Komentarz: Kiedy upijanie się staje się problematyczne?

Autorzy (którzy oparli swoją definicję problematycznego objadania się po części na moim składowym modelu uzależnienia) wykorzystali kwestionariusz, który opracowali we wcześniejszym badaniu, aby ocenić problematyczne objadanie się wśród uczestników.

Pytania obejmowały: „Jak często zaniedbujesz swoje obowiązki podczas oglądania seriali?” „Jak często czujesz się smutny lub zirytowany, gdy nie możesz oglądać serialu?” oraz „Jak często zaniedbujesz sen, aby oglądać seriale? „

Uczestnicy musieli udzielić odpowiedzi w sześciostopniowej skali od jednego (nigdy) do sześciu (zawsze). Wynik powyżej pewnego progu był postrzegany jako oznaka problematycznego objadania się.

Korzystając z szeregu innych skal, naukowcy odkryli, że trudności w kontrolowaniu impulsów, brak umyślności (trudności w planowaniu i ocenie konsekwencji określonego zachowania), obserwowanie ucieczki i zapominania o problemach oraz obserwowanie poczucia samotności. najczęstsze predyktory problematycznego objadania się są znaczące.

Korzystając z tych samych danych, naukowcy stwierdzili w poprzednim badaniu, że problematyczne obserwacje napadowe były istotnie powiązane z zespołem lękowo-depresyjnym.

Im silniejsze objawy lęku i depresji, tym większe problemy z obserwacją.

Inne badania wykazały podobne wyniki. Na przykład badanie dorosłych Tajwańczyków wykazało, że problematyczne oglądanie napadów było związane z depresją, lękiem przed interakcjami społecznymi i samotnością.

Amerykańskie badanie wykazało, że zachowanie jest powiązane z depresją i lękiem związanym z przywiązaniem. Większość pokrewnych badań – jak to z Portugalii – wykazało również, że eskapizm jest głównym motywatorem do problematycznego napadowego oglądania.