Nasdaq gwałtownie spadł na nieszczęścia Netflix, ale Dow zyskał na doładowaniu P&G i IBM

We wtorek MFW obniżył perspektywy globalnego wzrostu pośród konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. MFW powiedział, że wojna Rosji na Ukrainie zaszkodzi globalnemu wzrostowi, podczas gdy rosnąca inflacja podnosi perspektywę niepokojów w biedniejszych krajach.

MFW: Wojna osłabia światowe perspektywy gospodarcze wraz ze wzrostem inflacji

Skutki wojny rozprzestrzenią się daleko i szeroko, zwiększając presję cenową i intensyfikując poważne wyzwania polityczne.

Ten kryzys rozwija się, mimo że światowa gospodarka jeszcze nie w pełni wyzdrowiała z pandemii. Jeszcze przed wojną inflacja wzrosła w wielu krajach z powodu nierównowagi podaży i popytu oraz wsparcia politycznego podczas pandemii, co doprowadziło do zacieśnienia monetarnego. Niedawne blokady w Chinach mogą stworzyć nowe wąskie gardła w globalnych łańcuchach dostaw.

W tym kontekście, poza bezpośrednim i tragicznym skutkiem humanitarnym, wojna spowolni wzrost gospodarczy i zwiększy inflację. Ryzyko makroekonomiczne gwałtownie wzrosło, a kompromisy polityczne stały się jeszcze trudniejsze.

W porównaniu z naszą styczniową prognozą obniżyliśmy naszą prognozę globalnego wzrostu do 3,6 procent zarówno na 2022, jak i 2023 rok. Odzwierciedla to bezpośredni wpływ wojny na Ukrainę i sankcji na Rosję, przy czym oczekuje się, że oba kraje odnotują gwałtowne spadki. Tegoroczna prognoza wzrostu dla Unii Europejskiej została zrewidowana w dół o 1,1 punktu procentowego z powodu pośrednich skutków wojny, co czyni ją drugim co do wielkości czynnikiem wpływającym na ogólną korektę w dół.

Wojna dokłada się do serii wstrząsów podażowych, które w ostatnich latach dotknęły światową gospodarkę. Podobnie jak fale sejsmiczne, jego skutki rozprzestrzenią się daleko i szeroko – poprzez rynki towarowe, połączenia handlowe i finansowe. Rosja wraz z Ukrainą jest głównym dostawcą ropy naftowej, gazu i metali, a także pszenicy i kukurydzy. Zmniejszona podaż tych towarów spowodowała gwałtowny wzrost ich cen. Importerzy towarów z Europy, Kaukazu i Azji Środkowej, Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej oraz Afryki Subsaharyjskiej są najbardziej dotknięci. Jednak wzrost cen żywności i paliw uderzy w gospodarstwa domowe o niskich dochodach na całym świecie, w tym w obu Amerykach i pozostałej części Azji.

Europa Wschodnia i Azja Środkowa mają duże bezpośrednie powiązania handlowe i przekazy pieniężne z Rosją i oczekuje się, że w rezultacie ucierpią. Wysiedlenie około 5 milionów Ukraińców do krajów sąsiednich, zwłaszcza Polski, Rumunii, Mołdawii i Węgier, zwiększa presję gospodarczą w regionie.

wzmocnione ciśnienie

Perspektywy średnioterminowe zostały zrewidowane w dół dla wszystkich grup z wyjątkiem eksporterów surowców, którzy czerpią korzyści z rosnących cen energii i żywności. Powrót do trendów sprzed pandemii potrwa dłużej. A rozbieżność, która otworzyła się w 2021 r. między gospodarkami rozwiniętymi, wschodzącymi i rozwijającymi się, prawdopodobnie utrzyma się, co sugeruje trwałe blizny po pandemii.

Inflacja stała się wyraźnym i aktualnym zagrożeniem dla wielu krajów. Jeszcze przed wojną gwałtownie rosła z powodu rosnących cen towarów i nierównowagi między podażą a popytem. Wiele banków centralnych, takich jak Rezerwa Federalna, już przeszło w kierunku zacieśniania polityki pieniężnej. Zakłócenia związane z wojną potęgują tę presję. Obecnie oczekujemy, że inflacja pozostanie na wysokim poziomie przez znacznie dłuższy czas. W Stanach Zjednoczonych i niektórych krajach europejskich, na tle napiętych rynków pracy, osiągnął najwyższy poziom od ponad 40 lat.

Rośnie ryzyko, że oczekiwania inflacyjne oddalą się od celów inflacyjnych banków centralnych, co skłoni decydentów do bardziej agresywnego zaostrzenia polityki. Ponadto wzrost cen żywności i paliw może również znacznie zwiększyć prawdopodobieństwo niepokojów społecznych w biedniejszych krajach.

Bezpośrednio po inwazji zaostrzyły się warunki finansowe dla krajów wschodzących i rozwijających się. Do tej pory ta ponowna ocena była w dużej mierze uporządkowana. Pozostaje jednak kilka zagrożeń związanych z niestabilnością finansową, co zwiększa perspektywę gwałtownego zacieśnienia globalnych warunków finansowych i odpływu kapitału.

Po stronie fiskalnej pole manewru w wielu krajach zostało już osłabione przez pandemię. Prognozowano, że wycofywanie nadzwyczajnego wsparcia fiskalnego będzie kontynuowane. Rosnące ceny surowców i globalne stopy procentowe jeszcze bardziej ograniczą przestrzeń fiskalną, zwłaszcza dla importujących ropę i żywność gospodarek wschodzących i rozwijających się.

Wojna zwiększa również ryzyko bardziej trwałej fragmentacji gospodarki światowej na bloki geopolityczne o różnych standardach technologicznych, transgranicznych systemach płatności i walutach rezerwowych. Taka zmiana tektoniczna spowodowałaby długoterminową nieefektywność, zwiększyła zmienność i stanowiłaby poważne wyzwanie dla ram opartych na zasadach, które rządziły stosunkami międzynarodowymi i gospodarczymi przez ostatnie 75 lat.

priorytety polityczne

Niepewność otaczająca te prognozy jest znaczna i znacznie przekracza normę. Wzrost może dalej spowolnić, a inflacja może przekroczyć nasze prognozy, jeśli na przykład sankcje rozszerzą się na rosyjski eksport energii. Dalsze rozprzestrzenianie się wirusa może skutkować bardziej śmiercionośnymi wariantami uciekającymi przed szczepionkami, prowadząc do nowych blokad i zakłóceń produkcji.

W tym trudnym środowisku ważną rolę odegrają polityki krajowe i wysiłki wielostronne. Banki centralne będą musiały znacząco dostosować politykę, aby zapewnić utrzymanie średnio- i długoterminowych oczekiwań inflacyjnych. Jasna komunikacja i wybiegające w przyszłość wytyczne dotyczące perspektyw polityki pieniężnej będą niezbędne, aby zminimalizować ryzyko destrukcyjnych dostosowań.

Kilka gospodarek musi skonsolidować swoje bilanse budżetowe. Nie powinno to uniemożliwiać rządom kierowania wsparcia do słabszych grup społecznych, zwłaszcza biorąc pod uwagę wysokie ceny energii i żywności. Osadzenie takich wysiłków w średnioterminowych ramach z jasną, wiarygodną ścieżką do stabilizacji długu publicznego może pomóc w stworzeniu przestrzeni dla zapewnienia niezbędnego wsparcia.

dolna linia:

MFW widzi zsynchronizowaną globalną stagflację w wyniku przedłużającego się konfliktu geopolitycznego/wojny zastępczej między Rosją a Ukrainą. Rosja przyspiesza wysiłki, aby w pełni kontrolować ukraiński region Donbasu do 9 maja, rosyjskiego „Dnia Zwycięstwa” (przeciwko Niemcom podczas II wojny światowej), aby zapewnić „zwycięstwo” „specjalnej operacji wojskowej” na Ukrainie. Ale nawet jeśli Rosja ogłosi „zwycięstwo” 9 maja i ogłosi jakiś rodzaj zawieszenia broni, wojna zastępcza między Rosją a NATO/G7 może się nie skończyć. G7/USA nie może złagodzić sankcji gospodarczych nałożonych na Rosję do czasu wprowadzenia reżimu Putina.

Rynek jest teraz zaniepokojony synchroniczną globalną stagflacją w związku z trwającymi sankcjami gospodarczymi nałożonymi na Rosję, która promuje towary takie jak ropa i gaz oraz niektóre produkty spożywcze/surowce. Podwójne połączenie wyższej inflacji żywności i paliw oraz wolniejszego wzrostu gospodarczego może prowadzić do stagflacji. Również wyższa inflacja zmusi globalne banki centralne, w tym Fed, do szybszego zacieśniania polityki pieniężnej. Wszystko to może doprowadzić do całkowitej recesji do końca 2023 r., co skłoni Fed do rozpoczęcia QE-5 i obniżek stóp procentowych.