Japońscy komuniści nie są radykalni, ale są poręcznym celem wyborów

TOKIO – Komunistyczna Partia Japonii jest najstarszą partią polityczną w kraju. Jest największą nierządzącą partią komunistyczną na świecie. Chiny są ostro krytykowane. A władze japońskie, wraz z ISIS i Koreą Północną, wymieniają ją jako zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego.

Wielu w Japonii to porównanie wydaje się przesadzone. Partia, z której Marks i Lenin dawno temu zrezygnowali i nigdy tak naprawdę nie mieli czasu dla Stalina czy Mao, jest mniej więcej tak radykalna jak beżowy sweter: antywojenna, prodemokratyczna, proekonomiczna równość.

Ale to nie powstrzymało go od stania się głównym celem dominującej siły politycznej Japonii, Partii Liberalno-Demokratycznej, przed niedzielnymi wyborami powszechnymi, które utorują krajowi wyjście z pandemii.

Chociaż komuniści zdobywają w sondażach tylko 3% poparcia, stali się utalentowanym boogeymanem po tym, jak najpierw połączyli siły z liderami japońskiej opozycji, by zdetronizować LDP, która podzieliła liberalne głosy.

Konserwatywni Liberalni Demokraci, którzy rządzą niemal nieprzerwanie od końca II wojny światowej, prawie nie doświadczyli utraty władzy. Ale ponieważ ich popularność spada w obliczu słabej gospodarki i ciągłych pytań o to, jak radzą sobie z koronawirusem, próbowali zmienić temat, przedstawiając głosowanie jako wybór między demokratycznymi rządami a komunistyczną infiltracją.

„Strategią Partii Komunistycznej jest wstawienie stopy do drzwi”, powiedział wyborcom Taro Kono, dyrektor spraw publicznych LDP podczas zamrożenia kampanii. „Potem rozrywają go i przejmują dom” – dodał.

Japońska Partia Komunistyczna, założona w 1922 roku, od dawna prowokuje wrogość rządu. Energicznie opierała się japońskiej agresji militarnej przed i podczas II wojny światowej, a japońska tajna policja prześladowała i więziła komunistów do końca konfliktu.

W latach 50. i 60. Liberalni Demokraci – przy wsparciu CIA – przeprowadzali uporczywe naloty na grupę, która krótko flirtowała z przemocą polityczną i stała się punktem zbornym dla antyamerykańskich protestów studenckich.

Pomimo swojej nazwy, JCP w dużej mierze porzuciła swoje korzenie na rzecz własnej, tubylczej ideologii. Zerwał ze Związkiem Radzieckim i Chinami w latach 60., a ostatnio stał się jednym z najgłośniejszych japońskich krytyków Pekinu. Kiedy w tym roku Komunistyczna Partia Chin obchodziła setną rocznicę, KPCh była jedyną dużą partią japońską, która nie wysłała gratulacji.

Jednak japońska Narodowa Agencja Policji nadal traktowała grupę jako zagrożenie. W swoim rocznym raporcie na temat zagrożeń dla narodu porównał JCP do Państwa Islamskiego, Korei Północnej i Aum Shinrikyo, japońskiej sekty, która zabiła 13 osób i zraniła tysiące w ataku gazowym na metro w Tokio w 1995 roku.

Jak twierdzi policja, japońscy komuniści szybko się starzeją, tracą swoje zasoby finansowe – głównie poprzez prenumeratę swoich gazet Akahata lub Red Flag – i mają trudności z rekrutacją nowych członków.

Agencja nie ma jasności co do rzeczywistego zagrożenia, jakie stanowi grupa. Należy zauważyć, że komuniści planowali dołączyć do innych partii opozycyjnych, aby rzucić wyzwanie LDP i że „dodali do swojej platformy „równość płci” i „wolną od atomu Japonię”. (JCP ma więcej kandydatek niż prawie jakakolwiek inna partia japońska).

Obydwu inicjatywom częściowo sprzeciwiają się Liberalni Demokraci – którzy na przykład odrzucili przepisy, które pozwalają kobietom zachować swoje nazwiska po ślubie – mimo popularności wśród społeczeństwa.

Ale to nie jest jeden z najważniejszych problemów wyborców w nadchodzących wyborach. Ich priorytety są jasne: utrzymanie koronawirusa w ryzach i przywrócenie wyniszczonej pandemią gospodarki. Nie musi to być również wygrana kwestia LDP, która, choć mało prawdopodobne, aby przegrała, jest poważnie zagrożona wyjściem z wyborów.

Japonia zgłasza tylko kilkaset przypadków Covid-19 dziennie, a liczba szczepień przewyższyła większość innych krajów pomimo powolnego początku. Mimo to istnieje poczucie, że partia rządząca źle poradziła sobie z kryzysem, manipulowała krajowymi wprowadzaniem szczepionek i opóźniała odbudowę kraju. Historie pacjentów z koronawirusem umierających w domu pomimo posiadania odpowiednich łóżek szpitalnych jeszcze bardziej zahartowały opinię publiczną.

Obecna polityka gospodarcza, której nie udało się wydobyć kraju ze stagnacji, jest również niepopularna – do tego stopnia, że ​​Fumio Kishida, który został premierem w tym miesiącu po wygraniu wyborów przywódczych LDP, wystąpił przeciwko nim. Pan Kishida obiecał zająć się rosnącymi nierównościami poprzez (bardzo socjalistycznie brzmiący) program redystrybucji bogactwa.

Od tego czasu wycofał te obietnice i oczekuje się, że będzie kontynuował politykę swoich poprzedników w dużej mierze niezmienioną.

Niebezpieczeństwo, jakie Komunistyczna Partia Japonii stanowi dla LDP, może nie wynikać z jej wielkości – komuniści nigdy nie otrzymali więcej niż 13 procent głosów w wyborach powszechnych – ale z zaangażowania jej członków. JCP, która ma dobrze zorganizowaną bazę, może odegrać dużą rolę w przyciąganiu głosów na opozycję, powiedział Tomoaki Iwai, profesor nauk politycznych na Uniwersytecie Nihon.

„To organizacja, która ma moc zbierania głosów” – powiedział.

Zwracając uwagę na japońskich komunistów, LDP i jej rządzący partner Komeito obstawiają, że niechęć wyborców do wielkiego komunizmu na literę „C” i obawy przed powstaniem Chin odepchną ich od opozycyjnej koalicji, powiedział Taku Sugawara, niezależny politolog. .

„Do niedawna komuniści byli tylko grupą LDP, która stała na drodze innych partii opozycyjnych” – powiedział. „Ale teraz, gdy są wyraźnie zagrożeniem, stały się wyraźnym obiektem krytyki”.

Chociaż w Japonii panuje powszechna zgoda, że ​​rosnąca potęga Pekinu stanowi zagrożenie dla stabilności regionalnej, LDP i JCP są podzielone co do tego, jak sobie z tym poradzić.

Liberalni Demokraci wezwali do podwojenia wydatków wojskowych, zwiększenia współpracy obronnej ze Stanami Zjednoczonymi oraz zmiany pacyfistycznej konstytucji Japonii, aby m.in. umożliwić pierwsze uderzenia w przeciwników zagrażających bezpieczeństwu narodowemu.

Jednak japońscy komuniści wolą podejście dyplomatyczne i zdecydowanie sprzeciwiają się znacznej amerykańskiej obecności wojskowej w Japonii, pozycji, która czyni Japonię odstającą od japońskich partii politycznych.

Na niedawnym wiecu przed ruchliwym dworcem Shinjuku w centrum Tokio kandydaci na Komeito ostrzegli niewielką grupę potencjalnych wyborców, że różne poglądy JCP i jej partnerów politycznych na temat obrony narodowej uniemożliwią im kompetentne rządy.

(Jastrzębia LDP i jej głuchy partner koalicyjny od dawna dzielą się między sobą, czy zwiększyć wydatki wojskowe, czy zmienić japońską konstytucję w celu zniesienia działań wojennych. A Komeito jest znany z niechęci do krytykowania Pekinu).

Japońscy komuniści stwierdzili, że ich różnice z innymi partiami opozycyjnymi nie wpłyną na nowy rząd. Komuniści mówią, że nie będą szukać roli, jeśli opozycja obali LDP

Ale trudno powiedzieć, co by się właściwie stało, gdyby opozycja jakoś doszła do władzy – powiedział Iwai, profesor politologii.

Żaden z członków koalicji „właściwie nie wierzy, że wygra”, powiedział. Więc jeśli chodzi o dyskusje o tym, co dalej: „Nikt nie pomyślał tak daleko”.