Odpływy migrantów zamieniają się w exodus, gdy gospodarki słabną

W ciągu ostatnich trzech lat ponad milion Nepalczyków uciekło z kraju, aby znaleźć pracę w odległych krajach, mimo że koronawirus dusił gospodarkę i pozostawił dziesiątki tysięcy bezrobotnych.

Analitycy twierdzą, że wyjścia mogą osiągnąć ten poziom w tym roku podatkowym 2022-23, ponieważ niestabilność polityczna spowalnia wzrost gospodarczy.

Oficjalne statystyki pokazują, że 347 340 Nepalczyków opuściło kraj w ciągu pierwszych pięciu miesięcy do połowy grudnia; a jeśli pęd się utrzyma, liczba 1 miliona nie jest daleko, mówią.

Exodus młodych ludzi z Madhesh i Prowincji 1 był szczególnym powodem do niepokoju, ponieważ te dwie prowincje na równinach Tarai są znane jako krajowy koszyk żywnościowy. Według raportu Nepal Labour Migration Report 2022 opublikowanego w niedzielę, mieli najwięcej odpływów spośród siedmiu prowincji, wywołując obawy o potencjalne niedobory siły roboczej w pasie rolniczym.

Eksperci twierdzą, że rosnący import Nepalu pokazuje, że już przeszedł on z gospodarki chłopskiej do gospodarki opartej na przekazach pieniężnych.

„Jesteśmy teraz całkowicie uzależnieni od importu. To jest konsekwencja” – powiedział Chiranjivi Nepal, były gubernator Nepalu Rastra Bank.

W 2001 roku Nepal kupił żywność i produkty rolne za marne 11,84 miliona dolarów z sąsiednich Indii. W ostatnim roku podatkowym liczba ta wzrosła do 3 miliardów dolarów.

W ostatnich latach dostawy żywności, zwłaszcza z Indii, gwałtownie wzrosły i zdaniem ekspertów stanowią potencjalne zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego.

„Głównym powodem uzależnienia są młodzi ludzie poszukujący pracy za granicą. Mają pieniądze i importują żywność” – powiedział. „Kryzys zatrudnienia jest bardziej dotkliwy w prowincji Madhesh”.

Dziesięciolecia konfliktu maoistowskiego w latach 1996-2006, po którym nastąpiła kolejna dekada niestabilności politycznej, a następnie poważne przerwy w dostawie prądu, sparaliżowana produkcja i spowolnienie wzrostu gospodarczego.

Analitycy widzą bardziej ponure perspektywy gospodarcze, ponieważ Nepal wygląda na przygotowany na kolejny okres niestabilności politycznej.

Nawet gdy w listopadzie w Nepalu odbyły się wybory parlamentarne, ponad 60 000 Nepalczyków wyjechało do różnych miejsc pracy, nie czekając na wybory.

Według Ministerstwa Zatrudnienia Zagranicznego od połowy listopada do połowy grudnia wydano około 64 000 pozwoleń na pracę.

To pokazuje, że Nepalczycy nie ufają partiom politycznym i ich manifestom, które są pełne niespełnianych obietnic.

„Obecny trend migracyjny będzie się utrzymywał, dopóki nie zwiększymy produkcji krajowej, nie zarobimy więcej dewiz ze sprzedaży energii elektrycznej, nie rozpoczniemy większej liczby projektów rozwojowych, nie stworzymy miejsc pracy i nie skomercjalizujemy sektora rolnego” – powiedział ekonomista Nepal.

Przekazy pieniężne rosną i jest to dobre dla gospodarki, ale ma wiele negatywnych skutków.

Raport o migracji zarobkowej w Nepalu z 2022 r. stwierdza, że ​​nepalscy pracownicy migrujący umierają w większej liczbie. Od sezonu 2008/09 w miejscach pracy zginęło łącznie 10 666 Nepalczyków.

Śmierć migrantów budzi niepokój, ponieważ liczba ta gwałtownie wzrosła w ciągu ostatnich trzech lat. Liczba ta wzrosła z 658 w latach 2019-20 do 1146 w latach 2020-21.

W ubiegłym roku podatkowym liczba zgonów osiągnęła rekordowy poziom 1395.

Większość zgonów migrantów w ciągu ostatnich trzech lat, 870, miała miejsce w Arabii Saudyjskiej, wśród kilkunastu najpopularniejszych miejsc pracy dla nepalskich pracowników.

Według raportu w tym samym okresie w Malezji zginęło 817 nepalskich pracowników, 595 w Katarze i 496 w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Rzeczywista liczba może być wyższa, ponieważ wielu migrantów umiera bez dokumentów, twierdzą obserwatorzy.

Zawał serca jest wymieniany jako główna przyczyna śmierci wśród Nepalczyków w krajach Zatoki Perskiej i Malezji. Setki młodych, zdrowych Nepalczyków poniósł nagłą śmierć w obcych krajach.

Chociaż takie zgony są często określane jako „zgony naturalne”, obrońcy praw człowieka twierdzą, że zdrowi mężczyźni w sile wieku, bez poważnych problemów zdrowotnych przed wyjazdem, nie przedstawiają zatrzymania krążenia jako „śmierci naturalnej”.

Oprócz Covid-19 głównymi przyczynami śmierci pracowników migrujących są samobójstwa, wypadki przy pracy i wypadki drogowe.

„Znaczna liczba Nepalczyków wraca do domu z lekkimi lub poważnymi obrażeniami lub chorobami” – czytamy w raporcie.

„Zagrożenia zdrowotne, na jakie narażeni są pracownicy migrujący, związane są między innymi z narażeniem ich na zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia w pracy, złymi warunkami pracy i życia, brakiem dostępu do ochrony socjalnej, w tym usług medycznych i zdrowotnych, barierami językowymi i kulturowymi, i przymusowe nadgodziny”.

Podczas gdy kraje takie jak Chorwacja, Cypr, Malediwy, Malta, Polska, Rumunia, Turcja i Wielka Brytania pojawiły się jako nowe cele robocze w ciągu trzyletniego okresu, sześć krajów Rady Współpracy Państw Zatoki Perskiej – Zjednoczone Emiraty Arabskie, Katar, Kuwejt, Bahrajn, Arabia Saudyjska i Oman – oraz Malezja to wciąż najpopularniejsze kierunki podróży.

Stopniowo wzrasta liczba nepalskich kobiet wyjeżdżających za granicę.

Według raportu kobiety stanowiły prawie 8 procent pozwoleń na pracę w ostatnim roku podatkowym. Z 630 089 zezwoleń, w tym na wjazd i ponowny wjazd, 49 128 wydano kobietom.

Bagmati było najlepsze spośród siedmiu prowincji, jeśli chodzi o pracowników migrujących ubiegających się o pracę za granicą.

„Wkładu pracowników migrujących w społeczeństwo Nepalu nie można mierzyć wyłącznie pieniędzmi” – powiedział Fredy Guayacan, wysoki urzędnik w Międzynarodowej Organizacji Pracy w Nepalu.

„Migracja zarobkowa pomogła zmienić życie tysięcy ludzi, poprawiając ich dostęp do edukacji, opieki zdrowotnej i innych podstawowych usług. Podczas gdy wielu pracowników migrujących nie ma dostępu do zasobów i informacji, po powrocie z zagranicy spotykają się z ograniczeniami mobilności i piętnem” – powiedział Guayacan.

„Potrzebne są polityki i programy uwzględniające kwestie płci, które zaspokoją ich różnorodne potrzeby”.

Oprócz pozytywnego wpływu zatrudnienia za granicą na gospodarkę i gospodarstwa domowe Nepalu, eksperci i badacze ds. migracji zarobkowej podkreślali potrzebę zapewnienia godnych miejsc pracy, uczciwych i etycznych praktyk rekrutacyjnych, bezpiecznych warunków pracy i życia, zabezpieczenia społecznego, podnoszenia kwalifikacji, skutecznej reintegracji i równości płci w mobilności siły roboczej.