Recenzja filmu Imago (2023) autorstwa Eye for Film

Napędzany surową, punkową energią, drugi pełnometrażowy film Olgi Chajdy, jeszcze bardziej niż jej pierwszy, Nina, opowiada o kobiecie w pełni integrującej się ze światem jako dorosła. Lena Góra jest współautorką scenariusza z Chajdasem i gra Elę – postać luźno wzorowaną na własnej matce Góry. Ela, najmłodsza córka wielodzietnej rodziny, jest podatna na epizody problemów ze zdrowiem psychicznym, które doprowadziły ją do pobytu w szpitalu w Polsce pod koniec lat 80., kiedy akcja filmu toczy się w tym filmie, gdzie mieszkańcy noszą na plecach etykiety identyfikujące ich z niezręcznymi epitetami, takimi jak „żarłok”, „opóźniony” i „maniak”.

Chajdas początkowo umieszcza nas w przestrzeni głowy Eli, gdy widzimy, jak kamera obraca się lekko, jakby była pod wpływem stanu umysłu Eli. W szpitalu dzwoni do swojego chłopaka Tomka (Mateusz Więcławek) i wkrótce z nim wyjeżdża. To dopiero początek swobodnego zanurzenia się w życie Eli na pograniczu muzyki post-punkowej w Trójmieście – obszarze obejmującym trzy miasta, w tym centrum stoczniowe Gdańsk. Podobnie jak życie Eli, miasto się zmienia, gdy komunizm zderza się z „solidarnością” Lecha Wałęsy.

Atmosferę trójmiejskich klubów świetnie oddaje Chajdas i energiczna praca kamery Tomasza Naumiuka, zadymiona i ociekająca potem. Niezwykłą atmosferę podsycają zespoły inspirowane dadaizmem, których „piosenki” plasują się gdzieś pomiędzy rockiem a sztuką performance. Spotyka tu samolubnego malarza Stacha (Michal Balicki) i kręci piruety między jego łącznikiem a dość łagodnym Tomkiem. Dołącza również do zespołu, który zyskuje na popularności. Muzyka zespołu, napisana przez gwiazdę rocka Andrzeja Smolika, jest dobrze wykonywana przez obsadę i tworzy wojowniczy, emocjonalny podtekst. Dyskusyjne jest jednak, czy aż tak dużo jest naprawdę potrzebne, ponieważ film czasami wydaje się zbyt pobłażliwy pod względem estetyki ze szkodą dla jego historii.

Poprzez chaos opowiadana jest druga historia, związek Eli z jej matką (Bogusława Schubert) – historia, która stopniowo rozwija się, gdy życie młodej kobiety również przybiera nieoczekiwany obrót. Nawet jeśli pod koniec filmu ten element przybiera na sile, wydaje się, że chwilami zagłusza go wir codziennego życia Eli, choć obraz ówczesnej Polski, jaki malujemy, zawsze wydaje nam się żywy i trudny.

Zrecenzowano: 20 lipca 2023 r