Nowy projekt na Uniwersytecie Warszawskim bada geodane dziedzictwa kulturowego i crowdsourcing

Dziękujemy za rozmowę z nami dzisiaj! Czy możesz nam opowiedzieć o swojej instytucji?

O Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego jest jednym z wiodących humanistycznych ośrodków badawczych w Polsce. Ma na celu szkolenie profesjonalistów, którzy potrafią wyjaśnić teraźniejszość, śledząc przebieg społecznych, politycznych, ekonomicznych i kulturowych procesów społeczeństw na przestrzeni dziejów.

W działalności naukowej i dydaktycznej Wydziału Historycznego uczestniczy wielu wybitnych historyków. Prowadzi unikalne badania nad światem starożytnym, cywilizacjami pozaeuropejskimi, a także naukami pomocniczymi historii. Wyniki tych badań w dużej mierze kształtują obraz polskiej nauki historycznej.

Na czym skupiał się twój projekt? A jak powstał?

Dane geograficzne są ważne w wielu obszarach dziedzictwa kulturowego, od wykorzystywania modeli 3D wykopalisk w archeologii po wycieczki z przewodnikiem po krajobrazach kulturowych przy użyciu smartfonów. Przy wsparciu grantu badawczego Europeana, aby połączyć badaczy i praktyków z sektora GLAM, stworzyliśmy warsztaty „Cultural Heritage Geodata Citizen Science: Polish Perspectives”, które odbyły się na Uniwersytecie Warszawskim w marcu 2022 roku.

Podczas warsztatów zbadano aktualne problemy związane z crowdsourcingiem geodanych dziedzictwa kulturowego, a zwłaszcza polskie perspektywy dostarczania danych geograficznych. Przeanalizował crowdsourcing dla dziedzictwa kulturowego, wytyczne i najlepsze praktyki dotyczące infrastruktury danych, perspektywy instytucjonalne i kierunek rozwoju geodanych dziedzictwa kulturowego w Polsce. Warsztaty stymulowały również wymianę doświadczeń, tworzenie sieci i podkreślały znaczenie artykulacji między instytucjami dziedzictwa kulturowego.

Jaki był rezultat?

Z warsztatów wystawiamy Warszawska Deklaracja w sprawie geodanych dziedzictwa kulturowegoktóra zawiera przegląd tematów poruszanych przy tej okazji, a także dodatkowe informacje i zasoby.

Czego nauczyłeś się z tego doświadczenia crowdsourcingu dla dziedzictwa kulturowego?

Dziedzictwo kulturowe to szeroka i różnorodna dziedzina. Wyzwanie polega na tym, że problemy są złożone. Podczas warsztatu, kiedy rozmawialiśmy o crowdsourcingu, przypomniano nam o znaczeniu indywidualnych sytuacji i kontekstów. Nie tylko poszczególne osoby, ale relacje między osobami uczestniczącymi w projekcie.

W jaki sposób można projektować inicjatywy crowdsourcingowe, aby zaspokoić potrzeby naukowców?

Wczesne zaangażowanie naukowców i często jest niezwykle ważne w inicjatywach crowdsourcingowych. Aspekty instytucjonalne, kulturowe i polityczne są bardzo istotne i wymagają szczególnej uwagi podczas projektowania i wdrażania.

Jakie masz plany na przyszłość projektu?

Teraz odsyłamy profesjonalistów pracujących w polskich instytucjach dziedzictwa kulturowego do Warszawskiej Deklaracji o Geodanych Dziedzictwa Kulturowego (z polskim tłumaczeniem) oraz do filmu podsumowującego warsztaty. Udostępnimy również dokument współpracownikom z zagranicy. Deklarację Warszawską postrzegamy jako punkt odniesienia dla rozwoju naszej przyszłej współpracy z instytucjami dziedzictwa kulturowego w Polsce i Europie.