Opinia | Które kraje rozwijające się wzrosną po pandemii?

Od silnika parowego po samochód, ekonomiczne skutki rewolucji technicznych miały tendencję do nabierania tempa z biegiem czasu i dziesięcioleci po pierwotnym wynalazku. Rewolucja cyfrowa jest młoda; Największy wpływ na wzrost rynków wschodzących będzie prawdopodobnie przed nami.

Kolejnym ważnym wydarzeniem jest reforma gospodarcza. Jedną z głównych wad długoterminowych perspektyw tych narodów jest to, że utkną w cyklu sukcesów i porażek, reformują się tylko wtedy, gdy są zmuszone do kryzysu, tracą zyski podczas boomu, który następuje, a następnie wracają do kryzys. Kryzys tak wielki jak pandemia, na którym można było polegać, wymusił poważne reformy – i tak się stało.

Stany Zjednoczone i inne kraje o rozwiniętych gospodarkach zwiększają swoje wydatki, aby złagodzić finansowe problemy pandemii, ale w przyszłości będą miały negatywny wpływ na wzrost. Biednym krajom brakuje środków do wydawania pieniędzy i dążą do reform, często niepopularnych, ale mających na celu zwiększenie produktywności i wspieranie wzrostu. Indie są rozluźnienie prawa pracy i zasady, które od dziesięcioleci chronią rolników przed siłami rynkowymi. Indonezja obniża podatki i biurokrację, aby tworzyć inwestycje i miejsca pracy. Brazylia forsuje plany ograniczenia swojego zbyt hojnego systemu emerytalnego. Arabia Saudyjska zmienia swoje przepisy imigracyjne otwarcie konkurencji na rynku pracy. Podobne kampanie trwają Egipt, Zjednoczone Emiraty Arabskie i inne narody.

Niestety, wiele gospodarek wschodzących jest uzależnionych od eksportu ropy naftowej, metali, produktów rolnych i innych towarów, więc ich perspektywy zmieniają się wraz z cenami tych surowców. Długie boomy i spadki sprawiły, że ceny towarów w zasadzie nie uległy zmianie, skorygowane o inflację od czasu rozpoczęcia rekordów w 1850 r. To wyjaśnia, dlaczego tak wiele gospodarek utknęło w fazie rozwoju. Dochód na mieszkańca Brazylii, jednego z głównych eksporterów surowców, jest obecnie nie wyższy niż w 1850 r. W porównaniu ze Stanami Zjednoczonymi. Większość czołowych eksporterów ropy nie jest dziś bogatsza w porównaniu z krajami zachodnimi, niż w roku, w którym odkryli ropę.

Jednak w dziesięcioleciach, w których ceny surowców rosną, liczba krajów rozwijających się doganiających swoje rozwinięte odpowiedniki rośnie. Teraz, po dekadzie zmuszania producentów do ograniczania nadpodaży, siły rynkowe wskazują na ożywienie cen surowców w latach 20. XX wieku. To z kolei powinno napędzać losy gospodarek wschodzących, takich jak Brazylia, Rosja i Arabia Saudyjska, przynajmniej do czasu ponownego odwrócenia cyklu surowcowego.

Warto też zauważyć, że choć produkcja zawęziła drogę do bogactwa, to się nie zamknęła. W przeszłości w elektrowniach eksportowych produkcja stanowiła ponad 15% PKB. Dziś gospodarki tej klasy to Wietnam, Bangladesz, Polska i Czechy. Są jednymi z największych zwycięzców, ponieważ firmy poszukujące niższych płac i krótszych linii energetycznych przenoszą fabryki poza Chiny.

Transformacyjny efekt produkcji można dostrzec w kraju takim jak Polska, gdzie międzynarodowe koncerny produkują obecnie samochody, światła i inne towary. Przed pandemią ćwierć wieku nieprzerwanego wzrostu zwiększyło dochody Polski prawie dziesięciokrotnie, do prawie 16 000 dolarów – na progu zaawansowanej gospodarki. Podobna zmiana zachodzi w Wietnamie, który inwestuje nie tylko w nowe fabryki, drogi i porty, ale także w programy eliminacji biedy.

Jeśli tylko kilka narodów może skorzystać na produkcji eksportowej, wiele innych ma szansę na rozwój dzięki reformom gospodarczym, możliwemu ożywieniu cen surowców czy przyspieszającej rewolucji cyfrowej. Te motory wzrostu nie spowodują „wzrostu innych”, który zapoczątkował praktycznie każdą rozwijającą się gospodarkę w 2000 roku. Ale wystarczą, aby zasilić kilka gwiazd wzrostu. W latach dwudziestych część pozostałych prawdopodobnie ponownie wzrośnie.

Ruchir Sharma jest głównym globalnym strategiem w Morgan Stanley Investment Management, ostatnio autorem książki The Ten Rules of Successful Nations i opiniotwórcą. Sam ten esej odzwierciedla jego opinię.

The Times zobowiązuje się do publikowania różne litery Do edytora. Chcielibyśmy usłyszeć, co myślisz o tym lub którymkolwiek z naszych artykułów. Oto kilka Porady. A oto nasz e-mail: [email protected].

Postępuj zgodnie z sekcją „Opinia New York Timesa” na Facebook, Twitter (@NYTopinion) i Instagram.