Kryzys na Ukrainie: Putin mógł posunąć się za daleko, by się wycofać

Prezydent Rosji Władimir Putin w ostatnich miesiącach dążył do eskalacji napięć z Ukrainą, umieszczając na swoich granicach ogromną i bezprecedensową rosyjską potęgę militarną, jednocześnie podejmując skoordynowany „wymuszony” wysiłek dyplomatyczny, aby wytyczyć nowe czerwone linie do nakreślenia przez NATO.

Chociaż jego następne ruchy są niepewne, niektórzy nadal wierzą, że w końcu złagodzi eskalację. Jednak to, czy uda mu się to zrobić bez utraty twarzy, wcale nie jest jasne, jeśli, co wydaje się prawdopodobne, NATO i Ukraina ulegną bardzo niewielu jego żądaniom. Od teraz będzie to odgrywać dużą rolę w jego procesie decyzyjnym.

Do tej pory Putin odniósł wiele zwycięstw z obecnego kryzysu.

Zwrócił uwagę administracji Bidena i całego Zachodu. Biden nagrodził go spotkaniem na szczycie pod koniec grudnia, podczas gdy później odbyły się również spotkania na wysokim szczeblu między Blinkenem a Ławrowem i ich zastępcami.

Należy tutaj pamiętać, że takie postacie jak doradca ds. bezpieczeństwa narodowego USA Jake Sullivan wcześniej przekonały Bidena do przeniesienia się do Azji i skupienia się na trzech K: Covid, klimacie i Chinach. Zamiast tego w tym roku chodziło tylko o Rosję. Putin dał jasno do zrozumienia, że ​​nie jest tylko przypisem w polityce zagranicznej USA, ale pozostaje pierwszym rozdziałem i być może całą książką, która zostanie napisana jeszcze w tym roku.

Putin wzmocnił swój wizerunek jako szefa i pokerzysty ze wszystkimi kartami. Bardziej niż kiedykolwiek jest postrzegany jako przywódca, z którym wszyscy muszą się zmagać, jeśli chcą rozwiązań geopolitycznych problemów, które sam zazwyczaj stwarza.

Zmusiła też NATO do skupienia się na wyzwaniach bezpieczeństwa w Europie. Bezczelnie rysując czerwone linie na temat braku operacji NATO dla członków, którzy przystąpili do Unii po 1997 r., skłonił ludzi do kwestionowania dalszego rozszerzenia, zwłaszcza na Ukrainę.

Tworząc kryzys w Europie Wschodniej, Putin zdołał obnażyć słabości i podziały Zachodu, zarówno wewnątrz UE, jak iw relacjach Europy z USA. Zwróćmy tutaj uwagę na niedorzeczny pomysł Emmanuela Macrona, że ​​Europa może decydować o własnych ustaleniach dotyczących bezpieczeństwa. Jak prezydent Francji bez wojsk amerykańskich zamierza bronić Europy przed przytłaczającą przewagą wojsk konwencjonalnych Moskwy?

Rola Niemiec została również podważona przez kłopoty związane z NS2 oraz niewiarygodne podwójne standardy Berlina polegające na niedostarczeniu broni obronnej Ukrainie i uniemożliwieniu jej innym.

Tymczasem obecny kryzys geopolityczny spowodował wzrost cen energii, przyczyniając się do poprawy bilansu Rosji. Można to jednak osiągnąć bez eskalacji wojskowej i jedynie poprzez ograniczenie dostaw energii do Europy, co według szefa MAE Fatiha Birola wydaje się mieć miejsce.

Kryzys pozwolił Putinowi pokazać światu znaczące zdolności militarne Rosji i zademonstrować gotowość do wykorzystania ich dla wsparcia „przymusowej” dyplomacji. Rozbudowa wzdłuż granicy z Ukrainą była pokazem ogromnej poprawy, jaką osiągnięto dzięki inwestycjom w rosyjską armię w ciągu ostatniej dekady. Jednak ta imponująca wizja potęgi militarnej nie przeszła jeszcze ostatecznego testu skuteczności w działaniu i wciąż może być wioską potiomkinowska.

To wszystko są jasne zwycięstwa Putina, nawet jeśli zdecyduje się nie iść dalej. Ale co z drugą stroną księgi?

STYPENDIUM KONGRESYJNE EURASIA

Program stypendialny Eurasia Congressional Fellowship Program Rady Atlantyckiej ma na celu edukowanie pracowników Kongresu na temat bieżących wydarzeń w regionie Eurazji oraz angażowanie pracowników w najnowsze badania Rady. Program łączy stypendystów Kongresu z naszą większą społecznością, w skład której wchodzą czołowi eksperci ds. Ukrainy, Rosji, Azji Środkowej i Południowego Kaukazu.

Aplikacje są otwarte! Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące programu, skontaktuj się z Shelby Magid.

Jeśli rosyjski przywódca nie podejmie w nadchodzących tygodniach jakiejś formy działań militarnych, jego blef zostanie ujawniony. Krytycy nieuchronnie powiedzą, że chociaż mógł sprowadzić tysiące żołnierzy na granicę i grozić, brakowało mu odwagi, by pociągnąć za spust. Miał szansę przejąć Ukrainę i ją zabutelkował, będą się kłócić. W rezultacie wszelkie przyszłe próby zagrożenia poważnej eskalacji mogą nie być traktowane poważnie.

Wstrzymując się przed eskalacją wojskową, Putin ryzykuje, że zostanie oskarżony o nieuzyskanie poważnych ustępstw ze strony Ukrainy lub NATO. Byłby postrzegany jako człowiek, który dużo mówi i grozi, ale ostatecznie wycofuje się w obliczu ostrej reakcji z drugiej strony.

Przymusowa dyplomacja Putina nie tylko obnażyła podziały na Zachodzie, ale także ujawniła, że ​​stanowi on największe zagrożenie dla bezpieczeństwa europejskiego. Nawet w Niemczech i Francji Putin przegrał kampanię PR, a opinia publiczna zwraca się przeciwko niemu. Zachód zgadza się z poglądem, że Putin jest problemem i należy z nim walczyć.

Kryzys i presja na europejskie rynki energii wzmocnią pogląd, że Rosja jest niewiarygodnym dostawcą energii. Niezależnie od toczącej się debaty na temat gazociągu Nord Stream 2 przyspieszy to dywersyfikację Europy z rosyjskiej energii i handlu w ogóle, osłabiając rosyjską gospodarkę i zwiększając jej zależność od Chin. Może to nie być szczególnie atrakcyjne dla Putina, biorąc pod uwagę, że Rosja stoi w obliczu ogromnego długoterminowego zagrożenia bezpieczeństwa ze strony Chin na swoim Dalekim Wschodzie.

Co najważniejsze, Ukraina nie uległa presji Kremla. Zamiast tego zbrojenia Putina i groźby inwazji na pełną skalę ugruntowały sprzeciw wobec Rosji w tym kraju. Ukraińcy zgromadzili się masowo, aby dołączyć do jednostek samoobrony, podczas gdy Zachód wyraźnie zobowiązał się do obrony ukraińskiej suwerenności i prawa do samostanowienia.

Ukraina jest obecnie przezbrajana w przyspieszonym tempie, choć jest to jeden z głównych problemów Rosji. Ukraina może się dziś bronić znacznie lepiej niż na początku kryzysu zaledwie kilka miesięcy temu. Wzrosła pomoc wojskowa USA, podczas gdy Wielka Brytania, kraje bałtyckie, Polska, Kanada, Czesi i Holandia zwiększyły lub zadeklarowały wsparcie wojskowe. W rezultacie koszt rosyjskiego zwycięstwa militarnego na Ukrainie będzie teraz prawdopodobnie znacznie wyższy.

Putin już teraz płaci cenę za obecną konfrontację, co jeszcze bardziej psuje wizerunek Rosji jako miejsca inwestycji. Wzrosło ryzyko geopolityczne i ryzyko sankcji. Mniej inwestorów zagranicznych będzie chciało inwestować w Rosji, a ci, którzy już tam są, zmniejszą swoją ekspozycję.

Oznacza to wyższe koszty kapitałowe i niższy wzrost. Oznacza to również niższy standard życia Rosjan i większe ryzyko niepokojów społecznych w stylu kazachskim. Putin prawdopodobnie zareaguje większymi represjami. Rosja jest zagrożona wpadnięciem w błędne koło mniejszej liczby inwestycji zagranicznych, wolniejszego wzrostu i spadającego poziomu życia.

Biorąc pod uwagę liczne negatywne konsekwencje, przed którymi stoi obecnie Putin, uważam, że jeśli nie pójdzie do przodu, ryzykuje wyjście z obecnego kryzysu jako przegrany netto. Czy on się zgadza? Jeśli tak, to czy odtąd będzie eskalować? W tym momencie może czuć, że nie ma innego wyboru.

Timothy Ash jest Senior Sovereign Strategist w Bluebay Asset Management w Londynie.

Kontynuuj czytanie

Poglądy wyrażone w UkraineAlert są wyłącznie poglądami autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy Rady Atlantyckiej, jej personelu lub zwolenników.

ten Centrum Eurazji Misją jest wzmocnienie współpracy transatlantyckiej w promowaniu stabilności, wartości demokratycznych i dobrobytu w Eurazji, od Europy Wschodniej i Turcji na zachodzie po Kaukaz, Rosję i Azję Środkową na wschodzie.

Śledź nas w mediach społecznościowych
i wspieraj naszą pracę

Na zdjęciu: Prezydent Rosji Władimir Putin na spotkaniu na Kremlu z burmistrzem Moskwy Siergiejem Sobianinem. 20 stycznia 2022 r. (Sputnik / Michaił Metzel / Pool przez REUTERS)