Polska i inne kraje Europy Środkowo-Wschodniej skupiają się na swojej globalnej polityce mobilności i imigracji | Mniejszy

W lutym 2024 r. polski rząd ogłosił, że pracuje nad kompleksową strategią migracyjną na lata 2025–2030, tzw. „odpowiedzialny i bezpieczny” Zbliżać się. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji planuje przeprowadzić konsultacje w pierwszej połowie 2024 r., aby poznać preferencje i oczekiwania różnych interesariuszy w zakresie migracji i zatrudnienia za granicą, w tym największych pracodawców w kraju i ich organizacji, a także związków zawodowych. Stanowi to dla kluczowych uczestników rynku okazję do wyrażenia obaw związanych z obecnym podejściem Polski do migracji zarobkowej, które choć pozwala pracodawcom na łatwe i szybkie zatrudnienie wielu pracowników międzynarodowych (w szczególności Ukraińców), pozostaje reaktywne, nieprzewidywalne, a w niektórych przypadkach jest nieprzewidywalne. nie pozwala na wcześniejsze zaplanowanie struktury pracy. Oczekuje się, że nowa strategia doprowadzi do całkowitej zmiany krajowego ustawodawstwa imigracyjnego, które ma wejść w życie w połowie 2025 roku.

W oczekiwaniu na strategię migracyjną Polska w dalszym ciągu wdraża środki tymczasowe mające na celu dostosowanie się do realiów politycznych i rynkowych, a ostatnio przedłużyła szczególne rozwiązania dotyczące praw pobytu i pracy obywateli Ukrainy do 30 czerwca 2024 r., zapewniając Ukraińcom stałą lepszą ochronę i łatwy dostęp do rynku pracy. Nieoficjalnie rząd zasygnalizował, że przedłuży tę ochronę do 4 marca 2025 r., zgodnie z niedawną decyzją Unii Europejskiej w sprawie terminu udzielenia tymczasowej specjalnej ochrony uchodźcom wojennym.

Inne kraje Europy Środkowo-Wschodniej (CEE) również spędzają pierwszy kwartał 2024 r. na aktualizacji swoich globalnych polityk w zakresie mobilności i imigracji. Litwa postanowiła walczyć z obecną praktyką rynkową polegającą na uzyskiwaniu zezwoleń na pobyt dla cudzoziemców za pośrednictwem tzw. firm fasadowych. Nowe przepisy wymagają, aby firma zapraszająca, a następnie zatrudniająca cudzoziemców faktycznie prowadziła działalność gospodarczą na Litwie. Niezastosowanie się do tego wymogu może skutkować zakazem wydania zezwolenia na pobyt lub zakazem zmiany zezwolenia na pobyt na okres sześciu miesięcy.

Tymczasem rumuński rząd wycofał się z zapowiadanego wcześniej zwiększenia limitu zezwoleń na pracę dla obywateli spoza UE w 2024 roku, pozostawiając go na dotychczasowym poziomie 100 tys. Pracodawcy w Rumunii mogą zatem spodziewać się trudności w rekrutacji personelu, zwłaszcza, że ​​ambasady są już mocno przeciążone liczbą aplikacji.

Łotwa z kolei kontynuuje wysiłki mające na celu zakaz używania języka rosyjskiego w przestrzeni publicznej kraju i używanie wyłącznie języka łotewskiego. Wpływ na miejsca pracy jest już znaczący i zauważalny. Zgodnie z nowym ustawodawstwem, język rosyjski nie może już być uwzględniany jako warunek wstępny w przypadku ofert pracy lub rozmów kwalifikacyjnych w byłym sowieckim kraju bałtyckim, z wyjątkiem niektórych zawodów. Łotewskim pracodawcom nie wolno już dyskryminować pracownika lub kandydata ze względu na brak znajomości języka rosyjskiego, chyba że jest to wyraźnie wymagane na konkretnym stanowisku.

Będziemy w dalszym ciągu monitorować rozwój sytuacji imigracyjnej w krajach Europy Środkowo-Wschodniej.