Nauka
NASA Voyager 2 ponownie otrzymuje polecenia z Ziemi
Agencja ogłosiła, że po siedmiomiesięcznej przerwie bez możliwości dowodzenia Voyagerem 2 NASA może teraz przekazywać statkowi nowe kierunki i procedury.
Sonda kosmiczna Voyager 2 wystrzelona w sierpniu 1977 roku została podróżuje na zewnątrz przez ponad 43 lata, odwiedzając Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna.
Naprawy i aktualizacje przez zespół w NASA trwają od połowy marca na Deep Space Station 43 w Canberze w Australii. Ta stacja jest jedyną anteną na świecie zdolną do komunikacji z sondą. Wynika to z położenia sondy Voyager 2 w przestrzeni kosmicznej, położenia anteny na półkuli południowej oraz faktu, że antena może współpracować z technologią sondy z lat 70.
Operatorzy dokonywali niezbędnych napraw jego anteny, która ma 70 metrów średnicy lub 230 stóp. Jeden z dwóch nadajników radiowych nie był modernizowany od 47 lat.
Operatorzy misji w czwartek wieczorem wysłali sygnał testowy do Voyagera 2, który jest teraz w przestrzeni międzygwiezdnej. Statek odezwał się w poniedziałek rano. Voyager 2 potwierdził sygnał i wykonał polecenie wysłane przez kontrolerów misji.
„To, co czyni to zadanie wyjątkowym, polega na tym, że pracujemy na wszystkich poziomach anteny, od cokołu na poziomie gruntu aż do słupków zasilających (w których znajdują się części odbiorników antenowych) w środku anteny, która się rozciąga powyżej obręczy – powiedział Brad Arnold, kierownik projektu Deep Space Network w Jet Propulsion Laboratory NASA w Pasadenie w Kalifornii.
„Ta komunikacja testowa z Voyagerem 2 zdecydowanie mówi nam, że nasza praca idzie zgodnie z planem” – dodał w komunikacie prasowym.
Pełne zakończenie aktualizacji ma nastąpić w lutym 2021 r.
W przestrzeni międzygwiazdowej
Voyager 2 stał się drugim statkiem stworzonym przez człowieka, który wkroczył w przestrzeń międzygwiezdną w 2018 roku, po tym jak jego bliźniaczy Voyager 1 dokonał tego wyczynu w 2012 roku.
Chociaż operatorzy misji nie mogli wydawać poleceń sondzie Voyager 2 przez okres mniej więcej tak długi, jak pandemia koronawirusa, nadal otrzymywali dane z sondy. Zarówno Voyager 1, jak i Voyager 2 znajdują się tuż poza heliosferą, bańką pól magnetycznych i cząstek utworzonych przez słońce.
„Zawsze rozmawialiśmy ze statkiem kosmicznym. Robiliśmy to codziennie” – powiedziała Suzanne Dodd, dyrektor JPL Interplanetary Network Directorate i kierownik projektu misji Voyager międzygwiazdowej. „Widzimy, jak to jest zdrowe. Gdyby nie było zdrowe, wiedzielibyśmy”.
Jednak podczas napraw jeśli wystąpił problem ze statkiem, NASA nie miała sposobu, aby szybko powiedzieć mu, aby dostosować kurs.
Ponieważ systemy pokładowe Voyager 1 i 2 są tak stare, mają 200 000 razy mniej pamięci niż smartfony – wyjaśniła. Ta prymitywna technologia o mniejszej złożoności może być dobrodziejstwem dla długowieczności sondy, trwającej ponad cztery dekady.
„To prawdopodobnie jeden z powodów, dla których przetrwały tak długo, tylko dlatego, że są takie proste” – powiedziała. „Voyagers mają doskonałe osiągnięcia. Statki kosmiczne są niezwykle odporne”.
Ta odporność umożliwia ludzkości ciągłe uzyskiwanie nowych informacji o zewnętrznych krawędziach naszego Układu Słonecznego. A te dane przypominają, że poza plemieniem, klasą, ideologią i partią polityczną, wszyscy jesteśmy częścią czegoś nieskończenie wspaniałego.
Patrząc na nas z perspektywy sondy Voyager 2, wszystkie nasze zmagania są nieskończenie małe, gdy czekamy na wyniki wyborów.
„Nie ma chyba lepszego dowodu na szaleństwo ludzkich zarozumiałości niż ten odległy obraz naszego maleńkiego świata” – napisał legendarny astronom Carl Sagan w swojej książce „Pale Blue Dot” w 1994 roku.
„Dla mnie podkreśla to naszą odpowiedzialność, aby traktować się nawzajem życzliwej oraz zachować i pielęgnować bladoniebieską kropkę, jedyny dom, jaki znaliśmy”.
„Piwny maniak. Odkrywca. Nieuleczalny rozwiązywacz problemów. Podróżujący ninja. Pionier zombie. Amatorski twórca. Oddany orędownik mediów społecznościowych.”
