Zabawa
Miłość dostaje pokój – mocny film o nadziei
Z Sue Weston i Susan Rosenbluth – Dwa pozwy przed sądem
Miłość dostaje pokój to film o grupie teatralnej z getta warszawskiego, zwłaszcza przeplatanie się życia aktorów na scenie i poza nią. Powstał na podstawie komedii muzycznej MIŁOŚĆ SZUKA MIESZKANIA Jerzego Jurandota, wystawionej 16 stycznia 1942 roku w Teatrze Femina w getcie warszawskim. Jurandot, polski Żyd, wyśmiewa ich sytuację, dodając widzom siły do walki i woli przetrwania.
Filmowiec Rodrigo Cortés stworzony Miłość dostaje pokój używając oryginalnych tekstów i tekstów piosenek, ale muzyka zaginęła i została ponownie zinterpretowana przez Victora Reyesa w oparciu o tradycję muzyki scenicznej późnych lat 30. Corté wyobraził sobie narrację na trzech poziomach: „surowa rzeczywistość tej grupy aktorów w getcie, łagodniejsza i stylizowana rzeczywistość postaci, które interpretują, i po trzecie, sam teatr i to, co widzowie widzą ze swoich miejsc”.
I to działa, przenosi nas w czasie i przestrzeni i staje się widzem w getcie warszawskim. Mieszkańcy getta nieustannie balansowali na cienkiej granicy między spełnieniem kapryśnych żądań nazistów a zachowaniem resztek godności. Miłość dostaje pokój jest wzruszająca historia miłosna.
Miłość dostaje pokój będzie dostępny w wybranych kinach od 23 czerwca, w tym w Los Angeles, Miami, Minneapolis, Seattle i Scottsdale przesyłanie strumieniowe od 30 czerwca.
kontekst historyczny
16 listopada 1940 r. wszyscy Żydzi w Warszawie i dziesiątki tysięcy uchodźców z całej Polski zostali uwięzieni w odizolowanym od świata zewnętrznego getcie. W szczytowym okresie na obszarze 2,1 km² więziono do 460 000 Żydów. Codzienność to walka, przeludnienie i epidemie. Długie dni bez pracy pozwoliły mieszkańcom getta, autorom i artystom skoncentrować swoją twórczość na teatrze i orkiestrze symfonicznej.
Występy były sposobem na subtelny opór i łączenie społeczności poprzez śmiech, a nie rozpacz. Zamiast tego publiczność nie może klaskać i tupać stopami po podłodze, aby okazać swoją wdzięczność.
Getto oferowało nieludzkie warunki i jedyną nadzieją była ucieczka. Ale opuszczenie getta było niemożliwością ryzykowną, niebezpieczną i kosztowną. Tak wielu ludzi ze stoickim spokojem trzymało się nadziei na wyzwolenie.
Fabuła
Dramaturg pisze o tym, co zna, o życiu w getcie i tworzy komedię muzyczną w wykonaniu trupy aktorów, którzy chcą skupić całą swoją energię na uszczęśliwianiu życia innych mieszkańców getta. Na scenie rozwija się miłosny trójkąt między Stefcią (Clara Rugaard, główna bohaterka), Patrykiem (Mark Ryder, były chłopak) i Edmundem (Ferdia Walsh-Peelo, obecny chłopak). Ponieważ dwie świeżo poślubione pary dzielą jeden pokój.
Odzwierciedla to zmagania poza sceną, z którymi mierzy się Stefcia i musi wybrać między dwoma zalotnikami: Patrykiem, który przekupił ochroniarza za dwie przepustki do ucieczki z getta, oraz Edmundem, jej bratnią duszą, który zginął za swoją młodą siostrę Sarę (Dalit Streett Tejeda). zarządza.
Walka Stefci o przetrwanie
Film zaczyna się od biegnącej przez getto Stefci, przechodzącej przez wypalone, zbombardowane budynki, zatrzymując się na chwilę, by uciszyć mieszkańców i ukryć się przed nazistami na zewnątrz. Przez zniszczoną tylną ścianę przedostaje się na plac, gdzie uzbrojeni Niemcy każą Żydom śmiać się z tych, którzy muszą robić pompki na bruku. Stefcia szybko opowiada dowcip, który zachęca kobietę do śmiechu, unikając spojrzeń przechodzących żołnierzy.
Oczekiwanie na placu publicznym
Stefcia jest kameleonem, życie na scenie jest szczęśliwe, jest szczęśliwą nowożeńcem, ale po zejściu ze sceny staje się dziewczyną, która desperacko pragnie przeżyć. Kontrast między ich charakterami jest uderzający. Jako aktorka chce dać występ, przy którym publiczność będzie klaskać. Za kulisami ciężar jej decyzji jest miażdżący. Ma możliwość ucieczki z getta, ale zmaga się z wpływem, jaki jej decyzja będzie miała na tych, którzy zostali.
Musi zdecydować, ile jest w stanie poświęcić dla miłości. Patryk, który nigdy nie przestał kochać Stefci, jest gotów zaryzykować wszystko, by zapewnić jej ucieczkę. Ale Stefcia jest zakochana w Edmondzie i martwi się o samopoczucie jego siostry. Zdaje sobie sprawę, że ekstremalną ceną miłości może być stawianie innych przed sobą.
Pary w mieszkaniu
zamazana rzeczywistość
Muzyka, taniec i śpiew teatru to chwilowa ucieczka od rzeczywistości getta. Śmieją się beztrosko z absurdalności swojej sytuacji, oddzielonej od świata tylko murem, małą, ale nieprzeniknioną barierą. Teatr jest magiczny, zamienia rozpacz w rozkoszne przedstawienie; Tym razem publiczność bije brawo. Film przypomina światu o okrucieństwach Holokaustu i sile charakteru, która popycha Stefcię do dania Sarze szansy na życie.
Miłość dostaje pokój to trzymający w napięciu film, który jest zarówno niepokojący, jak i zabawny. Daje wgląd w rzadko udostępniany fragment historii, życie w getcie warszawskim. To może być jedna z wad ludzkości, mistrzowsko pokazana w filmie, który pokazuje dobroć i miłość, wskazówkę, że życzliwość zawsze może znaleźć sposób, by zaistnieć.
******
Two Sues on the Aisle opiera swoje oceny na tym, ile Challah (1-5) warto kupić (zamiast robić), aby obejrzeć sztukę, program, film, książkę lub wystawę.
Miłość dostaje pokój otrzymał cztery chałki
Czas trwania: 1 godzina i 43 minuty
Cztery oceny chałki
Typowy awanturnik. Zły odkrywca. Przyjazny myśliciel. Introwertyk.
