Oglądaj na żywo zespoły z Melbourne: The Prize

Słowa Jamesa Robertsona

W tym tygodniu poznaj Nicole i Carey z The Prize, nowego rock’n’rollowego zespołu, który niedawno wydał swoją debiutancką EPkę.

Po raz kolejny skupiamy się na nadchodzących koncertowych artystach z Melburnii, którzy zasługują na to, by być widzianymi na scenie w pełnej krasie. Poznaj każdą grupę dzięki naszym dwutygodniowym głębokim zanurzeniom w ich światach, a może po prostu zechcesz zdobyć bilet na ich następny występ…

Ci kolesie wspierają obecnie Chatsa podczas trasy koncertowej i są dumni z tego, że dźwięk jest chwytliwy do samodzielnego słuchania, ale jak monumentalna ściana dźwięku do słuchania na żywo.

Dwie wokalistki zespołu, Nicole i Carey, grają na perkusji i gitarze, a dopełnieniem są dwie inne gitary i bas. Z nostalgicznym off-rockowym połyskiem, który przenika ich brzmienie, ale nie pozostawia poczucia, że ​​utknąłeś w przeszłości, The Prize jest dumna z tego, że powstała jako zgrana jednostka rodzinna. „To tak, jakby mieć pięcioro rodzeństwa, w którym jest tak, jakbym cię kochał, ale chciał cię uderzyć w twarz” – żartuje Nicole.

Poznaj ten nowy, melodyjny zespół, zanim ruszy w stratosferę!

Co sprawia, że ​​Twoje koncerty są wyjątkowe?

„Prawdopodobnie perkusista śpiewający w ścianie głosów” – mówi sama perkusistka – „Wiele osób zauważa, jak to jest, gdy pięć głosów śpiewa jednocześnie i jak bardzo im się to podoba. To by nas określało. To jak brzmienie Phila Spectora, ale tylko z wokalem.”

Carey uczestniczy w elementach muzycznych, które sprawiają, że jej występy zapadają w pamięć. Zazwyczaj jest to „pojedynek na gitarze prowadzącej”, mówi.

„Wiele osób komentuje kwestię trzech gitar”, zauważa Nicole, „ponieważ to też nie jest zbyt powszechne. Joe i Carey podwoją się i grają razem na gitarowych harmoniach.”

Jakie są twoje najbardziej nieprawdopodobne inspiracje?

Nagroda przyciąga ich wpływy daleko i szeroko. Powołując się na klasyczne piosenkarki pop i rock, takie jak Cher, Madonna i Pat Benatar, Nicole uwielbia „silne, silne kobiety, które noszą chore stroje”. Wspomniano również o diwinylach. „Zamierzam to powtarzać, aby ludzie w końcu powiedzieli: 'Brzmią jak Divinyle!’

„Jest wiele powerpunkowych zespołów z LA z lat 70., o których ludzie najpierw wspominają” – mówi Carey. „Potem rozmawiają o rzeczach takich jak Thin Lizzy, ale są zdecydowanie inne rzeczy, które napędzają dźwięk od dołu. Myślę, że to czyni to interesującym. Próbując zebrać kilka różnych wpływów – w naszym zespole panuje postawa typu „zobacz, co się dzieje”.

Co ludzie powinni BYO o twoich koncertach?

Carey chce, aby gracze ożywili klasyczną tradycję koncertową na swoich występach. „Przynieś znak, zrób znak. Chcę znak – mówi. „Tęsknię za tym gównem: to nie dzieje się tak często, jak powinno”.

Gdybyś mógł cofnąć się w czasie i ukraść piosenkę, co by to było i dlaczego?

Carey błądzi po klasycznej stronie rocka. Jego wybór to „Baby Blue” Badfingera. „Kocham tę piosenkę tak bardzo. Jestem zazdrosna o piosenkę. Tak interesujący, a jednocześnie tak przystępny. Przyprawia cię o dreszcze.

Nicole dokonuje dwóch wyborów w oparciu o własną uczciwość. „Gdybym się nie sprzedawał, powiedziałbym, że Święci – 'Tak jak ogień’. Teksty są jak poezja. Sprawia, że ​​stajesz się ciepły i puszysty. Ale jeśli się sprzedam – „Hit Me With Your Best Shot” Pata Benatara”.

Gdybyś mógł koncertować w dowolnym miejscu na świecie, gdzie byś się udał i dlaczego?

„Wycieczka po Europie Wschodniej” – mówi Carey. „Polska i Rumunia. Mam wrażenie, że są zaniedbywane. Są na uboczu, gdzie zespoły zawsze koncertują, ale myślę, że występy w takim miejscu byłyby o wiele bardziej wyjątkowe. Miasta, które mają mnóstwo ludzi spragnionych takich doświadczeń”.

Z drugiej strony Nicole pojechała z Japonią. „Scena muzyczna jest tam świetna zabawa” – mówi. „Wszyscy są za zespołami. Są naprawdę wspierającą społecznością”.

Pytanie od zespołu.

Pytam Nicole i Carey, jakie pytanie powinienem im zadać. Odpowiadają: „O czym jest ta piosenka?” Tytułowy utwór z ich nowej EPki Wrong Side of Town był ich wyborem, w którym chcieli się zagłębić.

„Napisałem to podczas blokady i wszyscy poczuli się naprawdę klaustrofobicznie” – mówi Nicole. „Spakuj się i wróć tam, skąd przybyłeś. Chciałem wyjść i być gdzie indziej. Ale wielu moich przyjaciół, którzy to zrobili, czuło się, jakby wrócili tam, gdzie zaczęli. To było coś, od czego nie można było uciec. Czułem się, jakbym był wszędzie po złej stronie miasta”.

Wreszcie, dlaczego ludzie, którzy cię nie znają, mieliby przyjść na twój koncert?

„To dźwięk, który w tej chwili nie jest nadmiernie tworzony, więc jeśli chcesz doświadczyć czegoś, co nie ma silnej obecności w Melbourne. Możesz być tym podekscytowany.

Można posłuchać debiutanckiej EPki cena na Spotify zanim zobaczysz jej wygląd w nagłówku Kurtyna w przyszłym miesiącu.