Los zadał Danielowi Jamesowi ostry cios, ale teraz Rob Page staje przed trudnymi pytaniami o przyszłość Walii

„Trudno to znieść” – powiedział Davies. „Włożyliśmy wszystko w ten mecz, ale ostatecznie tak się nie stało. To był dobry występ, ale ostatecznie najważniejszy jest wynik i to właśnie on był dzisiaj przeciwko nam. Nie było między nami zbyt wiele. To teraz kwestia emocjonalna.”

James, skrzydłowy Leeds United, nie zasłużył na to, by być kluczową postacią wieczoru. Przez całą dogrywkę zmagał się z nieznaną mu rolą, broniąc i narażając swoje ciało na ryzyko jako boczny obrońca, po tym jak Connor Roberts kulejąc opuścił boisko. Jednak kary to najbardziej bezlitosne ćwiczenie w piłce nożnej i ten moment będzie ciążył Jamesowi przez wiele tygodni.

„Zjednoczyliśmy się wokół Daniela Jamesa, miał odwagę przyjąć tę karę” – powiedział Page. „Jestem z tego bardzo dumny”.

W trakcie wieczoru zaprezentowano najlepszych i najgorszych zawodników aktualnej drużyny walijskiej. Ich organizacja w defensywie i duch walki robiły ogromne wrażenie, ponieważ Chris Mepham, Joe Rodon i Davies całkowicie wyeliminowali zagrożenie ze strony wielkiego Roberta Lewandowskiego. Ethan Ampadu i Jordan James nigdy nie przestawali biegać i walczyć w środku pola.

Jednak po drugiej stronie boiska po raz kolejny problemem był brak precyzji i klasy w ataku. Długoterminowym problemem Walii była niezdolność do gry przez drużynę przeciwną. Zamiast tego Page zbudował drużynę, która albo gra przed przeciwnikiem, albo stara się biec za nim. Prawie wszystkie ich okazje wynikały ze stałych fragmentów gry lub dośrodkowań, a Moore był najbliżej zdobycia zwycięskiej bramki.

W miarę upływu czasu Polska przejęła kontrolę pomimo panującej intensywnej atmosfery. Walijscy kibice nigdy nie powstrzymują się od śpiewania hymnu narodowego, ale nawet jak na ich zwyczajowo wysoki poziom był to występ przedmeczowy, który wstrząsnął kościami i poruszył duszę.

W ostatnich latach w Walii takie okazje zazwyczaj przynosiły najlepsze rezultaty, chociaż podekscytowanie na trybunach szybko przerodziło się w nerwowość. I wkrótce ten strach stał się centralnym elementem całego wydarzenia. Gdziekolwiek spojrzeć, na trybunach i na boisku, widać było nerwowość.

Miało to miejsce szczególnie w rzutach karnych, w chwili prawdy. Polska pod wodzą Lewandowskiego była zabójcza w swoich wysiłkach. Walii po prostu nie było. Taki jest futbol. Kary są aż tak brutalne.