Neolityczni rolnicy przetwarzali mleko krowie, kozie i owcze

Według ostatnich badań mleko od krów, kóz i owiec było przetwarzane przez neolitycznych rolników.

Badanie opublikowane w Royal Society Open Science potwierdziło, że neolityczni rolnicy na terenach dzisiejszej Polski wytwarzali produkty mleczne z mleka różnych zwierząt, takich jak krowy, owce i kozy. Taki wniosek wysunięto na podstawie analizy pozostałości znalezionych w glinianych garnkach odkrytych na terenie województwa kujawsko-pomorskiego.

Doktor. Harry Robson z Wydziału Archeologii Uniwersytetu w Yorku powiedział: „Wyniki te znacząco przyczyniają się do naszego zrozumienia wykorzystania produktów mlecznych przez niektórych z pierwszych rolników w Europie Środkowej.

„Podczas gdy poprzednie badania wykazały, że produkty mleczne były szeroko dostępne w niektórych regionach Europy w tym okresie, tutaj po raz pierwszy mamy wyraźne dowody na istnienie zróżnicowanego stada mlecznego, w tym bydła, owiec i kóz, na podstawie analizy ceramiki. ”

W 2016 roku podczas wykopalisk ratowniczych w okolicach wsi Sławęcinek (kujawsko-pomorskie) archeolodzy odkryli naczynia ceramiczne w warstwie neolitu górnego (ok. 3650-3100 lat temu). Wykopaliska ujawniły również pozostałości małej osady, która obejmowała cztery domy, studnie i cmentarzyska.

Aby zbadać naczynia i osady na ich powierzchni, naukowcy wykorzystali wielołańcuchową analizę proteomiczną i lipidową. Porównując dane proteomiczne, można bezpośrednio zidentyfikować produkcję sera i inne metody przetwarzania mleka, które wzbogacają skrzep, badając stosunek białka w skrzepie.

Główna autorka badań, Miranda Evans z Wydziału Archeologii Cambridge, powiedziała: „Wyniki proteomiczne pokazały, że starożytne pozostałości (naczyniowe – PAP) przypominały zarówno współczesne pozostałości po produkcji sera, jak i sam ser, a nie sam ser. mleko. Świadczy to o tym, że Sławęcinek uprawiał serowarstwo lub inne przetwórstwo mleczne wzbogacone twarogiem”.

Innym dowodem na to, że różne gatunki serów były wykorzystywane do wyrobu sera, była obecność na stanowisku archeologicznym kości krów, owiec lub kóz.

W okresie neolitu nietolerancja laktozy była powszechna i dotyczyła prawie wszystkich mieszkańców Europy. Dopiero w późnej epoce brązu rozprzestrzeniła się mutacja genetyczna, która umożliwiła dorosłym wytwarzanie laktazy, enzymu odpowiedzialnego za rozkład laktozy w organizmie. W tym samym czasie hodowcy zwierząt odkryli techniki zmniejszania zawartości laktozy w mleku za pomocą metod takich jak produkcja sera lub jogurtu.

Dowody na spożycie produktów mlecznych obejmują pozostałości naczyń z „pozostałościami mlecznymi” zachowane z tamtej epoki w różnych regionach. Podobnym argumentem są białka mleka znalezione w płytce nazębnej neolitycznych ludzi. Istnieją również kości bydła z oczekiwanymi wzorami uboju zwierząt mlecznych.

Istnieje coraz więcej dowodów archeologicznych wskazujących, że spożywanie mleka było praktyką w Europie Środkowej sięgającą epoki neolitu. Cząsteczki tłuszczu charakterystyczne dla produktów mlecznych odkryto na naczyniach ceramicznych odkopanych na terenie dzisiejszej Polski i Węgier, których datowanie szacuje się na VI tysiąclecie pne. Ponadto w naczyniach wykopanych na Kujawach zidentyfikowano ślady produkcji sera sprzed ponad 7000 lat.

PAPKA

Źródło obrazu nagłówka: University of York