Genialne plakaty turystyczne Polski autorstwa Stefana Norblina

Imponujące nazwisko Juliusz Stefan Norblin de la Gourdaine, przez większość życia znany jako bardziej prozaiczny Stefan Norblin, urodził się 29 czerwca 1892 roku w Warszawie. Jego ojciec, zamożny właściciel fabryki wyrobów ze srebra i przemysłowych elementów metalowych, chciał i spodziewał się, że Norblin ostatecznie przejmie rodzinny biznes. Tak więc Stefan udał się po szkole do Antwerpii, gdzie w 1910 roku wstąpił do Akademii Ekonomiczno-Handlowej i tam ukończył studia. Rozpoczął pracę w papierni, ale Norblin cały wolny czas poświęcał rysowaniu i malowaniu, więc naturalne było, że pójdzie w ślady jednego ze swoich przodków, XVIII-wiecznego malarza, Jana Piotra Norblina.

Pierwsza wystawa artystyczna Stefana odbyła się w Memling Gallery w Amsterdamie w 1913 roku, po czym Stefan przemieszczał się między Paryżem a Londynem, tworząc ilustracje pod pseudonimem „Hrabia Luksemburga”. Podczas wojny polsko-bolszewickiej 1919-1921 Norblin służył w Wojsku Polskim jako tłumacz. Po zakończeniu wojny Norblin osiedlił się z powrotem w Polsce i wkrótce zaczął poruszać się w kręgach społeczno-kulturalnych warszawskiej elity artystycznej i intelektualnej. Norblin był świadkiem początku swojej artystycznej kariery. Jego pierwszą żoną była aktorka Maria Modzelewska, ale w 1933 ożenił się Leny Żelichowskiej, tancerka Teatru Narodowego i popularna aktorka filmowa, z którą spędził resztę życia. W latach 20. słynął z projektów plakatów, obrazów, sztuki użytkowej i okładek książek i wtedy właśnie stworzył te plakaty podróżnicze promujące polskie miasta i regiony.

Kiedy naziści napadli na Polskę w 1939 roku, Norblin i jego żona uciekli z ukochanego domu w Warszawie i udali się przez Bułgarię i Irak do Indii, gdzie zlecono mu zaprojektowanie mebli w stylu Art Deco i masywnych malowideł ściennych do pomalowania nowego domu Maharadży Pałacu Jodhpur Umaid Bhawan. Pięć lat później, w 1946 roku, Norblinowie udali się do San Francisco, zasadniczo wierząc, że będzie to dobre dla zdrowia ich syna. W latach 50. Norblin miał poważne problemy ze wzrokiem, a perspektywa niemożności dalszego malowania stała się tak przygnębiająca, że ​​Stefan Norblin odebrał sobie życie.

Stefan Norblin w swojej pracowni w Warszawie, 1935.

Leny Żelichowskiej około 1930 roku

Polska Polska Nabożeństwo w Łowiczu autorstwa Stefana Norblina – 1925

Kraków Chemins de Fer de l’Etat Polonais autorstwa Stefana Norblina (polski, 1892-1952) – ok. 1935

Warszawa Chemins de Fer de L’Etat Pononais autorstwa Stefana Norblina – ok. 1925 r.

Poznańskie Chemins de Fer de l’Etat Polonais autorstwa Stefana Norblina – ok. 1930 r.

Lwów autorstwa Stefana Norblina – ok. 1928 r

Gdynia autorstwa Stefana Norblina – ok. 1930 r

Polska autorstwa Stefana Norblina (1892-1952) – ok. 1925 r