliną Woźniak.
Halina (w tej roli dublerka Kimberly Gilbert, która zagrała tę rolę i dwie inne osoby, biorąc pod uwagę zaledwie dziesięć dni na przygotowania) chętnie porozmawia z Aldridge o swojej karierze i niedawnej chorobie. Niechętnie pozwala jej zadawać pytania, gdy stara się przygotować do wieczornego występu. Gdy ona przeszukuje wywiad, on staje się coraz bardziej zirytowany. Kiedy w dalszym ciągu dręczy go z powodu jej dwudniowego występu w Covent Garden Theatre jako młodej dziewczyny i odmowy powrotu do Londynu od tamtej pory, Aldridge wybucha gniewem i zmusza ją do opuszczenia pokoju.
Sam Aldridge schodzi na scenę, gdy czas cofa się o trzydzieści cztery lata, obracająca się scena powoli odsłania teatr Covent Garden w postaci, w jakiej pojawił się w 1833 roku. Aldridge zasypia, a na scenę pojawia się zespół teatralny wśród odgłosów protestów przeciwko zniesieniu niewolnictwa w koloniach brytyjskich. W oczekiwaniu na wieści o występie tego wieczoru – ich główny bohater Edmund Kean nagle zachorował i są bez Otella – grupa omawia swoje odmienne opinie w tej sprawie. Connie (Shannon Dorsey), jamajska pokojówka w teatrze, spełnia każdą prośbę aktorów podczas debaty. Jego obecność i powściągliwe reakcje na rozwój sceny nadają dramatowi zasadniczą wagę.
Menedżer firmy, Pierre Laporte, grany z wielką czułością i wdziękiem przez Michaela Glenna, przybywa z wiadomością: Ira Aldridge wcieli się w rolę Otella w miejsce Keana. Kiedy Aldridge (obecnie 26 lat) dołącza do firmy, nie powstrzymuje szoku, aw przypadku Charlesa Keana (Jaye Ayres-Brown) i Bernarda Warde (David Bishins) – oburzenia.
Nietrudno sobie wyobrazić reakcję, jakiej Aldridge doświadczył w tym czasie lub podczas kolejnych występów na scenie Covent Garden, zwłaszcza jako takich. rasizm nieprzerwany Dziś. W sztuce, podobnie jak w prawdziwym życiu, Aldridge otrzymuje mieszane recenzje, a wielu dyskredytuje jego występ wyłącznie ze względu na jego czerń. W jednej z najpotężniejszych scen serialu Connie mówi Aldridge’owi, niechętnie wręczając mu gazety dnia: „Po prostu mówię, że ludzie widzą to, czego szukają”.
Niezależnie od tego Aldridge jest prawie tak samo krytyczny wobec siebie jak prasa. Z pewnością czuje ciężar występów w tak renomowanym teatrze. Wraz z tym pojawia się presja świadomości, że tworzy historię dla siebie i wszystkich czarnych aktorów w czasach monumentalnych wstrząsów społecznych związanych z utrzymywaniem się niewolnictwa w brytyjskich koloniach. Zrozumiałe jest, że jest zdeterminowany, by udowodnić swój talent. Ale po drugiej nocy na scenie, Laporte informuje go, że rada teatru go zwolniła, postanawiając przyciemnić się, zamiast trzymać go na scenie. Tym samym sztuka cofa się w czasie do Polski z 1867 roku, gdzie 60-letni Aldridge przygotowuje się do działania. Król Lear.
Tutaj, pod koniec swojego życia, Aldridge ma: odniosła fenomenalny sukces jako artysta. Odegrał kluczową rolę w rozpowszechnianiu twórczości Szekspira w całej Europie, zabierając ją do miejsc, które nigdy o niej nie słyszały, skutecznie przyczyniając się do uczynienia z literatury szekspirowskiej kulturowej siły, którą znamy dzisiaj. Biorąc pod uwagę tę historię, nie jest to mała rola jako artysta i absolutną przyjemnością jest obserwowanie, jak Amari Cheatom przywraca Irę do życia na scenie. Aldridge Cheatoma jest wadliwy, namiętny i zdeterminowany, równie wytrwały i dowcipny w młodości, jak dumny i nieobliczalny na starość.
Naprawdę wszyscy aktorzy błyszczą w swoich rolach. Szczególnie wyróżniały się Jaye Ayres-Brown jako arogancki i utytułowany Charles Keane i Emily DeForest jako zdeterminowana i zadowolona z siebie Ellen Tree. Bogato zdobiony zestaw gramofonowy (projektant sceny You-Shin Chen) i pięknie szczegółowe kostiumy (projektant kostiumów Rodrigo Muñoz) to wisienka na torcie. Shakespeare Theatre Company czerwony aksamit Imponuje w każdym tego słowa znaczeniu.
Niezbędny element czerwony aksamit To, co wnosi do życia spektakl Kinga Carrolla, to jego upór, że globalne walki o wolność są nierozerwalne i stale się rozwijają, nawet jeśli grożą nam przytłoczenia nasze osobiste doświadczenia niesprawiedliwości. Gdy Ira Aldridge tworzy historię na scenie Covent Garden, w Wielkiej Brytanii i jej koloniach wybuchają protesty przeciwko niewolnictwu. Podczas gdy Connie opiekuje się członkami teatru, jej rodzina na Jamajce walczy o emancypację. Podczas gdy Charles Kean krytykuje myślenie o czarnych aktorach uczestniczących w angielskim teatrze, Ellen Tree przypomina mu, że to samo powiedziano o kobietach. Kiedy Halina Wozniack rozmawia z Aldridge, robi to, wiedząc, że to jej szansa nie tylko na postęp dla kobiet w dziennikarstwie, ale także na naleganie na obecność Polaków pod rządami prusko-rosyjskimi, które nie chcą się przyznać do swojego istnienia. To nieocenione przypomnienie, by walczyć, tworzyć historię.
czerwony aksamit gra teraz w Michael R. Klein Theatre w Lansburghu do 17 lipca 2022 roku. Czas trwania to 2 godziny i 40 minut, wliczając 15-minutową przerwę. Kup bilety tutaj.
Zdjęcie na okładce: Amari Cheatom i Emily DeForest w Red Velvet autorstwa Teresy Castracane Photography.
„Piwny maniak. Odkrywca. Nieuleczalny rozwiązywacz problemów. Podróżujący ninja. Pionier zombie. Amatorski twórca. Oddany orędownik mediów społecznościowych.”
