Recenzja filmu The Zone Of Interest (2023) autorstwa Eye for Film

Nie można zaprzeczyć, że brytyjski reżyser Jonathan Glazer wnosi do swoich dzieł oryginalny głos – szczególnie w adaptacji powieści Michela Fabera Under The Skin oraz w innych tytułach, takich jak Seksowna bestia i Narodziny.

Tutaj materiałem źródłowym jest kolejna książka – powieść Martina Amisa Strefa zainteresowania z 2014 roku, która była oficjalną nazwą terenu otaczającego obóz koncentracyjny Auschwitz.

Nic nie może być bardziej przerażające niż obserwowanie, jak ta zamożna rodzina buduje dla siebie przytulny dom w cieniu murów obozu. Ojciec Rudolph Höss (w tej roli Christian Friedel) jest dowódcą i wiedzie pozornie idylliczne życie ze swoją żoną Hewing (Sandra Hüller).

Widzisz ich po raz pierwszy podczas kąpieli na wsi, gdzie wraz z pięciorgiem dzieci cieszą się przyrodą. Glazer stopniowo składał w całość prawdziwy obraz jej życia: mundur SS, wieże strażnicze i dymiące w oddali kominy pieców gazowych.

Normalność jest również demonstrowana poprzez bajki na dobranoc, przydomowy basen i ogrodnictwo, aby kontrastować z horrorem, który rozgrywa się tuż za ścianą.

Film delikatnie ujawnia niewyobrażalne akty, które mają miejsce bez faktycznego ich pokazania, co czyni je jeszcze bardziej niepokojącymi. Przemoc i masakry toczą się po cichu, ale są tym bardziej niepokojące.

Kiedy Rudolf zostaje przeniesiony do Berlina, głównym zmartwieniem jego żony jest to, że może wkrótce stracić swój piękny wymarzony dom i ogród, zamiast martwić się okropnościami, jakie spełzają na więźniach.

Film jest odważnie nakręcony i zawiera kilka czarno-białych sekwencji, łącząc pejzaż dźwiękowy filmu z brzęczącą ścieżką dźwiękową autorstwa Miki Levi.

Para jest postrzegana bardziej jako rozpieszczone dzieci wykorzystujące nazistowski reżim do realizacji własnych celów, niż okazujące zaniepokojenie ogromem tego, co jest popełniane w ich imieniu, podczas gdy pociągi parowe można zobaczyć w oddali, wioząc ostatnią partię ofiar. Glazera uderzył fakt, że wielu mieszkańców obozu mogło prowadzić niemal „normalne” życie.

Rzeczywistość jest jednak daleka od normalności.

Zrecenzowano: 20 maja 2023 r