Kenny G zatrzymuje ruch na schodach ruchomych

Na kilka godzin przed lokalną premierą nowego filmu dokumentalnego „Listening to Kenny G”, Kenny G, najlepiej sprzedający się instrumentalista w amerykańskiej historii, przechadzał się po centrum handlowym Hudson Yards, największej prywatnej posesji wielofunkcyjnej. Rozwój nieruchomości w amerykańskiej historii, który zachwyci przechodniów. Niósł futerał na narzędzia i miał na sobie elegancki niebieski garnitur; jak zawsze, jego obfitość sprężystych loków była zgrabnie rozdzielona z boku. („Wiem na pewno, że jeśli ściąę włosy, moja kariera zejdzie z łazienki”, mówi w filmie.) Położył walizkę w pobliżu schodów ruchomych z girlandami, które trafiły do ​​Uniqlo i otworzył je, otwórz i pociągnij saksofon sopranowy – to samo, wyjaśnia dokument, w którym grał od liceum w latach 70. Pewnie improwizował, a następnie przeszedł do gładkiego, jazzowego „Deck the Halls”. Głowy zaczęły się kręcić.

Młody mężczyzna z Brooklynu, którego rodzice odwiedzali z Georgii, pomachał. „Hej Kenny!” powiedział radośnie. Kenny skinął im głową. Kiedy skończył Deck the Halls, zadzwonił po kobietę z burzą kręconych brązowych włosów, która zwijała walizkę. „Lubię Twoje włosy!” powiedział. Nie zauważyła. Inny przechodzień, Liz Monte, był pod większym wrażeniem. – O mój Boże – wyszeptała z lekkim karaibskim akcentem. „To był mój pierwszy koncert!” (Chicago, lata 90.) Monte, masażysta w Milwaukee Bucks, miał wspaniały tydzień: „Jesteśmy tu dzisiaj, aby zagrać w grę; Kilka dni temu pojechaliśmy do Białego Domu i spotkaliśmy się z Prezydentem.” Teraz była w drodze do Lululemon. „Dzięki Kenny!” powiedziała z ruchomych schodów. Ochroniarz zrobił sobie selfie wideo; Kenny G zagrał kilka zagrywek w swoim aparacie. Następnie spojrzał na „atmosferę” szklanego foyer w Tod’s i pstryknął palcami, by sprawdzić akustykę. „Nie jest zły!” powiedział. „Chodzi bardziej o nastrój”.

Szybko strzelający saksofon sopranowy „Over the Rainbow” wypełnił powietrze, a tłum okrążył widowisko z pełnej szacunku odległości, na przemian podekscytowany i zdezorientowany. Turystka z Północnej Karoliny w zielonym ponczo nagrała wideo dla swojego męża superfana; uczeń niosący plecak z matką został uderzony; dwóch londyńczyków, którzy „pojechali zobaczyć kilka rzeczy” w Nowym Jorku, ponieważ pracowali dla firmy rozrywkowej w Arabii Saudyjskiej, nie wiedzieli, że to także Kenny G umysłowo. Absolutnie mentalny! ”Powiedział jeden. „I myśl był strasznie dobry.” Agent Hudson Yards nerwowo zapytał, co się dzieje; Ona również była zszokowana, gdy zobaczyła Kenny’ego G w foyer. Najodważniejszy uczestnik zgromadzenia, puszysty biały pies o imieniu Katsu („To znaczy kotlety z kurczaka wieprzowego?” Powiedział jego właściciel), wbiegł do kręgu, przechylił głowę i patrzył zahipnotyzowany; potem podskoczył i przytulił nogawkę spodni Kenny’ego G. Tłum się śmiał.

„Listening to Kenny G”, właśnie wydany w HBO Max, jest wystawiany przez Penny Lane i stylizowany na szaloną popularność – niemal w pojedynkę zapoczątkował gatunek smooth jazz („Kiedy słyszysz słowo „Easy Listening”), „to prawie brzmi” Zły„, mówi) – i że jest powszechnie wyśmiewany, jak Fabio muzyki. (Krytyk Ben Ratliff opisuje brzmienie Kenny’ego G jako „przedsiębiorczą próbę uspokojenia moich nerwów”; w starym żarcie „SNL” dotyczącym świątecznego albumu Kenny’ego G, Norm Macdonald mówi: „Wszystkiego najlepszego, Jezu! Mam nadzieję, że lubisz bzdury! Kilka zaskakujących szczegóły biograficzne: wczesne występy sidemanów Barry’ego White’a, Liberace („Nigdy tak naprawdę nie spędzaliśmy czasu”, powiedział) i cyrk; przełomowa reklama „Tonight Show”; wszechobecność jego piosenki „Going Home” w Chinach, gdzie pod koniec dnia jest odtwarzana na systemach PA. Co on kocha w muzyce? „Nie wiem, czy tak bardzo kocham muzykę” – mówi w filmie – to, co kocha, to ćwiczenie. I golfa.

Improwizowane przyjęcie Kenny-G zakończyło się na zewnątrz, w pobliżu statku. Powstał kolejny tłum; Kurier w kocich słuchawkach zsiadł z deskorolki i nakręcił film. Kenny G zagrał „Twinkle, Twinkle, Little Star” dziecku w wózku, które przysadziło. (Ma muzykę, która „sprawia, że ​​dzieci” i muzykę, która „sprawia, że ​​zasypiają!” Mówi.) Młody blondyn zatrzymał się. – To takie głupie – powiedział. „Byłem już na jego koncercie w Warszawie w 2009 roku.” Był z rodzicami, którzy przyjechali z Polski. Kenny G zagrał „Songbird” do och i ach, podziękował wszystkim i odszedł uśmiechnięty, chętni fani podążyli za nim. „Kiedyś prezentowałem film Disneya o Pied Piper Jeffreyowi Katzenbergowi” — zadumał się i odszedł. Co miał nadzieję, że widzowie wyniosą z jego obecnego filmu? Zastanowił się przez chwilę. „Zainspirować kogoś, kto chce być w czymś dobry” – powiedział. ♦