Ostrożna konferencja prasowa Narodowego Banku Polskiego i de facto rekomendacja łagodzenia | Pstryknąć

Naszym zdaniem wydźwięk konferencji był bardzo gołębi, a przewodniczący wyraził niechęć do dodatnich realnych stóp procentowych, a nawet stwierdził, że realna stopa procentowa wzrosła przed wczorajszą obniżką (do -3,4% wobec -10% w I kwartale be) był „zabójczy” dla gospodarki.

Dodatkowo prezes NBP wyraził silną niechęć do ponoszenia kosztów dezinflacji w postaci poświęcenia wzrostu gospodarczego lub pogorszenia sytuacji na rynku pracy. Prezes Fed wyraźnie stwierdza, że ​​aby inflacja spadła, konieczne jest pogorszenie sytuacji pracowników. Jednocześnie profesor Glapiński po raz kolejny stwierdził, że toleruje inflację na poziomie 5%, czyli powyżej celu NBP (2,5%, +/-1%).

Umiarkowane podejście wyrażało się także w bardzo tolerancyjnym podejściu do osłabienia złotego. Wczorajszy spadek waluty o 2% uznał za niewielką zmianę, gdyż złoty wzrósł wcześniej o 17%. Jego zdaniem takie osłabienie złotego nie ma wpływu na CPI, zwłaszcza biorąc pod uwagę głębokie procesy deflacyjne za granicą.

Dokonana przez RPP ocena sytuacji gospodarczej i czynników dezinflacyjnych pokazała także, jak bardzo Rada była wrażliwa na słabszą dynamikę PKB. Prezes podkreślił, że spowolnienie jest głębsze i dłuższe, a ożywienie słabe, co prowadzi do ograniczenia inflacji i wahań walutowych. Dodał, że proces deflacyjny w wielu krajach związany jest głównie ze spowolnieniem gospodarczym. Naszym zdaniem przypisał on stosunkowo niewielką rolę wygasającym szokom podażowym.

Uważamy, że konferencja pominęła obserwacje, na które zwracają uwagę inne banki centralne. Twierdzą, że pogorszenie koniunktury gospodarczej tłumi inflację w mniejszym stopniu niż w poprzednich cyklach gospodarczych, ponieważ rynki pracy w USA i Europie są stosunkowo mocne. To samo tyczy się Polski. Dlatego wiele banków centralnych zwraca uwagę na utrzymującą się wysoką inflację w sektorze usług.