Jak Aardman podszedł do Star Wars: The Making of „Jestem twoją matką” | Filmy

jak wszystko co najlepsze Gwiezdne Wojny opowieści, rozpoczęło się od ważnego przekazu. Z wyjątkiem tego, że ten nie pochodził od księżniczki Lei ani nie został dostarczony do jednostki pamięci droida R2.

To był po prostu telefon do biura Aardman Animations – transmitowany ze Skywalker Ranch, siedziby legendarnego Lucasfilm, do siedziby w Bristolu, najbardziej ukochanego studia animacji w Wielkiej Brytanii, w marcu 2021 roku. Tak było, mówi dyrektor wykonawczy Aardman. Dyrektor kreatywna Aardman, Sarah Cox, „Tajemniczy telefon”. I, podobnie jak przesłanie Lei, zawierało misję: dla kwintesencji brytyjskiego studia animacji poklatkowej stojącego za Wallace & Gromit oraz wyścig kurczaków stworzyć własną animowaną antologię krótkometrażową Gwiezdne wojny: Wizje, z otwartym mandatem na to, co może się z tym wiązać. Możliwości były ogromne. Ale w przypadku studia, które kiedyś udzieliło ostatecznej odpowiedzi na pytanie, czy księżyc jest zrobiony z sera (jest, jak wiemy, podobne do Wensleydale), Cox miał jedno wielkie pytanie: „Czy możemy być zabawni?”

Komedia rzadko była w czołówce Gwiezdne Wojny’ umysł. Na szczęście przesuwając granice tego, co Gwiezdne Wojny może być jest wizjecała racja bytu. Tom 1, wydany we wrześniu 2021 r., był ekscytującym wizualnym i narracyjnym eksperymentem, pozwalającym siedmiu japońskim studiom anime swobodnie korzystać z ikonografii odległej galaktyki, aby interpretować je tak, jak im się podobało – czego rezultatem było wszystko, od czarno-białych starć samurajów, do wibrujących rapsodów zespołów rockowych. Mimo całej swojej dzikości pozostał zakorzeniony w japońskich tradycjach, które zainspirował George Lucas, kiedy go stworzył. Gwiezdne Wojny – cykliczna wymiana kulturalna. W tomie 2, transmitowanym od dzisiaj na Disney+, serial jest dostępny na całym świecie i obejmuje filmy krótkometrażowe z takich krajów jak Indie, Irlandia, RPA, Chile, Francja – i tak, Wielka Brytania. „Zawsze oprawiałem to w ramy:„ Pomyśl o tym jako o uliczny wojownik mapa”, śmieje się James Waugh z Lucasfilm. „Element kulturowy tomu 1 był tak wyjątkowy, że czuliśmy, że może się to wydarzyć w tomie 2 z wielu perspektyw. Nadarzyła się okazja, aby naprawdę zaprezentować wszystkie te niesamowite głosy”.

A czyż jest bardziej niesamowity głos niż Aardman, którego Wallace i Gromit: Klątwa królikołaka zdobył Oscara w 2005 roku i którego wyścig kurczaków pozostaje najbardziej dochodowym filmem animowanym poklatkowym wszechczasów. „Naprawdę chcieliśmy to zrobić. To znaczy, kto by nie był? mówi Koks. Ale jego obawy dotyczące komedii były poważne. „Jak daleko możemy posunąć się w parodii? Ponieważ to dużo z tego, co robimy – w bardzo ciepły i pełen uznania sposób”. Obietnica największej hollywoodzkiej franczyzy łączącej siły z uosobieniem ręcznie wykonanego uroku była również pełna potencjalnych pułapek. „Naprawdę chcieliśmy się upewnić, że w tym związku jest miejsce dla Aardmana, wiesz?” Cox wyjaśnia. Dokładnie tego chciał Lucasfilm. „Na początku był moment, w którym stanowiło to dla nas problem. [from Aardman]” wspomina Waugh. „Czy możemy to zrobić? Czy możemy mieć te akcenty? Szukasz tylko stylu animacji? A nasza perspektywa zawsze brzmiała:„ Nie, to jest to, co robisz. Po to przyszliśmy do ciebie. I czego chcemy zobaczyć, to jak Gwiezdne Wojny może objawiać się poprzez tę perspektywę’”. Poncz.

––––––

W przypadku reżyserki Magdaleny Osińskiej coś przykuło jej uwagę Gwiezdne Wojny: prawie zawsze chodziło o rodziców. „Znałam wyrażenie „jestem twoim ojcem” i będąc matką, pomyślałam: „Cóż, nie wydaje mi się, żeby ta relacja między matkami i córkami, ogólnie macierzyństwo, była szeroko badana w Gwiezdne Wojny„, mówi. Więc kiedy weszło do środka Aardman, że Gwiezdne Wojny oferty były akceptowane, wiedziała dokładnie, co z nią rezonuje. Zastanawiając się nad pomysłami podczas wyboru szkoły podstawowej dla syna, ona Gwiezdne Wojny Historia wkrótce uformowała się między wspomnieniami z jej własnego dzieciństwa a poświęceniami, jakie poniosła dla niej matka. „Dorastaliśmy w tym upośledzonym miejscu w Warszawie, ale ponieważ była niesamowita i zawsze we mnie wierzyła, zawsze mnie naciskała” – wspomina. „Udało mi się dostać do naprawdę dobrej uczelni artystycznej i szkoły filmowej”. Ale rodzicielska duma nieuchronnie miesza się również ze wstydem. „Chociaż była taka cudowna, zwłaszcza gdy odwiedziła mnie tutaj w Wielkiej Brytanii, poczułam się trochę niezręcznie – zasadniczo się wyróżnialiśmy” — mówi. „Jako nastolatki po prostu nie doceniamy naszych rodziców i tego, co dla nas zrobili. Część naszej wielkości i osiągnięć pochodzi od nich”.

Jej Gwiezdne Wojny Pitch stał się więc „listem miłosnym do matek”, nazwany na cześć interpolacji najsłynniejszego wyrażenia z sagi: „Jestem twoją matką”. W ciągu 10 minut, krótkometrażówka Osinskiej opowiada historię nastoletniej Twi’lekanki i wschodzącej pilotki Anni (Charithra Chandran), której nastoletni wstyd ze strony kochającej i entuzjastycznej matki Kaliny (Maxine Peake) sprawia, że ​​postanawia nie brać udziału w „rodzinnym biegu”. ’ zaaranżowany przez buntowniczego bohatera wyścigowego Wedge’a Antillesa (powrót Denisa Lawsona). Ale po kilku splotach para wkrótce znajduje się na karkołomnej ucieczce przed snobistycznym dzieciakiem Julanem Van Reeple (Bebe Cave) i jego matką Dorotą (Daisy Haggard). Jest mały Wookie, uroczy droid o imieniu Z-1 i staniki. Dużo biustonoszy. „To wielki hołd dla Carrie Fisher, którą uwielbiam” — mówi Osinska. „Było to inspirowane jego przemówieniem w AFI [for George Lucas’ Life Achievement Award], gdzie w zasadzie powiedziała: „Właściwie w kosmosie jest bielizna – Amidala mogła nosić bieliznę i powiedziano mi, że nie”. W kosmosie jest bielizna!”

To typowe dla Aardmana poczucie humoru, owinięte wokół namacalnego rdzenia emocjonalnego, okazało się zwycięską kombinacją. „Było wiele Wygodne stworzenie–podejścia stylistyczne w obrębie dziedzin. Uwielbiamy wiele pomysłów – chcę je wszystkie zrealizować” — mówi Cox. Ale to uciśniony duch go pokonał. „Nie oczywiste bohaterskie postacie” — zauważa Cox — „ale ludzie z marginesu, do których nie można od razu się przywiązać. Tytuł „Jestem twoją matką” był tylko wstępem do tego, czym może być ten film. I to było naprawdę mocne ujęcie. To błyszczało od samego początku.” Więź między Anni i Kaliną również podbiła serce Waugha. „Aardman to jedno z najbardziej utalentowanych studiów, jakie kiedykolwiek widziałem. Każde ujęcie było celne – tyle radości, tyle komizmu” — mówi. „Ale przemówienie Magdy było tak z natury ludzkie, o rodzinie, o matce i córce”. Gdyby tylko problemy Luke’a i Vadera były tak proste jak społeczne upokorzenie.

Dzięki szybkiemu zwrotowi i ambitnemu planowi stworzenia krótkiego filmu poklatkowego zamiast podejścia hybrydowego lub CG, Aardman uderzył w hipernapęd. „Na tyle, na ile to możliwe, staraliśmy się, aby wszystko było realistyczne i na planie” — mówi Cox. „Mieliśmy małe światełka na statku. Jest napędzany przez analogowy proces poklatkowy”. Rozpoczęto pracę nad stworzeniem filmu krótkometrażowego, który byłby osobisty dla wszystkich zaangażowanych. Osińska czerpała ze swojej nowo odkrytej fascynacji dniami sportowymi w szkole podstawowej („Są w Polsce zawody, ale jest szczególny dzień sportowy, w którym dzieci skaczą w workach, a rodzice są bardzo zaangażowani [is very British]mówi), podczas gdy Peake i Chandran wygłaszali swoje głosy z niesłychanie ciężkimi północnymi akcentami. „Charithra od razu powiedziała, że ​​identyfikuje się z Anni, ponieważ czuła to samo w stosunku do swojej matki – wyróżniała się w szkole lub dlatego, że słuchały innej muzyki i pochodziły z różnych kultur” – mówi Osinska. „Dopiero później zdała sobie sprawę, że są to rzeczy, z których powinna być dumna i naprawdę je pielęgnować. A Maxine dużo mówi o braku kobiecych postaci z robotniczymi akcentami. Oba były doskonałe w tym sensie.” Nawet pies-droig Z-1 został zainspirowany psem kiełbasianym Osinskiej z dzieciństwa. „W firmie Aardman posiadanie psa jest bardzo ważne” — śmieje się.

Jeśli chodzi o charakterystyczny dla studia humor, żarty płynęły gęsto i szybko. Początkowy moment komedii Jawa zawiera te same punkty styku z filmem niemym, co Baranek Shaun. Włosy Tchórzliwej Doroty są wzorowane na hełmie Dartha Vadera. Znajoma twarz Mandalorianina pojawia się na krótko w zmienionej formie. Nawet własny robot narciarski Aardmana wielki dzień pojawia się w tle. Aby uchwycić wszystkie pisanki, potrzebnych będzie kilka widoków. „Na rynku jest stoisko o nazwie „Dotknięty przez Luke’a Skywalkera” — podkreśla Osinska. „Twój karabin jest tam, twoja lornetka, brakuje twojej ręki. Ale jest też miecz świetlny, który w ostatnich trzech [films] Maz Kanata miała go w swoim posiadaniu. Fani naprawdę zastanawiali się: „Jak to możliwe, że ona to ma?” Jawa ma zamiar go złapać, ale pojawia się pomarańczowa ręka Maz, która chwyta miecz świetlny i ucieka z nim. Kiedy powiedziała Reyowi, że to „dobra historia na inną okazję”, naprawdę miała to na myśli.

––––––

Za wszystko Aardman i Gwiezdne Wojny może wydawać się szalenie odmiennymi siłami, dziwna chemia wizje stawia je w równowadze. „I Am Your Mother” jest wynikiem zaskakująco harmonijnego małżeństwa – wydobywającego ukryte brytyjskie DNA sagi. Podczas gdy Lucas inspirował się zarówno japońską, jak i amerykańską tradycją opowiadania historii, filmy były głównie produkcjami brytyjskimi – aw przełomowym dziele Industrial Light & Magic kwitły na efektach poklatkowych. „Aardman miał bardzo podobne perspektywy, ze względu na dziedzictwo ILM i ręcznie wykonaną naturę galaktycznych stworzeń, na których tak bardzo opierał się George” — mówi Waugh. „Natychmiast pojawiła się płynność w sposobie, w jaki do tego podeszli”. Dla Coxa – którego pierwszym doświadczeniem filmowym było obejrzenie Gwiezdne Wojny – widać to było w entuzjazmie zespołu Aardmana. „Obejrzenie tego rzemiosła na filmie miało na mnie ogromny wpływ” — mówi. „To samo dotyczy wielu ludzi. Zostali wprowadzeni w sztukę filmową, oświetlenie, budowanie scenografii – wszystkie te nieznane umiejętności. [that] tak dobrze połączyć w jedno Gwiezdne Wojny film. Czuliśmy pokrewieństwo z tym uznaniem dla szczegółów, kunsztu i projektowania kostiumów”.

Po zagraniu dla 4500 fanów na Star Wars Celebration w Londynie kilka tygodni temu – w tym matki Osińskiej, która przyleciała aż z Polski, aby zobaczyć film krótkometrażowy – pojawienie się „I Am Your Mother” jest celebrowane przez Aardman w sposób bardziej brytyjski: ze specjalnymi pokazami w porze lunchu w obu lokalizacjach studia oraz „Gwiezdne Wojny–torty tematyczne” — mówi Cox. Planowi udało się, słowami Waugha, opowiedzieć „autentyczną historię w stylu Aardmana, przez pryzmat Gwiezdne Wojny”. I pomimo obaw Coxa, pozwolono mu też być zabawnym. „To zdecydowanie Aardman-spotkanie-Lucasfilm, ale także spotkanie Magdy w tym – tym indywidualnym, autorskim głosie” – zachwyca się. „Zachęcenie wszystkich do harmonijnego śpiewania było wyzwaniem, ale jestem bardzo zadowolony ze sposobu, w jaki nam się to udało”.

W zależności od miejsca może ich być nawet więcej wizje idź stąd. Cox „absolutnie” widzi potencjał dla przyszłych przygód. „Z pewnością dla tych postaci” – mówi. „Stworzyliśmy je teraz, są genialne. Mają życie. Może nawet uda nam się zobaczyć niektóre z nich Gwiezdne Wojny–natchniony Wygodne stworzenie spełnić się. Lub, jeśli Magda postawi na swoim, więcej małego Wookiego. „Myślę, że zasługuje na własny serial”, uśmiecha się. Podobnie jak wiadomość od Lei do Obi-Wana, ten fatalny telefon od Lucasfilm do Aardman okazał się strzałem w dziesiątkę. Huk.

Gwiezdne wojny: Wizje, tom 2 jest teraz przesyłany strumieniowo na Disney+