Hołd dla Dambusters zaginionych w Polsce podczas II wojny światowej, leżących na miejscu katastrofy

16 maja 1945 roku bombowce Lancaster z 617 Dywizjonu RAF, znanego również jako Dambusters, wykonały misję za dnia z RAF Woodhall Spa do Świnoujścia w Polsce (obecnie Świnoujście), celując w niemiecki pancernik Lutzow, który stał na kotwicy i działa morskie dostarczała nacierająca armia radziecka

Lancaster NG228 o kodzie KC-C, uzbrojony w 9000-funtową bombę Tallboy, został trafiony ogniem artylerii przeciwlotniczej w pobliżu celu, a lewe skrzydło samolotu zostało zdmuchnięte, co rozbiło się w lesie na wyspie Karsibor, utrata całej załogi siedmiu samolotów.

Później na miejscu katastrofy zbudowano pomnik, wykorzystując część płatowca.

Lützow został później zatopiony w porcie Świnoujście.

Kiedy Simon Elmer, od dawna powiązany z RAF Woodhall Spa i regularnie organizujący lokalne imprezy w latach czterdziestych XX wieku, dowiedział się o wyczynach załogi, podczas wakacji nad polskim Bałtykiem zorganizował wizytę na miejscu katastrofy.

„Było dla mnie jasne, że oficerowie tej młodej załogi prawdopodobnie zostaliby zakwaterowani w hotelu Petwood wraz z podoficerami [non-commissioned officers] odwiedzili historyczny pub Bluebell w Tattershall Thorpe, niedaleko ich zakwaterowania.

Następnie Simon przygotował wieniec z herbem 617. Dywizjonu Królewskiego Legionu Brytyjskiego i nazwiskami załogi, a także kwiatowy hołd, po czym wynajętym samochodem przejechał około mili głębokimi leśnymi ścieżkami, zanim dotarł do pomnik.

Następnie do Simona i jego żony dołączył porucznik Robert Dusza z 8. Flotylli Obrony Wybrzeża, reprezentujący Polskie Siły Zbrojne, aby złożyć wzruszający hołd zaginionym członkom załogi, odczytując ich nazwiska, składając wieńce, a następnie zachowując minutę ciszy.