Polski rząd zwiększa kary za szpiegostwo – EURACTIV.com

Polska może zwiększyć wyroki za szpiegostwo na rzecz obcego państwa z 10 lat do 25 lat więzienia, wynika z rządowego projektu ustawy, który ma być wkrótce przegłosowany przez Izbę Reprezentantów.

Ustawa o podwyższeniu kar dla zagranicznych szpiegów została ogłoszona przez rząd po inwazji Rosji na Ukrainę w lutym.

„Dzisiejsze zagrożenia i wyzwania wymagają nowych rozwiązań, co zmusza nas do pilnego działania. Szpiegostwo jest niezwykle niebezpieczne dla samego istnienia każdego państwa, dlatego musi być ścigane z wyjątkowym okrucieństwem, a prawo musi być pod tym względem spójne” – powiedział PAP wiceminister sprawiedliwości Marcin Warchoł.

Działalność wywiadowcza na rzecz innego kraju wiąże się obecnie z karą 10 lat więzienia.

Nowa ustawa podwyższa jednak karę do 25 lat – co obok dożywotniego pozbawienia wolności jest najsurowszą karą przewidzianą w polskim kodeksie karnym. Minimalny wymiar kary to pięć lat.

Zgodnie z nową ustawą niezamierzeni szpiedzy, którzy ujawnią poufne informacje, nie wiedząc, że przekazują je osobie pełniącej służbę w innym kraju, również mogą zostać skazani na karę pozbawienia wolności od trzech miesięcy do pięciu lat.

Zwiększone zostaną również kary za przekazywanie informacji niejawnych obcemu wywiadowi oraz prowadzenie siatki szpiegowskiej na terytorium Polski – odpowiednio z ośmiu lat do dożywotniego pozbawienia wolności i 10 lat do dożywotniego pozbawienia wolności.

„Działalnością wywiadowczą jest czynność lub zespół czynności, dokonywana w interesie lub na rzecz obcego państwa, służby wywiadowczej lub zagranicznego podmiotu, polegająca na pozyskiwaniu, przekazywaniu informacji, których ujawnienie może naruszać interes państwa w ochronie niepodległości, integralności terytorialnej, bezpieczeństwa zewnętrznego lub wewnętrznego, obronności, środowiska naturalnego, dziedzictwa kulturowego, potencjału naukowego lub gospodarczego lub w prowadzeniu innej działalności naruszającej interes państwa w tym zakresie” Sprawiedliwość.

Proponowane rozwiązania wzorowane są na mechanizmach już istniejących w innych krajach, m.in. we Francji, Niemczech, Szwecji, Estonii i Wielkiej Brytanii.

(Bartosz Sieniawski | EURACTIV.pl)