Jak Włochy pod rządami Giorgii Meloni mogą powodować problemy dla UE

Najpierw Włochy. Na całym świecie wariacje na temat hasła Donalda Trumpa katapultowały nowe rządy do władzy. We Włoszech hasło to nie tylko odniosło zwycięstwo wyborcze, ale także dwa inne nowinki. Oczekuje się, że Giorgia Meloni zostanie pierwszą kobietą-premierem Włoch, a jej partia Fratelli d’Italia (Bracia Włoch) będzie pierwszą skrajnie prawicową partią, która dojdzie do władzy w Rzymie od czasów faszystowskiego dyktatora Benito Mussoliniego.

Prawicowa koalicja Meloniego obejmuje byłego wicepremiera Matteo Salviniego z partii Lega i lidera Forza Italia oraz byłego premiera Silvio Berlusconiego – on z niesławnej partii „Bunga Bunga” z striptizerkami tańczącymi na rurze przebranymi za zakonnice. Ta bezbożna trójca jest nacjonalistyczna, populistyczna, antyimigrancka, homofobiczna, islamofobiczna i eurosceptyczna. Unia Europejska obawia się, że trio może zakłócić trwające reformy gospodarcze, szerzyć antyliberalizm i dążyć do zmiany losów wojny na Ukrainie. „Włochy mogą spowodować prawdziwe problemy dla UE” – powiedział Stefano Stefanini, były ambasador Włoch przy NATO.

Włochy są trzecią co do wielkości gospodarką UE, trzecim najbardziej zaludnionym krajem i drugim najbardziej zadłużonym. Jej ogromne, niezrównoważone zadłużenie na nowo przeżywa koszmary greckiego kryzysu zadłużenia z 2012 r., który prawie zniszczył blok. Włochy zobowiązały się do przeprowadzenia reform w celu zebrania unijnej pomocy na odbudowę Covid w wysokości 200 miliardów euro. UE uważa, że ​​żałosne poleganie Włoch na tej pomocy zapobiegnie wycofaniu się Meloni. Meloni tymczasem ukarał UE za zamrożenie funduszy dla Węgier i Polski z powodu ich nieliberalnej, antydemokratycznej polityki. Ursula von der Leyen, przewodnicząca Komisji Europejskiej, ostrzegła, że ​​te same „narzędzia” zostaną użyte przeciwko Włochom, jeśli zejdą one w stronę antyliberalizmu. „Włochy opuszczą rdzeń Europy. Przyszłość Europy będzie mniej silna i mniej bezpieczna z Meloni” – powiedział były premier Włoch Enrico Letta.

Jeśli chodzi o Ukrainę, UE jest zaniepokojona, że ​​Meloni i jej koalicjanci mają w różnym stopniu osobiste i partyjne powiązania z prezydentem Rosji Władimirem Putinem. Włochy są również uzależnione od rosyjskiego gazu, co doprowadziło do gwałtownego wzrostu cen energii. Salvini powiedział: „Europa postanowiła nałożyć sankcje na Rosję. To dobrze, ale ceny sankcji nie mogą zapłacić włoskie rodziny i firmy”.

Aby uspokoić nerwy, Meloni ponowiła swoje poparcie dla Ukrainy. Chociaż sprzeciwia się „ingerencji” UE, Meloni, jak większość skrajnie prawicowych przywódców, podziwia sprawność wojskową i wspiera NATO. Eksperci mają nadzieję, że władza złagodzi lub zdyskredytuje swoich koalicjantów, jeśli zaczną walczyć o terytorium i politykę. Ale nikt nie może być pewny po doświadczeniu Trumpa. Steve Bannon, akolita Trumpa i fan Meloni, jest optymistą: „Od lat powtarzam, że Włochy są globalnym laboratorium populistyczno-nacjonalistycznej rewolucji. Meloni przekształci Włochy z upadającego, stagnującego, zbankrutowanego bałaganu w najsilniejszą gospodarkę Europy z miejscami pracy i dobrobytem dla wszystkich”.

Mało prawdopodobny. Frekwencja w wyborach krajowych 25 września wyniosła 64 proc. Włochy są podzielone na pół. Wrogość między lewicą a prawicą jest głęboka. „Tak zwani postępowcy wykorzystują siłę swoich mediów głównego nurtu. Chcą mieć prawe skrzydło na smyczy, wytrenowane jak małpa – powiedział Meloni. Lewicowcy ostrzegają, że skrajna prawica ograniczy wolność osobistą i prawa demokratyczne. Mówią, że Meloni i jej zespołowi brakuje doświadczenia i umiejętności, aby przetrwać kryzys gospodarczy. „Jeśli nie zapewnisz wzrostu gospodarczego, nieskończenie protestujący Włosi zagłosują na ciebie”, powiedział ekonomista Carlo Bastasin.

Wyborcy, mając dość skorumpowanych, niekompetentnych rządów, od dziesięcioleci eksperymentują z nowymi partiami antyestablishmentowymi. Berlusconi, Salvini, Ruch Pięciu Gwiazd, wszystkie zaczęły z mniej niż 4 procentami głosów, by osiągnąć 25 do 37 procent i rządzić w ciągu dekady. Meloni zdobyła zaledwie 4 procent w wyborach w 2018 r., ale teraz nadeszła jej kolej, aby spróbować ożywić gospodarkę i rozwiązać kryzys związany z kosztami życia. „Meloni doskonale rozumiał, że Włosi mają dość bombastowania. To, co zobaczymy, to „Po pierwsze Włochy” – powiedziała politolog Catherine Fieschi.

Przemówienie Meloni w 2019 roku w Rzymie ją ukształtowało. „Jestem Giorgia, jestem kobietą, jestem matką, jestem Włoszką, jestem chrześcijanką” – powiedziała, dotykając wszystkich akordów „Italy First”. DJ-e ​​zremiksowali to w farsowy utwór techno dance, który zebrał ponad 12 milionów wyświetleń na YouTube. Miało się z niej kpić. Zamiast tego popularność Meloni spadła z list przebojów.

Meloni dobrze gra w konserwatywną kartę religijną, ale jej chrześcijańskie wartości rodzinne są wątpliwe. Polityka antyimigrancka jej partii – wycofywanie bonów na mieszkanie i posiłki dla imigrantów podczas pandemii – została nazwana „kryminalną” przez jednego z jej przeciwników politycznych, Pierluigiego Iannarelli. Papież Franciszek w szczególności wezwał nowy rząd do okazania „współczucia” imigrantom. Meloni odpowiedziała, że ​​nie rozumie tego papieża.

Trudno też dostrzec tradycyjne wartości rodzinne w życiu osobistym Meloniego. Postanowiła nie poślubić ojca swojej sześcioletniej córki. Meloni jest gorącym przeciwnikiem aborcji i homoseksualizmu i uwodzi katolików. Ale Włochy nie są obecnie zbyt katolickie. Aborcja jest legalna.

Uosabiając surowego i twardego, bezsensownego ducha ulicznego wojownika klasy robotniczej, Meloni była nianią, kelnerką, barmanką w nocnym klubie i dziennikarką, zanim została politykiem. Jest zadziorna i świeża, uderzająco kontrastuje z okropną paradą włoskich premierów płci męskiej, którzy byli przeważnie nudni, biurokratyczni lub burleski. „Ludzie reagują na Giorgię, ponieważ jest autentyczna i dzika” – powiedział wyborca ​​Alberto Rocco.

Chociaż jej partia ma neofaszystowskie korzenie, Meloni nie chce być określana jako skrajnie prawicowa. Nazywa swoją partię „Mainstream Conservative” i dzieli wartości z konserwatywnymi partiami w Izraelu, Wielkiej Brytanii i USA. To prawdopodobnie oskarża więcej niż uniewinnia. Nazwa partii Brothers of Italy, którą założyła w 2012 roku, pochodzi od hymnu narodowego Włoch, a logo ich flagi, „trójkolorowy płomień”, jest symbolem przedstawionym na grobie Mussoliniego. „Błędem jest spisywanie tych ruchów na straty jako „nacjonalistyczne” i rysowanie prostej linii z powrotem do okropnej historii faszyzmu i nazizmu. Pracuje coś innego. Włosi chcą responsywnego rządu” – powiedział John Farina, który wykłada religioznawstwo na George Mason University w Waszyngtonie.

Zepsuta polityka Włoch jest złym bliźniakiem zepsutej gospodarki. Odbudowa w latach po II wojnie światowej pomogła ożywić włoską gospodarkę. Zaczęło się słabnąć w latach 90., a po kryzysie finansowym z 2008 r. ujemny wzrost we Włoszech doprowadził do spadku poziomu życia i pogłębienia niestabilności politycznej. Ekonomista Eric Basmajian powiedział: „Trwający włoski kryzys to toksyczny koktajl nadmiernego zadłużenia, niestabilności politycznej i słabej demografii. We Włoszech kończą się ludzie”.

Siła robocza we Włoszech spada. Słaby wzrost utrudnia młodym ludziom rozwijanie kariery, kupno domu lub założenie rodziny, co prowadzi do spadku współczynników dzietności, niższych współczynników urodzeń i poronień. Młodzi mężczyźni nie żenią się, bo trudno o pracę. Prawie 45 procent z nich woli mieszkać z matką.

W 2020 roku Meloni został wybrany na przewodniczącego Europejskiej Partii Konserwatywnej i Reformatorskiej, która składa się z ponad 40 ultrakonserwatywnych jednostek politycznych, w tym Partii Republikańskiej USA. Potrafi podburzać masy, ponieważ jest oddolnym liderem ze skrajnie prawicowymi referencjami. Biegle posługuje się językiem angielskim, francuskim i hiszpańskim, co pozwala jej rozwinąć skrzydła w całej Europie, zacieśnić więzi z Węgrami, Polską, Hiszpanią i Francją oraz utworzyć blok w ramach UE, aby rzucić wyzwanie Brukseli w kwestiach demokracji i praworządności.

Ci, którzy znają Meloni, mówią, że władza raczej jej nie powstrzyma. Valerio Alfonso Bruno, który pisze książkę o braciach włoskich, przepowiada kłopoty. Oczekuje, że Meloni i jej międzynarodowi sojusznicy stworzą nieliberalną Europę, która pozbawi kobiety, gejów, imigrantów i inne mniejszości ich praw obywatelskich. Dla Europy, bastionu liberalnej demokracji, byłoby to katastrofą.