Około 19 000 lat temu kobieta – prawdopodobnie kobieta o szczególnym statusie – z grupy łowców-zbieraczy zmarła i została pochowana w jaskini El Mirón w północnej Hiszpanii. W 1996 roku archeolodzy zaczęli badać jaskinię, znajdując liczne dowody od prehistorycznych ludzi. W 2010 roku Lawrence Straus, emerytowany profesor Leslie Spier wyróżniony na Uniwersytecie Nowego Meksyku, i hiszpański student znaleźli szczątki kobiety, w tym jej szczękę, po tym, jak Straus miał coś, co określił jako „przeczucie”, by kopać w obszarze za blokiem wygrawerowany z tyłu ogromnego przedsionka jaskini.
Szczęka czerwonej damy
Wykopaliska prowadzili Straus i Manuel Gonzalez Morales z Universidad de Cantabria w Santander w latach 1996-2013 z udziałem wielu studentów z UNM, Kantabrii i uniwersytetów z całego świata. Odkryli, że El Mirón ma sekwencję kulturową, która sięga od końca środkowego paleolitu do epoki brązu.
Wiek prehistorycznej kobiety szacuje się na 35-40 lat, kiedy umiera, a jej kości były pokryte nielokalną ochrą, czerwonym pigmentem tlenku żelaza, dzięki czemu zyskała przydomek Czerwonej Damy z El Mirón. Od tego odkrycia Czerwona Dama nadal dostarcza potok informacji i danych archeologom i bioantropologom – według Strausa często przez przypadek.
Kultura magdalenska rozpoczęła się w południowo-zachodniej Francji i Hiszpanii w Kantabrii i ostatecznie rozprzestrzeniła się na większość Europy Zachodniej i Środkowej, od Portugalii po Polskę. Jest szczególnie interesujący dla Strausa i innych archeologów ze względu na liczne stanowiska bogate w artefakty, ozdoby osobiste, szczątki faun oraz dzieła sztuki przenośnej i naskalnej.
Straus uważa, że populacja ludzka ledwo przetrwała w południowej Europie podczas najgorszego kryzysu klimatycznego epoki lodowcowej, około 25-21 000 lat temu, przed Magdaleną. DNA cmentarza Czerwonej Damy El Mirón i innych miejsc we Włoszech wskazuje, że populacje późnego zlodowacenia spotkały się i zmieszały przed ponowną kolonizacją północnej Europy, gdy temperatura ponownie wzrosła.
W 2011 roku Straus zobaczył plakat na spotkaniu Society for Paleoanthropology na temat wydobywania prehistorycznych informacji żywieniowych z kamienia nazębnego lub kamienia nazębnego, kiedy technik dentystyczny goli zęby, autorstwa Roberta Powera z Instytutu Maxa Plancka w Niemczech. Po spróbowaniu zębów Czerwonej Damy, Power znalazła dowody na to, że jadła rośliny i grzyby – oprócz mięsa i ryb, „które uważaliśmy za jedyną podstawę diety człowieka podczas ostatniej epoki lodowcowej w Europie” – zauważył Straus. Wyniki tego i wielu innych odkryć zostały opublikowane w monografii Czerwonej Damy w 2015 roku.
Straus z kaprysu wzięła udział w wykładzie Christiny Warinner, Instytutu Maxa Plancka i Uniwersytetu Harvarda, na spotkaniu American Anthropological Association w 2016 roku, w którym opisała ekstrakcję DNA bakterii w kamieniu nazębnym. Spotykając się z nią po sesji, Straus zainteresował ją zdobyciem próbki Mocy i ostatecznie wraz ze swoim zespołem wyodrębniła DNA z bakterii Czerwonej Damy w ramach szeroko zakrojonych badań jamy ustnej żywych i kopalnych małp i ludzi.
Badanie zostało opublikowane w tym tygodniu w PNAS w obszernym artykule, Ewolucja i zmiana ekologii mikrobiomu jamy ustnej afrykańskich hominidów, których Straus, Warinner i Power są jednymi z wielu współautorów. Jednym z wielu zaskakujących wyników było to, że Czerwona Dama dzieliła się niektórymi z tych samych szczepów bakterii, co neandertalczycy w Europie, które wymarły jakieś 20 000 lat wcześniej. A potem, 5000 lat po Czerwonej Damie, te bakterie wyginęły. Biom jamy ustnej to bakterie żyjące w jamie ustnej, w tym przypadku małpy człekokształtne, neandertalczycy, ludzie z górnego paleolitu i współczesni ludzie – wyjaśnił Straus.
To jest dodatkowy test neandertalczykahomo sapiens Straus powiedział, że przekraczanie, a następnie zastępowanie europejskiej populacji ludzkiej przybyszami z Bliskiego Wschodu w późnej epoce lodowcowej, co już pojawiło się w ostatnich artykułach na temat genomu Czerwonej Damy i innych ludzi z późniejszego górnego paleolitu Europy.
„Chociaż ludzie dzielą wiele bakterii jamy ustnej z innymi naczelnymi, mikrobiomy jamy ustnej ludzi i neandertalczyków są szczególnie podobne. Istnieją jednak pewne drobne różnice, głównie w poziomie szczepów bakteryjnych. Kiedy naukowcy dokładniej zbadali te różnice, odkryli, że starożytni ludzie, którzy żyli w epoce lodowcowej w Europie, jak Czerwona Dama z El Mirón, mieli wspólne szczepy bakterii z neandertalczykami ”- wyjaśnił Warinner. „Ponieważ mikrobiom jamy ustnej jest zwykle pozyskiwany we wczesnym dzieciństwie od opiekunów, to dzielenie się może odzwierciedlać poprzednie pary człowiek-neandertalczyk i wychowywanie dzieci, na co wskazuje również odkrycie neandertalskiego DNA w starożytnych i współczesnych genomach człowieka. Naukowcy odkryli, że szczepy bakterii podobne do neandertalczyków nie występowały już u ludzi po ok. 14 000 lat temu, to okres, w którym nastąpiła znacząca zmiana w populacji w Europie pod koniec ostatniej epoki lodowcowej. „
To Czerwona Dama z Mirón dostarczyła DNA kamienia nazębnego, które ujawniło, że bakterie z jamy ustnej neandertalczyka przetrwały zniknięcie tego podgatunku homo sapiens przez około 20 000 lat, ale potem bakterie zniknęły ze współczesnych ludzi w późnej epoce lodowcowej, kilka tysięcy lat później, zauważył Straus.
Straus, często we współpracy z innymi badaczami z UNM, nadal publikuje odkrycia El Miróna.
Wewnątrz Ocena chronostratygraficzna jaskini El Mirón, Hiszpania Kantabryjska, opublikowany w czasopiśmie Radiowęgiel w marcu adiunkt w UNM Rachel Hopkins i Straus metodycznie oceniają i analizują 93 dat radiowęglowych z wielu warstw jaskini obejmujących okres od 48 000 do 4 000 lat temu, co jest jedną z najdłuższych serii na wszystkich stanowiskach w Europie.
Profesor nadzwyczajny UNM Emily Lena Jones i doktorantka Milena Carvalho, Straus i hiszpańscy koledzy są współautorami artykułu w Journal of Paleolitic Archaeology w analizach faunistycznych (zwierząt) dwóch głównych poziomów magdalenki w jaskini.
Straus będzie miał artykuł na temat Magdalenian jako ogólnoeuropejska sieć zjawisk społecznych w zbiorze, który wkrótce zostanie opublikowany przez Universidad de Zaragoza. W tej samej książce adiunkt w UNM Lisa Fontes i Straus mają artykuł na temat zakupu surowca kamiennego od Magdaleny w czasie pochówku Czerwonej Damy, a Straus i jej koledzy mają artykuł na temat wygrawerowanej muszli muszelki z muszli sprzed 23 000 lat. starożytny Solutrean poziom jaskini. Dalsze nowe badania zespołów artefaktów El Mirón Magdalenian przez Strausa i jego kolegę Manuela R. Gonzáleza Moralesa z Universidad de Cantabria-Gobierno de Cantabria-Banco Santander zostaną rozpoczęte w Palevol, seria kontynuacji z Paryskiej Akademii Nauk, w tomie, który zostanie opublikowany przez Universidad de Cantabria.
Carvalho i profesor Nuno Bicho z Universidad do Algarve w Portugalii zredagowali specjalny numer Journal of Quaternary Science na temat schronienia neandertalczyka, który zawiera trzy oddzielne artykuły, Jones i Straus analizują pomysł, że ostatni neandertalczycy przeżyli na półwyspach południowoeuropejskich później niż gdzie indziej w Eurazji.
