Najnowsze wiadomości o wojnie rosyjsko-ukraińskiej: aktualizacje na żywo

Był to przełomowy moment dla rządu Zełenskiego, który zapewnił sprawne i zsynchronizowane działanie wielu różnych agencji. Kluczowi politycy odłożyli na bok walki wewnętrzne, które przez dziesięciolecia definiowały ukraińską politykę, i zamiast tego stworzyli szeroko zjednoczony front, który trwa do dziś.

Żaden z wysokich rangą urzędników nie uciekł ani nie uciekł, a biurokracja szybko wszczęła wojnę.

„Na początku wojny wszyscy byli w szoku i wszyscy myśleli, co robić – zostać w Kijowie lub się ewakuować” – powiedział Siergiej Nikiforow, rzecznik Zełenskiego. „Decyzja prezydenta była taka, że ​​nikt nigdzie się nie wybiera. Zostaliśmy w Kijowie i walczyliśmy. To ją cementowało”.

Dla większości świata Zełenski jest najbardziej znany z tego, że pojawia się za pośrednictwem wideokonferencji z codziennym przesłaniem odwagi i buntu, aby zmobilizować swój lud i nakłaniać sojuszników do dostarczenia broni, pieniędzy i wsparcia moralnego. W niedzielę ponownie przyciągnął światową uwagę na spotkaniu w Kijowie z dwoma wyższymi rangą urzędnikami USA, sekretarzem stanu Antony J. Blinkenem i sekretarzem obrony Lloydem J. Austinem III, którzy zapowiedzieli większe wsparcie wojskowe. i – w posunięciu o znaczeniu symbolicznym – powiedział, że Stany Zjednoczone ponownie otworzą swoją ambasadę w Kijowie.

Ale za kulisami dotychczasowy sukces Zełenskiego jest również zakorzeniony w zdolności rządu do sprawnego działania i podejmowania kroków, aby pomóc ludziom w radzeniu sobie, takich jak szeroko zakrojona deregulacja, aby utrzymać gospodarkę na powierzchni i zapewnić podstawowe towary i usługi.

Na przykład rozluźniając przepisy dotyczące transportu towarowego, rząd zdołał uporać się z tragicznym ryzykiem braku żywności w stolicy, Kijowie, na początku wojny. A w marcu obniżył podatki handlowe do 2% — i to tylko wtedy, gdy właściciel chciał zapłacić.

„Płać, jeśli możesz, ale jeśli nie możesz, nie zadawaj żadnych pytań” – powiedział wtedy Zełenski.

Co bardziej kontrowersyjne, połączył w jedno medium sześć stacji telewizyjnych, które wcześniej ze sobą rywalizowały. Powiedział, że fuzja była konieczna dla bezpieczeństwa narodowego, ale frustrowała przeciwników politycznych i zwolenników wolności słowa.

Zawarł też rozejm ze swoim głównym przeciwnikiem w polityce wewnętrznej, byłym prezydentem Petro O. Poroszenką, z którym toczył spory do wybuchu wojny.

Ogromny efekt wojny wokół flagi bez wątpienia ułatwił Zełenskiemu pracę, powiedział Wołodymyr Jermolenko, redaktor naczelny „Ukrainy Świat”, czasopisma poświęconego polityce. „Dziwną cechą ukraińskiej polityki jest to, że sprawczość wywodzi się ze społeczeństwa, a nie przywódców politycznych” – powiedział. „Zełenski jest tym, kim jest ze względu na Ukraińców, którzy stoją za nim, wykazując odwagę”.

Dodał, że „nie podważa to ich wysiłków” i przypisuje Zełenskiemu przystosowanie swojej przedwojennej populistycznej polityki do efektywnego stylu przywództwa w ogniu konfliktu.

Dziś panie Zełenski na ulicy Bankowej to cicha, ciemna przestrzeń pełna żołnierzy; w korytarzach i na podestach schodów znajdują się stanowiska strzeleckie chronione workami z piaskiem. „Byliśmy przygotowani do walki w tym właśnie budynku” – powiedział Nikiforov.

Były aktor komiksowy, ukraiński przywódca, otoczył się grupą zwolenników z czasów telewizji, związki, które w przeszłości wywoływały oskarżenia o kumoterstwo, ale dobrze mu służyły podczas konfliktu, utrzymując kierownictwo w jednym miejscu. I pan Zełenski ułożył swoje dni w sposób, który mu odpowiada.

Zełenski otrzymuje indywidualne instrukcje telefoniczne od dowódcy Sił Zbrojnych generała Walerija Załużnego, kilka razy dziennie, często wcześnie rano, powiedzieli adiutanci i doradcy.

Po tym następuje poranna wideokonferencja z premierem, czasami z innymi członkami gabinetu oraz przywódcami wojska i agencji wywiadowczych, w formacie łączącym podejmowanie decyzji wojskowych i cywilnych, jak twierdzi Nikiforow, jego rzecznik.

Oczywiście, wideo przemówienia Zełenskiego – do Kongresu USA, brytyjskiego parlamentu, izraelskiego Knesetu i innych rządów – pozostają decydującym i najskuteczniejszym elementem jego roli podczas wojny. Armie ukraińskie i rosyjskie nadal toczą zaciekłe bitwy na równinach wschodnich, ale w wojnie informacyjnej Kijów wyraźnie wygrał.

Wygłaszane z pasją przez byłego aktora z głębokim wyczuciem narracji i dramatu, przemówienia Zełenskiego zgromadziły jego rodaków i wzbudziły międzynarodowe poparcie.

Niektóre są improwizowane, a inne bardziej oskryptowane. Podobno autorem przemówień Zełenskiego był 38-letni były dziennikarz i politolog Dmytro Łytwyn. Rzecznik Nikiforow potwierdził, że prezydent współpracuje z pisarzem, ale nie powiedział z kim.

Z politycznego punktu widzenia Zełenski wykonał kilka wstępnych posunięć, które pozwoliły mu zredukować wszelkie wewnętrzne konflikty, które mogłyby zaszkodzić wysiłkowi wojennemu.

Wśród nich było trudne zbliżenie z Poroszenką, który ostro skrytykował Zełenskiego od czasu przegranej z nim w wyborach w 2019 r. Spór trwał nawet wtedy, gdy Rosja zgromadziła wojska na granicy, a prokurator Zełenskiego umieścił Poroszenkę w areszcie domowym za kilka politycznie zabarwionych spraw.

Ale w dniu inwazji Rosji obaj przywódcy doszli do porozumienia. „Spotkałem się z Zełenskim, uścisnęliśmy sobie ręce” – powiedział w marcu Poroszenko. „Powiedzieliśmy, że zaczynamy od zera, może mocno liczyć na moje wsparcie, bo teraz mamy wroga. A imię tego wroga to Putin”.

Zełenski zakazał działalności innej głównej frakcji opozycyjnej, partii politycznej o orientacji rosyjskiej.

Pomogło to w tym, że partia polityczna Sługa Narodu Zełenskiego zdobyła większość miejsc w parlamencie w 2019 roku, co pozwoliło mu przed wojną na powołanie gabinetu zwolenników. Poprzednie ukraińskie rządy były podzielone między rywalizujących prezydentów i gabinety kontrolowane przez opozycję.

– Nie na papierze, ale w rzeczywistości to jeden wielki zespół – powiedział Igor Nowikow, były doradca ds. polityki zagranicznej. „Jest bardzo zjednoczony”.

Tymofij Myłowanow, były minister gospodarki, a obecnie doradca ekonomiczny urzędu prezydenta, przyrównał ukraińską politykę do „walczenia między bliskimi”.

„To rodzinna kłótnia” – powiedział. „Ale rodzina jest najważniejsza”.

Wewnętrzny krąg tworzą głównie weterani przemysłu medialnego, filmowego i komediowego o pochodzeniu podobnym do Zełenskiego.

Andrij Jermak, szef sztabu i były producent filmowy, jest powszechnie uważany za drugiego najpotężniejszego polityka na Ukrainie, chociaż jego następcą konstytucyjnym jest przewodniczący parlamentu Ruslan Stefanchuk, który na początku wojny został ewakuowany na zachodnią Ukrainę. Pan. Yermak nadzoruje politykę zagraniczną i gospodarczą.

Inni ważni doradcy to Mychajło Podolak, były dziennikarz i redaktor, który jest negocjatorem z Rosjanami; Serhiy Shefir, były scenarzysta, obecnie krajowy doradca polityczny; i Kirill Tymoszenko, były operator, który obecnie nadzoruje pomoc humanitarną.

Naczelne dowództwo wojskowe składa się z oficerów, w tym generała Załużnego, którzy mają doświadczenie w walce z Rosją podczas ośmioletniego konfliktu na wschodniej Ukrainie.

Według Mylovanova na początku wojny Zełenski wyznaczył dla ministerstw swojego rządu trzy priorytety: pozyskiwanie broni, transport żywności i innych towarów oraz utrzymywanie dostaw benzyny i oleju napędowego. Ministerstwa zostały poinstruowane, aby przeredagować przepisy, aby zapewnić szybką dostawę na wszystkich trzech pasach.

Było to być może najbardziej pomocne w początkowym gorączkowym pośpiechu, by sprowadzić żywność do Kijowa, który był zagrożony oblężeniem i głodem.

Gdy łańcuch dostaw został zakłócony, biuro prezydenckie wynegocjowało porozumienie między sieciami supermarketów, firmami przewozowymi i kierowcami-wolontariuszami w celu ustanowienia jednej usługi przewozowej, która zaopatruje wszystkie sklepy spożywcze. Sklepy umieściłyby zamówienie na stronie internetowej, a każdy dostępny kierowca zrealizowałby zamówienie za darmo lub za cenę benzyny.

Być może najbardziej kontrowersyjnym posunięciem Zełenskiego było połączenie sześciu telewizyjnych redakcji w jeden kanał z jednym reportażem. Pominięto w grupie główną opozycyjną stację telewizyjną Channel 5, powiązaną z panem. Poroszenko.

Pan. Zełenski pozycjonował środek jako niezbędny dla bezpieczeństwa narodowego. Przeciwnicy postrzegali to jako niepokojący przykład rządowego rozprawiania się z protestami.

„Mam nadzieję, że zwycięży mądrość i nie zamierzamy jej wykorzystywać do depresji wobec politycznych konkurentów” – powiedział Wołodymyr Ariew, członek partii politycznej Solidarność Poroszenki.

Ofiarą wojny była także przejrzystość w parlamencie ukraińskim.

Parlament spotyka się w nieregularnych, niezapowiedzianych odstępach czasu, trwających mniej więcej godzinę, ze względów bezpieczeństwa, aby uniknąć szybkiego ataku rosyjskich pocisków manewrujących.

Według Ariewa, aby przyspieszyć sesje, posłowie nie debatują nad ustawami publicznie w Izbie, ale prywatnie podczas ich opracowywania. Następnie parlamentarzyści gromadzą się w imponującej sali neoklasycznej, szybko głosują, a następnie rozchodzą się.

Mylovanov, doradca ekonomiczny prezydenta, powiedział, że pluralistyczna kultura polityczna Ukrainy odrodzi się. Teraz potrzebna jest jedność, powiedział.

– Nie martw się – powiedział. „Wrócimy do walki o liberalną kontra protekcjonistyczną politykę gospodarczą, kontrolę cen, jak przyciągać inwestycje i całą resztę”.

Maria Varenikova przyczyniły się raporty z Kijowa.