Poznańscy naukowcy badają boreliozę u dzieci

Autorzy badania wykorzystali dokumentację przypadków boreliozy u dzieci hospitalizowanych przez 10 lat (2012-2021) na oddziale chorób zakaźnych Szpitala im. Karola Jonschera – czytamy w komunikacie prasowym. Wyniki analiz opublikowano w Brama Badawcza strona internetowa.

Pediatrzy z Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu oraz naukowcy z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu wyjaśnili przyczyny zróżnicowanej liczby przypadków boreliozy wśród dzieci w poszczególnych powiatach województwa wielkopolskiego. Celem było także określenie związku pomiędzy występowaniem tej choroby odkleszczowej u dzieci a różnymi czynnikami środowiskowymi. Wszystko po to, aby rozwijać skuteczną profilaktykę boreliozy, niezależnie od tego gdzie mieszkasz.

Autorzy badania podkreślają, że w analizowanej dekadzie zaobserwowano ciągły wzrost zachorowań na tę chorobę. W tym okresie do szpitala przybyło prawie 200 pacjentów. Większość z nich pochodziła z Poznania i powiatu poznańskiego, ale byli też chorzy z powiatów (np. Turek czy Kępno), w których nie odnotowano wcześniej żadnego przypadku boreliozy.

„Zadaliśmy sobie pytanie, co może być przyczyną tych różnic i dlatego rozpoczęliśmy współpracę z leśnikami doświadczonymi w badaniach nad ekologią kleszczy” – mówi dr Agnieszka Myszkowska-Torz, pierwsza autorka badania i pediatra Uniwersytetu Poznańskiego. Nauk Medycznych.

Badacze analizowali liczbę przypadków (na 100 000 dzieci i 100 km2) w poszczególnych powiatach w zależności od następujących czynników: zagęszczenia zwierząt jeleniowatych (jeleń, sarna, daniel, łoś), odsetka lasów liściastych oraz wskaźnika urbanizacji (odsetek mieszkańców miast w ogólnej liczbie ludności gminy). Są to unikalne dane na skalę europejską.

„Zaobserwowaliśmy pozytywną korelację pomiędzy liczbą dzieci chorych na boreliozę a wszystkimi badanymi czynnikami. Inaczej mówiąc, im więcej lasów liściastych w danym powiecie, tym więcej przypadków boreliozy. Im większa populacja zwierząt, tym częściej na boreliozę chorują dzieci. I wreszcie, im więcej osób zamieszkuje miasta danego powiatu, tym więcej dzieci zapada na tę chorobę” – mówi dr Anna Wierzbicka z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.

Dodaje, że analiza potwierdza, że ​​„im bogatszy jest las w gatunki drzew i roślin naziemnych”, tym lepsze warunki życia i więcej pożywienia (krwi zwierzęcej) będą miały kleszcze. Dlatego też na tych terenach kleszczy jest więcej, co z kolei zwiększa ryzyko zarażenia boreliozą.

Naukowcy odkryli, że chłopcy są bardziej narażeni na tę chorobę. „Może to wynikać z zachowań kulturowych i większej aktywności na świeżym powietrzu” – twierdzą naukowcy.

Według autorów wyniki badań sugerują, że środowisko, w którym żyją dzieci, może w istotny sposób wpływać na ryzyko zarażenia się tą chorobą. Profilaktyka powinna być zatem priorytetem dla rodziców, zarówno tych pochodzących z obszarów wiejskich, gdzie częstszy jest kontakt z dziką przyrodą, jak i tych zamieszkujących miasta.

Naukowcy i lekarze podkreślają, że na obszarach o dużej populacji dzikich zwierząt należy stosować specjalne środki ochronne, aby zminimalizować ryzyko kontaktu z kleszczami. Problemu nie należy lekceważyć także w miastach. Badacze podkreślają znaczenie edukacji rodziców, aby świadomie chronili swoje dzieci przed ukąszeniami kleszczy.

Myszkowskiej-Torz, istotne jest regularne sprawdzanie skóry dzieci pod kątem charakterystycznego objawu boreliozy – rumienia wędrującego (rozszerzającej się czerwonej plamki na skórze, zwykle jaśniejszej w środku – przyp. PAP). Równie ważne jest stosowanie repelentów, którymi mogą być związki chemiczne, substancje naturalne, urządzenia emitujące sygnały świetlne lub dźwiękowe. Naukowcy zalecają również noszenie długich ubrań na świeżym powietrzu.

Jak wynika z raportu Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny poświęconego chorobom zakaźnym, w 2023 roku w Polsce potwierdzono ponad 25 000 przypadków boreliozy i 659 przypadków kleszczowego zapalenia mózgu. (PAPKA)

Anna Bugajska

abu/zan/kap/

tr. RL