Pamiątka z Mistrzostw Świata, o której marzy każdy: koszulka Messiego.

DOHA, Katar — Coś w pomyśle zdobycia jednej z koszulek Lionela Messiego sprawia, że ​​nawet najbardziej doświadczeni, trzeźwi przeciwnicy powracają do gorącej, gorliwej rzeszy fanów. Gonią go w przerwie, otaczają go po ostatnim gwizdku. koledzy z drużyny kłócić się między sobą o prawo do zażądania cennej pamiątki jej pociągnięcia pędzlem z wielkością.

Kiedy Francja zmierzy się z Argentyną Messiego na Lusail Iconic Stadium w niedzielę, nie będzie bardziej pożądanej nagrody niż koszulka 35-letniego Messiego, inna niż medal Pucharu Świata. W końcu jest to prawdopodobnie ostateczna kolekcja z limitowanej edycji, jedna z zaledwie czterech – co najwyżej – istniejących: koszulka noszona przez największego gracza na świecie w największej grze na świecie.

Zła wiadomość jest taka, że ​​prawdopodobnie nie jest ona dostępna dla nikogo.

Trudno zliczyć, ile jest naprawdę noszonych meczowych koszulek Messiego. Zwycięstwo Argentyny nad Chorwacją we wtorkowym półfinale było oficjalnie 1002. Zaangażowanie w klub i reprezentację w seniorskiej karierze Messiego. Ale to nie znaczy, że istnieją 1002 stroje Messiego. W rzeczywistości prawdziwa liczba jest bardziej prawdopodobne, że będzie dwa razy wyższa.

Wielu graczy ostatecznie decyduje się na noszenie dwóch koszulek podczas meczów i przejście na nowy numer w przerwie meczu. Nie jest jasne, czy Messi robi to w każdym meczu, ale z pewnością czasami to robił. Na przykład w 2012 roku osoby odpowiedzialne za niemiecką drużynę Bayer Leverkusen musiały dać ostrzeżenie dwóm zawodnikom kłócić się o tym, kto dostanie koszulkę Messiego w przerwie.

Jednak to, że w obiegu może być kilka tysięcy koszulek Messiego noszących ślady jego potu, wcale nie oznacza, że ​​są one łatwiejsze do zdobycia. Messi przestrzega ścisłego protokołu wymiany koszulek. Jego pierwsza zasada brzmi: nigdy nie inicjuje wymiany. Do tej pory zrobił tylko jeden wyjątek. Wcześniej w swojej karierze zwrócił się do Zinedine’a Zidane’a, wówczas w Realu Madryt, i zapytał, czy mogliby zamienić się koszulkami. Poza tym powiedział: „Nie proszę o koszule”.

Jego druga zasada: wolałby zamienić się miejscami z innym Argentyńczykiem. W 2017 roku zamieścił na swoim koncie na Instagramie zdjęcie pokoju w swoim domu w Barcelonie, który poświęcił na wystawę wszystkich koszulek, które zebrał przez lata, z których każda była nienagannie ułożona i nienagannie zaprezentowana.

Wielu z nich nosi nazwiska najjaśniejszych gwiazd swoich czasów: Thierry’ego Henry’ego, Luisa Suáreza, Philippa Lahma, Ikera Casillasa. Jednak większość należy do jego rodaków: nie tylko jego kolegów i przyjaciół, jak Ángel Di María, Sergio Agüero czy Pablo Aimar – zawodnik, którego sam Messi nazwał swoim bohaterem – ale także mniej znani: Chori Domínguez, Oscar Ustari i Tomás De Vincenti, wszyscy beneficjenci jego polisy Argentina First.

„Zdobyłem ich całkiem sporo na przestrzeni lat” — powiedział Maxi Rodríguez, przyjaciel i były kolega Messiego z reprezentacji. „Grałem przeciwko niemu całkiem sporo, kiedy byłem w Hiszpanii, kiedy byłem w Espanyolu i Atlético Madryt. Nigdy wcześniej tego nie ustalaliśmy ani nie rozmawialiśmy o tym. Robiliśmy to tylko wtedy, gdy mieliśmy okazję”.

Rodríguez powiedział, że ma kilka koszul Messiego w swoich gablotach, chociaż przyznał z pewnym zażenowaniem, że nie dba o swoją kolekcję tak skrupulatnie jak Messi. Mimo to radzi sobie lepiej niż niektórzy gracze, którzy wymieniali się koszulkami z Argentyńczykiem na początku jego kariery, zanim został Messim.

Były kapitan szkockiej drużyny Celticu, Stephen McManus, zamienił się koszulkami z Messim po meczu Ligi Mistrzów w 2008 roku. McManus nie przypomina sobie, aby był szczególnie zmotywowany, szczególnie do wprowadzenia zmian w stosunku do Messiego; Co gorsza, nie pamięta dokładnie, co zrobił z koszulką.

Ponieważ dzielenie z nim boiska stało się w ostatnich latach zaszczytem, ​​stało się zaszczytem, ​​do którego gracze aspirują, a zdobycie jednej z koszulek Messiego stało się sportem wyczynowym samym w sobie. W 2018 roku holenderski klub PSV Eindhoven ostrzegł swoją drużynę przed ściganiem Messiego w przerwie, aby poprosić o koszulkę po tym, jak ówczesny menedżer klubu, Mark van Bommel, zasugerował, że nie jest to „profesjonalne”.

Jak podano w „Messi vs. Ronaldo”, relacji o tym, jak rywalizacja między dwoma najlepszymi zawodnikami ich pokolenia ukształtowała grę, Messi był „otoczony przez pięciu graczy” z francuskiego Reims Paris Saint-Germain w sierpniu 2021 roku.

Musiał delikatnie powiedzieć młodemu holenderskiemu skrzydłowemu Mitchellowi van Bergenowi – również debiutantowi w tym meczu – że już obiecał koszulkę komuś innemu. Musiał też pozować do zdjęcia z dwuletnim synem bramkarza Reims Predraga Rajkovicia, który został wezwany z tłumu na tę okazję.

Jednak na Mistrzostwach Świata zasady wydają się być nieco bardziej elastyczne, a zdobycie koszulki Messiego to bardziej loteria. Po tym, jak Argentyna pokonała Polskę w fazie grupowej, polski prawy obrońca Matty Cash wałęsał się w tunelu, kiedy został wywołany przez Emiliano Martíneza, bramkarza Argentyny i kolegę z drużyny Casha w Aston Villi.

– Powiedział, że kupił mi prezent – ​​powiedział Cash. – Powiedział mi, żebym poszedł za nim do tunelu, a potem poszedł do szatni i kazał mi czekać. Wyszedł z koszulką Messiego dla mnie. Nie ma nic lepszego niż zobaczenie go z bliska, w prawdziwym życiu. Myślę, że minął mnie w przerwie, a ja spojrzałem na niego i pomyślałem: to jest Messi.” (Turniej Casha zakończył się kolejną nagrodą, która pewnego dnia może okazać się równie cenna: odebrał koszulkę Kyliana Mbappé, po tym jak Polska odpadła z Francją w 1/8 finału)

Inni byli trochę bardziej oportunistyczni. „Wyszedłem na boisko i pocieszyłem wszystkich chłopców, a następnie uścisnąłem dłoń Messiego” – powiedział Cameron Devlin, który był niewykorzystanym rezerwowym dla Australii w przegranej 1/8 finału z Argentyną. Ponieważ tam był, Devlin pomyślał, że może zaryzykować.

„Nikt nic nie powiedział, więc po prostu spróbowałem szczęścia”, powiedział o poproszeniu Messiego o zmianę koszulek. „Powiedział, że przyjmie mnie do środka i tak właśnie się stało. Zdecydowanie chciałem, aby jeden z pozostałych facetów miał szansę jako pierwszy, ale nikt z niej nie skorzystał, więc pomyślałem, dlaczego nie?

Devlin, 24-letni pomocnik szkockiego klubu Hearts, powiedział, że Messi „zdecydowanie” nie miał pojęcia, że ​​kiedyś zamienili się koszulkami. „Byłem zaskoczony, że w ogóle to wziął” – powiedział. „Może nadal leżeć na podłodze w tej garderobie”.

Jednak dla Devlina, podobnie jak dla wszystkich graczy, którzy mają szczęście – lub wystarczająco dużo Argentyńczyków – by zdobyć koszulkę Messiego, jest to nagroda, którą warto mieć. „Muszę mieć setki koszulek” – powiedział Xabi Prieto, pomocnik, który cieszył się długą i pełną sukcesów karierą w hiszpańskim Realu Sociedad.

Powiedział, że większość koszulek w jego kolekcji jest w magazynie. W przeciwieństwie do Messiego nie pokazał ich dziesiątek. „Mam kilku w pokoju, w którym oglądam piłkę nożną, którzy znaczą dla mnie najwięcej, spośród najlepszych graczy, przeciwko którym grałem” – powiedział. To całkiem długa lista: Prieto grał od 2003 do 2018 roku; Zmierzył się zarówno z brazylijską, jak i portugalską wersją Ronaldo, z Zidane’em, z Ronaldinho.

Jednak najbardziej ceni sobie koszulkę Messiego, którą kupił w 2015 roku. „Nikt inny nie twierdził tego przed meczem i nikt inny nie pytał go o to po jego zakończeniu” – powiedział. „Więc pomyślałem, że też mogę. To jest mój ulubiony. Dla mnie jest najlepszy w historii”.

Oczywiście odzyskanie koszulki z finału mistrzostw świata byłoby najlepszą pamiątką dla każdego francuskiego gracza, który miałby szczęście – lub wystarczająco sprytny – by ją zdobyć. Szanse mogą jednak nie być na ich korzyść. Dumne miejsce w kolekcji Messiego wydaje się należeć do koszulki, którą nosił podczas swojego debiutanckiego finału Mistrzostw Świata w 2014 roku. Niektóre rzeczy mogą być tak ważne, tak kolekcjonerskie, tak cenne, że nawet Messi chce je mieć dla siebie.